Γιατί φοβάται το συνέδριο ο Σαμαράς

Η Ιστορία έχει δείξει επανειλημμένως πως κανένας ηγέτης δεν δοξάστηκε κρυπτόμενος ή -πολύ περισσότερο- αρνούμενος να αντιληφθεί το πολιτικό τοπίο που διαμορφώνεται γύρω του και εν γένει στη χώρα του. Η τοποθέτηση του Αντώνη Σαμαρά στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ. απέδειξε αν μη τι άλλο πως ο πρώην πρωθυπουργός και ο στενός πυρήνας των συνεργατών του όχι μόνο δεν συμμερίζονται το συγκεκριμένο αξίωμα, αλλά και

επιμένουν να μη διδάσκονται από τα γεγονότα, τα λάθη και τις παραλείψεις τους.

Ο Αντώνης Σαμαράς έβγαλε προς τα έξω την εικόνα ενός πολιτικού που δείχνει έντονη διάθεση στρουθοκαμηλισμού, κάνοντας ό,τι μπορεί προκειμένου να αποφύγει να αντιμετωπίσει κατά πρόσωπο το στελεχιακό δυναμικό του ίδιου του κόμματός του και να μιλήσει ανοικτά για τις ευθύνες και τα αίτια της εκλογικής συντριβής του στις 25 Ιανουαρίου. Αντίθετα, καταδεικνύοντας ότι έχει απολέσει κάθε αίσθηση της πραγματικότητας, σχεδιάζει σαββατιάτικα επικοινωνιακά πανηγυράκια (συνδιάσκεψη, όπως προανήγγειλε ο ίδιος), μέσω των οποίων ευελπιστεί ότι θα διασωθεί πολιτικά και θα μείνει κολλημένος στην καρέκλα του αρχηγού.

Προφανώς, θεωρεί πως κρύβοντας τη σκόνη κάτω από το χαλί θα καταφέρει να κερδίσει πολιτικό χρόνο και να παραμείνει, έστω και με… μηχανική υποστήριξη, στο νέο σκηνικό που διαμορφώνεται. Το κακό, όμως, για τον προκάτοχο του Αλέξη Τσίπρα και το περιβάλλον του είναι πως έχουν ξεπεραστεί πια από την ίδια την Ιστορία και τις ανάγκες των καιρών. Το κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δεν χρειάζεται συνδιασκέψεις και ανάλογου επικοινωνιακού τύπου εκδηλώσεις, ούτε μισόλογα και παλαιοκομματικές λογικές. Χρειάζεται να ανοίξει διάλογο με την κοινωνία, προχωρώντας σε ένα συνέδριο αρχών και θέσεων, όπου πρώτος ο αρχηγός και εν συνεχεία το σύνολο του στελεχιακού δυναμικού θα κάνουν την αυτοκριτική τους και θα θέσουν εαυτούς στη διάθεση της βάσης.

Ο κ. Σαμαράς έχει υποχρέωση να βαδίσει στον δρόμο που χάραξαν όλοι οι προκάτοχοί του και να δώσει το έναυσμα προκειμένου η παράταξη να γυρίσει σελίδα και να ξεφύγει από τον ορατό κίνδυνο της συρρίκνωσής της. Σε διαφορετική περίπτωση, η Ν.Δ. θα παραμείνει χρεοκοπημένη πολιτικά (και παρεμπιπτόντως και οικονομικά) και θεατής των εξελίξεων. Είναι χαρακτηριστικό, εξάλλου, πως ακόμη και στον ΣΥΡΙΖΑ, εν μέσω των αντικρουόμενων απόψεων που ακούγονται στις τάξεις του για τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, τα κομματικά όργανα λειτουργούν σχεδόν κάθε εβδομάδα ώστε να εκπέμπεται μήνυμα συλλογικότητας. Κι όχι μόνο αυτό. Ακόμη και ο προερχόμενος από τη Ν.Δ. Πάνος Καμμένος ζήτησε πριν από μερικούς μήνες «ψήφο εμπιστοσύνης» από το συνέδριο των ΑΝ.ΕΛ.

Το πολιτικό «τσουνάμι» που άρχισε να σηκώνεται προχθές με τις θέσεις που διατύπωσαν κορυφαία «γαλάζια» στελέχη περί διεξαγωγής συνεδρίου αποτελεί την ύστατη ευκαιρία για τον κ. Σαμαρά να απεγκλωβιστεί από τις γελοιότητες περί «αριστερής παρένθεσης» και να επιδείξει, έστω και τώρα, πολιτική γενναιότητα, διασώζοντας την υστεροφημία του. Μια υστεροφημία που δέχθηκε διαδοχικά ισχυρά πλήγματα με τη συμπεριφορά που επέδειξε σε όλα τα επίπεδα, μετά τις πρόσφατες εθνικές εκλογές. Αν δεν συμβεί αυτό, τα κύματα θα τον παρασύρουν εκ νέου σε μια πολιτική έρημο, αυτή τη φορά όμως χωρίς γυρισμό και ευκαιρία ηθικής επανόρθωσης ιστορικών λαθών.

ΥΓ: Η Ν.Δ. οφείλει να απευθυνθεί στην κοινωνία, αν θέλει να επιβιώσει.