Γράμμα στη Μαριάννα Μπρεκάση που «έφυγε»

15. Ιανουαρίου 2010 - 7:30

Φίλη Μαριάννα

Σ΄ ευχαριστώ που για τελευταία φορά μου επιτρέπεις να σε προσφωνήσω «φίλη», αν και θα ‘θελα να συνεχίσω να σου το λέω διά ζώσης, όπως γινόταν τόσα χρόνια. Δεν έχω να προσθέσω κάτι περισσότερο από αυτά που ειπώθηκαν πάνω από τη σορό σου, στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, στην Καλαμαριά, κοντά στο πατρικό σου σπίτι, εκεί όπου θα συντηρεί τη μνήμη σου η μητέρα σου. Ευτυχώς, όπως φάνηκε και όπως ακούστηκε από τα λόγια των συντρόφων σου, που σε ξεπροβόδισαν,

θα υπάρξουν κι άλλοι πολλοί που θα τραγουδήσουν για την «οργή του λαού», όπως στο «Φουέντε Οβεχούνα» και όπως το έκανε η ραγισμένη φωνή ενός συναγωνιστή σου. Θα συντηρηθεί έτσι όχι μόνον η μνήμη σου, αλλά και το παράδειγμά σου, η αγωνία των αγώνων σου, το ρίγος της έννοιας σου για τον διπλανό. Θα παραμείνεις «παράδειγμα», όπως πολύ σωστά σε ονόμασε η Αγγελική Γκόνη, συνοδοιπόρος στις διεκδικήσεις της παράταξης «Ριζοσπαστική Συνεργασία Οδοντιάτρων»,