Η μπεκάτσα…της Αποκριάς

Το τριήμερο της Αποκριάς, εκτός από τις καρναβαλικές εκδηλώσεις και τα Κούλουμα της Καθαράς Δευτέρας, ολοκληρώθηκε και το τελευταίο Σαββατοκύριακο κυνηγιού της χρονιάς. Η έννοια της χαρμολύπης εκφράζει καλύτερα απ’ όλα αυτό που νιώθουμε οι μπεκατσοκυνηγοί αυτές τις μέρες.Τη χαρά της αναζήτησης των φαντασμάτων του δάσους και τη λύπη για το διαφαινόμενο τέλος του κυνηγιού για τους επόμενους επτά-οκτώ μήνες.Ο Κώστας Λουρής, φίλος αγαπητός και συνεργάτης στο «Εθνος-Κυνήγι», στα ατέλειωτα ταξίδια του ανά την Ελλάδα για να καλύπτει τα κυνηγετικά και κυνοφιλικά δρώμενα, βρέθηκε τις ημέρες αυτές στα βόρεια και δεν έχασε την ευκαιρία να γευτεί τη χαρά της παρέας σε ένα από τα τελευταία μπεκατσοκυνήγια αλλά και στο απαραίτητο φαγοπότι με κρασιά, τσίπουρα, μανιταρομεζέδες, πίτες της Δυτικής Μακεδονίας και τις απαραίτητες τσιγαρίδες, πριν αρχίσει η νηστεία της Σαρακοστής την Καθαρά Δευτέρα.Για να προλάβουμε την έκδοση του «Εθνους» όμως έπρεπε να είμαστε κυριολεκτικά online. Μαζί με όπλα, φυσίγγια και σκυλιά φορτώθηκαν υπολογιστές, κινητά και ηλεκτρονικός εξοπλισμός για μια σύνδεση της σύνταξης του περιοδικού με τον κυνηγότοπο. Κείμενα και φωτογραφίες θα έφευγαν την ώρα που θα δημιουργούνταν.Το μόνο που δεν μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε από πριν με σιγουριά ήταν το μέρος που θα βρίσκαμε μαζεμένες τις μπεκάτσες της Αποκριάς. Θα ακολουθούσαν τα πανηγύρια των ανθρώπων και οι συγκεντρώσεις γύρω από τις φωτιές που ανάβουν σε όλες τις γειτονιές της Δυτικής Μακεδονίας το τριήμερο αυτό; Θα πέφταμε επιτέλους σε ένα μεγάλο πέρασμα τον Φεβρουάριο;Τσουγκρίσαμε τα ποτήρια μας με κόκκινο κρασί για το καλό της Αποκριάς της Τυροφάγου, συνοδεία τυριού και με την ευχή και του χρόνου να είμαστε στον κυνηγότοπο τέτοιες μέρες.Πολύ φιλόδοξο για να είναι αληθινό. Δεν κάνουν παρέλαση οι μπεκάτσες την Κυριακή της Μεγάλης Αποκριάς, ας βρούμε τουλάχιστον μία για το καλό, να μην πάει χαμένος τόσος κόπος και οργάνωση.Μεσημέρι, αμέσως μετά την άφιξη του Κώστα, ξεκινήσαμε για τον κυνηγότοπο. Θα δοκιμάζαμε μια προσήλια περιοχή που δεν την κυνηγήσαμε φέτος.Υγρά λιβαδάκιαΠάντα κρατάμε μερικά καλά ακυνήγητα μέρη για τις δύσκολες τελευταίες μέρες του κυνηγιού τον Φεβρουάριο. Με τις παγωνιές και τον βοριά των τελευταίων ημερών υπήρχαν σοβαρές ελπίδες να μαζευτούν στην απάνεμη αυτή ράχη που είχε χαμηλά στα πόδια της υγρά λιβαδάκια και κάτω μακριά τον Αλιάκμονα να γυαλίζει στον ήλιο.Μαζί με όπλα, φυσίγγια και σκυλιά φορτώθηκαν υπολογιστές, κινητά και ηλεκτρονικός εξοπλισμός για μια σύνδεση της σύνταξης του περιοδικού με τον κυνηγότοπο.Λακκιές με βελανιδιές και αγκαθωτά παλιούρια κατέβαιναν από ψηλά μέχρι τα χωράφια, ιδανικό μέρος για τις μπεκάτσες αλλά δύσκολο για τους κυνηγούς, που αποφεύγουν συστηματικά να χώνονται εκεί μέσα.Η πάχνη είχε εξαφανιστεί μαζί με τις χαμηλές θερμοκρασίες που τα πρωινά έφταναν και τους -10 στα κλειστά βαθουλώματα και τις κοιλάδες. Τώρα, με τον ήλιο να πέφτει από το πρωί στην πλαγιά κάθετα σχεδόν, είχαμε 20 βαθμούς διαφορά και το θερμόμετρο έδειχνε 10 βαθμούς.Χωρίς αέρα και με τον ήλιο να καίει, τίποτε δεν έδειχνε ότι ήμαστε σε μια όψιμη χειμωνιάτικη κρύα μέρα του Φεβρουαρίου. Οι μπεκάτσες μπορούσαν άνετα να βοσκήσουν κάτω από τον πυκνό θόλο των νεαρών βελανιδιών όπου το έδαφος δεν παγώνει και να σκαλίσουν εύκολα τα μαυριδερά φύλλα στις αγκαθωτές τούφες των παλιουριών.Αδιέξοδα μονοπάτιαΗ Κάρα έπιασε ντορό από την πρώτη κιόλας λακκιά, όμως η μπεκάτσα δεν ήταν από τις εύκολες. Το ακυνήγητο μέρος δεν έχει και ακυνήγητες μπεκάτσες αυτή την εποχή. Χρειάστηκε να ανεβοκατεβούμε αρκετές φορές τα απότομα πρανή και να εγκλωβιστούμε εμείς στα αδιέξοδα μονοπάτια αντί η μπεκάτσα. Στο τέλος όμως νικήθηκε.Γνωρίζοντας καλά τα κατατόπια και τις διαφυγές των πουλιών εδώ και τόσα χρόνια που τις κυνηγάμε στα μέρη αυτά, έφυγα γρήγορα χαμηλά στη στροφή του δασωμένου και ο Κώστας μάζεψε την Κάρα και ξεκίνησε ανάποδα, από ψηλά. Μόλις η σκύλα έπιασε ντορό και την πλησίασε ορμητικά μέσα από τα χαμόκλαδα, με παταγώδες φτεροκόπημα βγήκε μέσα από τα παλιούρια η μπεκάτσα και ξεχύθηκε στον κατήφορο πετώντας χαμηλά στο μονοπάτι χωρίς να βγει καθόλου πάνω από τα κλαδιά.Ο Κώστας φώναξε για να με ειδοποιήσει, όμως ήδη είχα ακούσει το θορυβώδες ξεπέταγμα και την περίμενα στη στροφή. Βγήκε με ταχύτητα και έσπασε αμέσως δεξιά μόλις με αντίκρισε, όμως ήταν αργά.Είχε πολλά μέτρα να καλύψει για να κρυφτεί και πετούσε πολλή ώρα στο ανοιχτό για να ξεφύγει. Χρειάστηκε όμως δύο πυροβολισμούς για να πέσει οριστικά λίγο πριν το αγκαθωτό τείχος της βλάστησης, και η Κάρα που την ακολούθησε τρέχοντας την έπιασε σχεδόν μόλις έπεσε.Αλλες δύο μπεκάτσες σήκωσε στη συνέχεια η Φρίντα, όμως δεν μπορέσαμε να τις βάλουμε στο αποκριάτικο σακούλι. Δεν επιμείναμε και πολύ στα επόμενα σημεία αφού είχαμε την μπεκάτσα μας και έτσι πριν πέσει ο ήλιος, ο Κώστας έστησε τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό του για να ετοιμάσω το κείμενο της αποκριάτικης μπεκάτσας.Την «Τρανή Αποκριά» όλα γίνονται στη Δυτική Μακεδονία, ακόμη και υπαίθρια γραφεία στον κυνηγότοπο. Δεν μπορούσαμε φυσικά να φέρουμε τους καρναβαλιστές στο κυνήγι ούτε να μαζέψουμε τις μπεκάτσες στους «φανούς» και στις «μπουμπούνες».Τις μάσκες όμως για την αποκριάτικη αμφίεση τις είχαμε μαζί μας και γέμισαν το κάδρο. Τσουγκρίσαμε τα ποτήρια μας με κόκκινο κρασί για το καλό της Αποκριάς της Τυροφάγου, συνοδεία τυριού και με την ευχή και του χρόνου να είμαστε στον κυνηγότοπο τέτοιες μέρες, κι ας μην είναι «η Μεγάλη Αποκριά».Θωμάς ΜπατσέλαςΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Θωμάς Μπατσέλας

The post Η μπεκάτσα…της Αποκριάς appeared first on iHunt.