Ι.Χ., οφειλές και ...Αυτόφωρο

του Νίκου Σίμου

Η είδηση που είδε το φως της δημοσιότητας ότι οι αστυνομικοί θα συνεργάζονται με το υπουργείο Οικονομικών και ότι θα σταματούν το αυτοκίνητό σου, για κάποιο υποτίθεται έλεγχο, θα μπαίνουν στο taxis και αν χρωστάς στο δημόσιο θα πηγαίνεις... Αυτόφωρο, δεν είναι νέα. Απλώς δημοσιοποιήθηκε λίγο αργά. Διότι φίλος μου, το καλοκαίρι

που μας πέρασε, αφου παρκάρισε το αυτοκίνητό του, δίπλα σε Τράπεζα, σε παραλιακό προάστειο, μπήκε μέσα να κάνει ανάληψη και όταν βγήκε τον σταμάτησαν αστυνομικοί που βρίσκονταν εκεί με ένα περιπολικό, του έκαναν έλεγχο στις πινακίδες (αυτό ήταν ο...φερετζές) και, στη συνέχεια του ζήτησαν τον Αριθμό Φορολογικό Μητρώου του, συνδέθηκαν με το Taxis και έψαξαν να δουν αν χρωστάει στο δημόσιο.

Βεβαίως όταν μου το είπε δεν το πίστευα, μέχρι που διάβασα την είδηση.

Αρχικώς, σκέφτηκα, η λύση είναι μία. Να παραδόσουμε τις πινακίδες αφού το όφελος είναι διπλό. Πρώτον, δεν θα πληρώνουμε τέλη κυκλοφορίας ή και φόρο πολυτελείας αν είχες την απρονοησία πριν από 8 λ.χ. χρόνια να δανειστείς από Τράπεζα για να πάρεις ένα αυτοκίνητο 2.000 κυβικών για μεγαλύτερη ασφάλεια δική σου και της οικογένειάς σου. Απρονοησία μεγίστη διότι δεν ζείτε, αγαπητοί μου, στην Ελβετία ή στο Λουξεμβούργο, αλλά στην ευνομούμενη Ελλάδα, κλώνο Επαρχίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας...

Δεύτερον δεν θα κινδυνεύει κανείς να τον σταματήσει για έλεγχο η Αστυνομία και αντί να κοιτάξει αν είναι ασφαλισμένο το αυτοκίνητο ή αν έχει περάσει ΚΤΕΟ, να συνδέεται με τα ηλεκτρονικά συστήματα του κ. Θεοχάρη για να δει αν χρωστάς της Μιχαλούς, η οποία παρεμπιπτόντως χρωστάει τα μαλλιοκέφαλά της στους πολίτες αλλά, αυτοί ως καλοί πατριώτες, δέχονται να μη πληρωθούν τα χρεωστούμενα σ’ αυτούς προκειμένου η χώρα μας να έχει το πρωτογενές της πλεόνασμα.

Όμως από τη στιγμή που μου έρχεται στη μνήμη η μικρή περιπέτεια του πεζού φίλου μου, ούτε η αποφυγή της αυτοκίνησης μας σώζει. Με άλλα λόγια θα πρέπει να μη βγαίνουμε καν στο δρόμο. Γι ‘αυτό άλλωστε υπάρχουν και οι ηλεκτρονικές συναλλαγές. Ή, η άλλη λύση, είναι να βγαίνουμε τα μεσάνυχτα όταν οι επιφορτισμένοι με την διαφύλαξη της τάξης θα έχουν εγκαταλείψει τη διαφύλαξη των συμφερόντων του υπουργείου των Οικονομικών και θα ψάχνουν τον Χριστόδουλο Ξηρό. Άλλωστε ως λαός Μεσογειακός και μπερμπάντης, η νύχτα μας πάει...