Αβραμόπουλος: "Είµαι στη διάθεση των γεγονότων"

Του Νίκου Σίμου, εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ

Την ηµέρα που πέρασε το κατώφλι της πολιτικής περνούσε και την πόρτα της εκκλησίας ο ∆ηµήτρης Αβραµόπουλος. Ηταν 16 Σεπτεµβρίου του 1993. ∆ικαιολογηµένα, λοιπόν, η σύζυγός του, Βίβιαν, του είπε την εποµένη: «Κοιµήθηκα µε διπλωµάτη και ξύπνησα µε πολιτικό». Εξ όνυχος τον λέοντα, έλεγαν οι αρχαίοι. Και, πράγµατι, τα ελάχιστα προσδιορίζουν πολλές φορές έναν άνθρωπο και αρκούν για να τον κρίνεις. Ο Αβραµόπουλος µπορεί να έφτασε σε πολύ υψηλά αξιώµατα, αλλά ποτέ δεν απαρνήθηκε την οικογένεια και την καταγωγή του, όπως έχουν κάνει τόσοι πολιτικοί, που

δίνουν την εντύπωση ότι γεννήθηκαν στις Βερσαλλίες. Απλώς, παρεξηγούν την τελειοµανία του, που είναι απότοκος της νοικοκυροσύνης του. Ετσι, τρέφει πολλή αγάπη για την ιδιαίτερη πατρίδα των γονιών του, µολονότι αυτός γεννήθηκε στην Αθήνα, το Ελληνικό Αρκαδίας.

Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές που ξεκλέβει χρόνο και καταφεύγει στο πατρικό σπίτι για διάβασµα στη βιβλιοθήκη που έχει φτιάξει εκεί. Η αγάπη αυτή για τον τόπο καταγωγής του τον έκανε να βοηθήσει όπως µπορούσε στην ανάδειξη του γραφικού αυτού χωριού, που είναι υπόδειγµα της τοπικής αρχιτεκτονικής.

Ο υπουργός Εθνικής Αµύνης ακολουθεί κατά γράµµα τη συµβουλή του αείµνηστου Κωνσταντίνου Καραµανλή: «Αυτός που σχεδιάζει σενάρια µε πρωταγωνιστή τον εαυτό του είναι χαµένος»

«ΥΠΗΡΕΤΕΙΤΕ ΘΕΣΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΟΣΩΠΑ». Ενα άλλο στοιχείο που τον χαρακτηρίζει, το οποίο συµβάλλει στο να καλλιεργεί καλές σχέσεις όχι µόνο µε τους γύρω του, αλλά και µε την κοινωνία, είναι ότι αντιµετωπίζει χωρίς συµπλέγµατα και πολιτική µισαλλοδοξία τους ανθρώπους που έχει συναντήσει και µε τους οποίους έχει συνεργαστεί από τις θέσεις που έχει περάσει.

Οταν ανέλαβε στο υπουργείο Εθνικής Αµύνης, οι υπασπιστές του από τα τρία Σώµατα, ως είθισται, έσπευσαν να του υποβάλουν τις παραιτήσεις τους. Τους απέπεµψε λέγοντάς τους: «Εσείς δεν υπηρετείτε πρόσωπα. Υπηρετείτε θεσµό». Και εκεί έκλεισε το θέµα. Την ίδια αντιµετώπιση και στάση είχε και απέναντι σε όσους βρήκε να κατέχουν τις κορυφαίες θέσεις στο Στράτευµα, γεγονός που είχε ως αποτέλεσµα να επικρατεί ένα πνεύµα ηρεµίας και στα τρία Σώµατα. Ηρεµία που είναι φυσικό να διαταράσσουν οι άδικες περικοπές που έχουν γίνει, στο πλαίσιο της πολιτικής λιτότητας, στη µισθολογική αντιµετώπιση των ενστόλων.

∆ΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Ο ίδιος υπερηφανεύεται ότι τα πρώτα ένσηµα του ΙΚΑ τα κόλλησε σε ηλικία 17 ετών. Εκτοτε έχει µεσολαβήσει πολύς χρόνος µέχρι σήµερα και ξεκινώντας από το ∆ιπλωµατικό Σώµα κατόρθωσε, σταδιακά, να περάσει από τα χαµηλά αξιώµατα σε πολλές υπουργικές θέσεις και να είναι σήµερα πολιτικός προϊστάµενος του υπουργείου Εθνικής Αµύνης και αντιπρόεδρος της Νέας ∆ηµοκρατίας.

∆ιετέλεσε και αρχηγός κόµµατος, το οποίο φρόντισε εγκαίρως να διαλύσει και να επανενταχθεί στη Νέα ∆ηµοκρατία του Κώστα Καραµανλή, διότι, όπως λέει στενός συνεργάτης του, «κάποιοι τον πρόδωσαν». Αλλά και αυτό να µην ίσχυε, ο Αβραµόπουλος είχε τον ρεαλισµό να αξιολογήσει ότι πιθανώς δεν θα είχε το κόµµα του περιθώρια επιβίωσης, µέσα στο πνεύµα της έντονης πόλωσης της εποχής εκείνης. Αν και µπήκε στην πολιτική σε ηλικία 41 ετών, το 1993, εντούτοις, όπως λέει και ο ίδιος, στην ουσία η κοινοβουλευτική του καριέρα άρχισε το 2004. Κι αυτό διότι από το 1995 και για οκτώ χρόνια, µέχρι το 2002, ήταν δήµαρχος. Το 2003 και το 2004, οπότε και υπέβαλε και πάλι υποψηφιότητα στην Α’ Αθηνών µε τη Ν.∆., έκανε διαλέξεις ως επισκέπτης στο Χάρβαρντ.

«∆ΕΝ ΒΙΑΖΟΜΑΙ». Τόσο οι στενοί του συνεργάτες όσο και οι συνάδελφοι δηµοσιογράφοι οµολογούν ότι ο σηµερινός Αβραµόπουλος έχει εντυπωσιακά ωριµάσει, έχοντας µάθει από τα λάθη του. ∆εν διστάζει να το οµολογήσει και ο ίδιος. Μετά, άλλωστε, απ’ όσα έχει περάσει, ο ∆ηµήτρης Αβραµόπουλος, όταν ερωτάται για την πολιτική του φιλοσοφία και για το προσωπικό πολιτικό του µέλλον, απαντά: «Ακολουθώ µια συµβουλή που µου είχε δώσει ο Κωνσταντίνος Καραµανλής, αλλά και µια σοφή αποστροφή του Ταλλεϋράνδου. Ο Καραµανλής µου είχε συστήσει, αν θέλω να προχωρήσω στην πολιτική, να µη βιάζοµαι και να έχω υποµονή. Ο Ταλλεϋράνδος είχε πει: “Τίθεµαι στη διάθεση των γεγονότων”».

Την έλλειψη βιασύνης και την υποµονή του την έχει αποδείξει στην πράξη. Ακόµη και τότε που διεκδικούσε τη δηµαρχία των Αθηνών, που τελικώς κατέκτησε, διατήρησε την ψυχραιµία του και δεν παρεξετράπη όταν ο αντίπαλός του, τότε, Θεόδωρος Πάγκαλος, µε έναν αήθη χαρακτηρισµό, τον αποκάλεσε «Κύριο τίποτε». Ο κόσµος τέτοιους υποτιµητικούς χαρακτηρισµούς δεν τους συγχωρεί, διότι καταλαβαίνει ότι υποκαθιστούν την έλλειψη επιχειρηµάτων. Ετσι, ο ∆ηµήτρης Αβραµόπουλος έµεινε δήµαρχος για µία οκταετία.

«Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ∆ΙΚΙΟ». Παλαιότερα, µεταξύ των πολιτικών συντακτών συνηθιζόταν να λέγεται ότι η δηµαρχία των Αθηνών οδηγεί σε υψηλότερα αξιώµατα και είναι ένας καλός βατήρας.

Προφανώς, αυτή η εκτίµηση βασιζόταν στην εξέλιξη που είχε ο µακαρίτης ο Μιλτιάδης Εβερτ, σε µια περίοδο µάλιστα έντονης πολιτικής διελκυστίνδας µεταξύ Ν.∆. και ΠΑΣΟΚ.

Στην απόπειρα να εκµαιεύσει κανείς από τον σηµερινό υπουργό Αµύνης τις δικές του βλέψεις είναι πολύ προσεκτικός, τονίζοντας ιδιαίτερα την πολύ καλή διαπροσωπική σχέση του µε τον Αντώνη Σαµαρά. Λογικό. Φροντίζει, µάλιστα, να τονίζει ιδιαίτερα: «∆εν µε εµπνέει το παρασκήνιο». Για την παρούσα κατάσταση, που ασφαλώς προδιαγράφει, εν τινί µέτρω, και τα µελλούµενα ο υπουργός Αµύνης λέει: «Είµαι ήρεµος, παρά το γεγονός ότι δίπλα µου σκάνε βόµβες». Και προσθέτει µε νόηµα: «Ο κόσµος στη συλλογική του κρίση έχει πάντα δίκιο».

Οµως, αν και ο ίδιος σκοπίµως δεν θέλει να δώσει σαφή απάντηση, εν τούτοις η φράση του Ταλλεϋράνδου, την οποία έχει αποστηθίσει γαλλιστί, επιτρέπει πολλές ερµηνείες: «Τίθεµαι στη διάθεση των γεγονότων». Και προσθέτει, δείχνοντας ότι ακολουθεί κατά γράµµα τις συµβουλές του Κωνσταντίνου Καραµανλή: «Αυτός που σχεδιάζει σενάρια µε πρωταγωνιστή τον εαυτό του είναι χαµένος».