Ο φασισμός είναι εδώ...

του Νίκου Σίμου

Οι «εκδηλώσεις» και η ρητορική της Χρυσής Αυγής είναι φυσικό να έχουν αναγάγει το κόμμα αυτό σε μονοπωλιακό εκπρόσωπο του ελληνικού φασισμού. Όμως μολονότι ο φασισμός δεν είναι μία πολιτική έννοια, τελικώς, αλλά αντίληψη που πυροδοτεί συγκεκριμένους τρόπους συμπεριφοράς, έχουμε παραβλέψει την ευρύτητα του φαινομένου στην ζωή αυτού του τόπου. Όχι με εκδηλώσεις πολιτικών αλλά όλο και διευρυνόμενου αριθμού συμπολιτών μας.
Η είδηση λ.χ. ότι σε παραλία που επιχειρήθηκε να εγκατασταθεί

σύστημα υποβοήθησης Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες να προσεγγίζουν τη θάλασσα, εμποδίστηκε η εγκατάσταση εξ αιτίας των αντιδράσεων περιοίκων με το επιχείρημα ότι καταστρεφόταν από πλευράς ...αισθητικής η περιοχή, είναι ένα δείγμα υπέρτατου φασισμού και ρατσισμού, που υπερβαίνει ως συμπεριφορά, τις ακραίες βιαιότητες της Χρυσής Αυγής.
Το σχετικό επεισόδιο είναι ένα εξωφρενικό παράδειγμα της ποιότητας της ελληνικής κοινωνίας, που αν το συνδυάσουμε με το αποκαλυφθέν επίσης πρόσφατα περιστατικό με τις δολοφονίες αδέσποτων σκύλων, δείχνει πως ο φασισμός είναι δυστυχώς ενσωματωμένος στις αντιλήψεις πιθανώς μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας. Μπορεί αυτοί που δεν «άντεξαν» και εκδηλώθηκαν να είναι μειοψηφία, αλλά τίποτε δεν πείθει ότι ο αριθμός των φασιζόντων Ελλήνων δεν μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος, αν αρχίσουν να νομίζουν ότι θίγονται τα συμφέροντά τους ή η ...αισθητική τους.
Επειδή «εστί Δίκης οφθαλμός ος τα πανθ’ ορά» θα ήμουνα πολύ περίεργος να παρακολουθήσω την αγωνία κάποιου από αυτούς τους γελοίους που συμπεριφέρθηκαν έτσι, απέναντι σε συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη, αν ήταν να επιλέξει μέλος του σώματος του που θα του έλειπε και που θα έπρεπε να ανταποκρίνεται και στην... αισθητική του!