Ερνέστο Σάμπατο: Η μνήμη φωτίζει το ρυπαρό μουσείο της ντροπής

Αυτή τη νύχτα λοιπόν, η αντιπάθειά μου για τη ανθρωπότητα φαινόταν να έχει καταργηθεί ή , τουλάχιστον, παροδικά, ν’ απουσιάζει. Μπήκα στο καφέ Μαρσότο. Υποθέτω πως εσείς ξέρετε ότι ο κόσμος πάει εκεί για ν’ ακούσει τανγκό, αλλά να τ’ ακούσει όπως κάποιος που πιστεύει στο Θεό ακούει το «κατά Ματθαίο Πάθη». Απόσπασμα από «Το Tούνελ» του Ερνέστο Σάμπατο.