Η εμμονή στις δεσμεύσεις μας

Μιά στο καρφί και μια στο πέταλο, συνεχίζουν την τακτική τους οι ευρωπαίοι δανειστές μας αν κρίνουμε από τις αναφορές του προέδρου του Eurogroup ο οποίος ζήτησε επιτάχυνση της δεύτερης δέσμης των προαπαιτουμένων και πλήρη εφαρμογή των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Ελλάδα.

Εκ πρώτης όψεως έχει λογική να σου ζητάει να εφαρμόσεις αυτά στα οποία έχεις συμφωνήσει, αυτός που σου δίνει λεφτά και που σου τα έχει δώσει επειδή έχεις συμφωνήσει σε όσα σου ζήτησε!! Από την άλλη πλευρά όταν έχεις ομολογίες, όπως του αποχωρήσαντος

αρμοδίου επιτρόπου στα Οικονομικά Όλι Ρεν, ο οποίος, ακριβώς επειδή αποχώρησε, απελευθερώθηκε και μπόρεσε να πει την αλήθεια, ότι το πρόγραμμα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα ήταν λάθος και δεν απέδωσε, είναι εξ ίσου λογικό να εξανίστασαι με τις τροϊκανές υπομνήσεις περί πλήρους εφαρμογής των δεσμεύσεων.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα λ.χ. στείρας εμμονής είναι ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης όταν από την αύξησή του μειώθηκαν δραματικά τα κρατικά έσοδα, κάτι το οποίο η τρόίκα δεν αποδέχεται, μολονότι της προβάλλεται το παράδειγμα της μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση, όπου είχαμε αύξηση εσόδων.

Άλλο παράδειγμα σοβαρής απόκλισης από την πραγματικότητα είναι αυτό που είπε ο κ. Ντάϊσεμπλουμ όταν ρωτήθηκε σχετικώς για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Είπε μεν ότι θα απαιτηθεί ένα ειδικό νομοθετικό καθεστώς γι’ αυτούς που δεν πληρώνουν τα χρέη τους, αν και μπορούν να το κάνουν. Πόσα όμως από τα 66 δισεκατομμύρια κόκκινων δανείων έχει την εντύπωση ο πρόεδρος του Eurogroup μπορούν οι χρεοφειλέτες να τα πληρώσουν; Όταν μάλιστα αυτά τα κόκκινα δάνεια αυξάνονται με ρυθμό ενός δισεκατομμυρίου τον μήνα; Δεν έχουν πληροφορηθεί τι έχει συμβεί στην ελληνική κοινωνία, πόσες επιχειρήσεις έχουν κλείσει, πόσοι άνεργοι υπάρχουν, πόσο κατεστραμένη είναι η ελληνική κοινωνία και πως έχει εξαφανισθεί η μεσαία τάξη;

Και ένα τελευταίο ερώτημα. Είναι αλήθεια ότι μας πιέζουν να πάρουμε και νέο δάνειο από το οποίος ασφαλώς θα βγούν ωφελημένοι από τους τόκους που θα εισπράξουν;;