Περιούσιος λαός, του Βασίλη Καρδάση

11. Φεβρουαρίου 2010 - 13:03

Τραγουδάω όλους εσάς που αντισταθήκατε

τραγουδάω τους άσπρους, τους μαύρους, τους κίτρινους

τραγουδάω την ελπίδα που δεν έχει χρώμα

τραγουδάω το αίμα που σ' όλα τα γεωγραφικά σημεία είναι κόκκινο.

Τάσος Λειβαδίτης, «Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο», Ποίηση, Κέδρος

Η επιρροή της κυρίαρχης ιδεολογίας στη διαμόρφωση συλλογικών νοοτροπιών οφείλει πολλά στους προσανατολισμούς και στις κατευθύνσεις τής παρ' ημίν εκπαιδευτικής πολιτικής. Στο Γυμνάσιο και το Λύκειο ανατραφήκαμε

με τις «αντεθνικές» θεωρίες του Φαλμεράιερ σε συνδυασμό με την απαραίτητη δόση Κ. Παπαρρηγόπουλου, ήτοι την απάντηση που έδωσε ο εθνικός μας ιστορικός περί της συνέχειας του Ελληνισμού και της φυλετικής ενότητας των κατοίκων του ελλαδικού χώρου στη διαδρομή της Ιστορίας. Η αμφισβήτηση του κυρίαρχου ιστοριογραφικού μοντέλου ταυτίστηκε με εθνική προδοσία ή στην επιεικέστερη εκδοχή της, ως προερχόμενη από ήσσονος αξίας ιστορικούς.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ