Η ώρα της αλήθειας

Του Νίκου Σίμου

Όλοι οι Έλληνες κρατούν τη δέσμευση του πρωθυπουργού, στις δύο ομιλίες του κατά τον εορτασμό των 40 χρόνων από της ίδρυσης της ΝΔ, ότι βγαίνουμε οριστικώς από τα Μνημόνια και ότι η χώρα περνάει σε περίοδο ανάπτυξης. Όλοι οι Έλληνες που πλήρωσαν ακριβά τις κουταμάρες του πολιτικού συστήματος των τελευταίων 30 ετών, θέλουν να πιστεύουν ότι επιτέλους, έφτασε το τέλος. Όχι το δικό τους. Αλλά των όσων έχουν βιώσει την τελευταία τετραετία.

Οι πιο δύσπιστοι, σκέφτονται

...αγγλικά. «Ιt’s too good to be true». Είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό! Και η επιφύλαξή τους αυτή δεν προέρχεται από καμιά αντιπολιτευτική διάθεση αλλά για δύο βασικούς λόγους:

Πρώτον έχουν παραπλανηθεί οι πολίτες με εξωραϊσμούς της πραγματικότητας. Και μόνο να σκεφτούμε το «λεφτά υπάρχουν» με το οποίο κέρδισε τις εκλογές ο Παπανδρέου παραπλανώντας έναν ολόκληρο λαό, αρκεί για να παραμένουν δύσπιστοι οι πολίτες.

Δεύτερον η κοινή γνώμη πληροφορείται τις απόψεις και τις εκτιμήσεις αυτών που μας δανείζουν, ότι βρίσκονται σε αναντιστοιχία με τα εδώ λεγόμενα κι έχουν δίκιο να διερωτώνται ποιος τελικώς έχει δίκιο.

Να θυμίσουμε λ.χ. την Έκθεση του ΔΝΤ, το καλοκαίρι, η οποία παρότι αναγνώριζε την πρόοδο που έχει γίνει –και που αποτελεί το προοίμιο κάθε Έκθεσης των δανειστών, πριν μας κάνουν την ψυχή περιβόλι με αυτά που έπονται- επέμενε στην ανάγκη να ληφθούν ισχυρά και αξιόπιστα εισπρακτικά μέτρα και να ελεγχθούν οι δαπάνες. Η παρατήρηση αυτή είναι αντίθετη με τα μέτρα ανακούφισης και τις «ανάσες» που σχεδιάζει στο οικονομικό επιτελείο.

Η ίδια Έκθεση είχε επιφυλάξεις για την μακροπρόθεση βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, καλώντας προς τον σκοπό αυτό τους ευρωπαίους εταίρους να πάρουν μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, κάτι που αρνείται βεβαίως το Βερολίνο.

Θυμίζουμε ακόμη ότι το Ευρωπαϊκό Τμήμα του ΔΝΤ συνεχίζει να υποστηρίζει ότι οι χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας, μεσοπρόθεσμα, παραμένουν μεγάλες, γεγονός που παραπέμπει σε νέα δάνεια και νέους όρους, που μπορεί να μην αποκαλούνται μνημόνια αλλά παραμένουν δεσμευτικοί όροι. Άλλωστε υπάρχει μεγάλη απόκλιση μεταξύ των εκτιμήσεων του υπουργείου Οικονομίας και της τρόϊκας για το χρηματοδοτικό κενό των δύο προσεχών ετών.

Σ’ όλα αυτά προστίθενται και οι αιφνιδιαστικές, κάθε φορά, δηλώσεις του Σόϊμπλε ότι η Ελλάδα δεν έχει εκπληρώσει τα όσα έχουν συμφωνηθεί. Με αποκορύφωμα την μνημειώδη φράση του ότι «μην ανησυχείτε, δεν πρόκειται να δώσουμε οικονομική βοήθεια με το ζόρι, αν κάποιος δεν την θέλει...»!

Τι να πρωτοπιστεύσει ο πολίτης; Μακάρι να επιβεβαιωθεί ο πρωθυπουργός. Αλλά το πεπόνι και το μαχαίρι εξακολουθούν να το έχουν οι δανειστές.