Δίχως φωνή, δίχως γη, δίχως μέλλον…

Γιατί οι αγώνες για τις παραλίες και τα άλση εντάσσονται σε ένα ευρύτερο πλανητικό παζλ; Γιατί η εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης του πλανήτη έχει τεράστιες πολιτικές και ηθικές παραμέτρους που ξεφεύγουν από τον εξαιρετικά σημαντικό αλλά στενεμένο ορίζοντα των τοπικών κοινωνιών και συνδέονται με κινήματα βάσης όπως των Δίχως Γη (σύντομα και Δίχως Νερό...) το πολιτικοποιημένο φιλοζωϊκό αλλά και των Γυναικών; Πόσο το πρόταγμα για ακριβοδίκαιη κατανομή των γήινων πόρων θα συγκρουστεί με τρόπους ζωής όχι μόνο των λίγων μα και των πολλών;