∆ιαπραγµάτευση, και όχι αρπαγή περιουσιών!

Μπορεί να ακούγεται πλέον µονότονο και κουραστικό, αλλά αυτό που συµβαίνει µε την αρπαγή (και όχι φορολόγηση) της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων δεν γίνεται να περάσει έτσι.

Κατ’ αρχάς, δεν είναι φορολόγηση, διότι πολύ απλά φόρος είναι αυτό που έχει υποχρέωση να δίνει ένας πολίτης στο κράτος για τα έσοδα που εισπράττει από την εργασία του ή από την αξιοποίηση της περιουσίας του.

Στην περίπτωση, όµως, του σχεδίου του υπουργείου Οικονοµικών µιλάµε για κανονική δήµευση περιουσιακών στοιχείων, πολλά από τα οποία κανένα απολύτως έσοδο δεν αποφέρουν στους ιδιοκτήτες τους. Και φυσικά

ούτε µπορούν να πουληθούν στην ελεύθερη αγορά, γιατί όλοι ξέρουν πως κανείς πια δεν αγοράζει τίποτα.

Φίλος που απασχολείται σε υποθηκοφυλακείο µού έλεγε πρόσφατα ότι πέρσι τέτοια εποχή είχαν µέσο όρο είσπραξης την ηµέρα 50.000 ευρώ κι αυτό τον καιρό δεν ξεπερνούν συνήθως τα 2.000-3.000 ευρώ. «Εχουµε µόνο κατασχέσεις, διαταγές πληρωµής και σκόρπιες “αγορές” από κοράκια της πιάτσας. Η αγορά ακινήτων πέθανε», µου είπε χαρακτηριστικά.

Απορώ ειλικρινά. Εκεί στο υπουργείο Οικονοµικών δεν το γνωρίζουν; Πώς µπορούν να λένε «θέλουµε 3,5 δισ. ευρώ και ο µόνος τρόπος που βρίσκουµε είναι αυτός»; Πώς ανενδοίαστα απευθύνονται σε βουλευτές και τους πάντες γενικότερα λέγοντας «βρείτε µας εσείς τρόπο να µαζέψουµε τα 3,5 δισ. κι εµείς να κάνουµε πίσω»;

Αν αυτή είναι η λογική τους, τότε να τα µαζέψουν και να πάνε στο σπίτι τους. ∆ιότι δική τους δουλειά είναι να µαζεύουν έσοδα, αλλά µε δίκαιο και λογικό τρόπο. Οπως σωστά είπε ο κ. Στουρνάρας πριν από λίγες ηµέρες «λιγότερα από περισσότερους». Τώρα, όµως, αυτό που κάνει είναι να παίρνει περισσότερα σχεδόν από όλους. Και µάλιστα η αίσθηση που υπάρχει είναι πως παίρνει πάλι από τα εύκολα σε στόχευση «θύµατα».

Η ιστορία της φορολόγησης των ακινήτων έτσι όπως πάει να περάσει, σε συνδυασµό µε την αλλαγή στον τρόπο φορολόγησης των εισοδηµάτων, την οποία οι πολίτες θα νιώσουν καλά στο πετσί τους την επόµενη χρονιά, θα αποτελέσει τη χαριστική βολή για εκατοµµύρια πολίτες και φυσικά θα γίνει η ταφόπετρα της κυβέρνησης και των κοµµάτων που την απαρτίζουν.

Η µία και µόνη λύση που έχει ο κ. Σαµαράς για τη χώρα είναι να σταµατήσει αυτό το άδικο και αναποτελεσµατικό σχέδιο, να βάλει τον κ. Στουρνάρα να ασχοληθεί σοβαρότερα µε τη φοροδιαφυγή και -κυρίως- να κάνει ο ίδιος πολιτική διαπραγµάτευση µε τους δανειστές µας, και όχι µε τους τεχνοκράτες της τρόικας.

Αυτή είναι η ρεαλιστική ελπίδα για όλους µας, και όχι οι προσδοκίες του απόλυτου ξεζουµίσµατος των πολιτών, που καλλιεργούνται από το υπουργείο Οικονοµικών. Κι όσο πιο γρήγορα προχωρήσει ο πρωθυπουργός, τόσο το καλύτερο για όλους…