Το θέατρο της δήθεν διαπραγμάτευσης

Με ενδιαφέρον - και πολύ γέλιο οφείλω να ομολογήσω – παρακολουθώ εσχάτως τον ιδιόμορφο… «αντιμνημονιακό» αγώνα της κυβέρνησης. Βλέπω για παράδειγμα την κυβέρνηση να ψηφίζει προϋπολογισμό χωρίς την έγκριση της τρόικας λέει! Τη βλέπω επίσης να… απειλεί την τρόικα ότι εάν δεν δώσει την έγκρισή της στο κυβερνητικό σχέδιο για τους πλειστηριασμούς, τότε θα το προωθήσει μόνη της! Διαβάζω επίσης ότι οι ξένοι τρέμουν, λέει, μήπως ο Σαμαράς το ξαναγυρίσει τον αντιμνημονιακό αγώνα – και τους έχει πιάσει σύγκρυο, αντιλαμβάνομαι! Είναι λοιπόν έτσι; Θα κοντράρει η κυβέρνηση την τρόικα; Και μέχρι ποίου σημείου ακριβώς; Το λέω να φυλαχτούμε μην μας πάρουν τα σκάγια. Κάποιοι λένε ότι η κυβέρνηση είναι σε δυνατή διαπραγματευτική θέση γιατί για πρώτη φορά η χώρα έχει πρωτογενές πλεόνασμα! Και ότι θα αντιδράσει στις απαιτήσεις της τρόικας επειδή δεν αντέχει άλλο η κοινωνία και η χώρα! Μιλάμε δηλαδή για κανονική προσπάθεια να πάθουμε όλοι παράκρουση. Γιατί είναι δεδομένο ότι η κυβέρνηση θα κάνει πίσω, αμέσως μόλις η τρόικα θα τρίξει τα δόντια της. Η επίκληση του πρωτογενούς πλεονάσματος δεν λέει απολύτως τίποτα: Πρώτον γιατί επιτεύχθηκε με αίμα και θυσίες των πολιτών και για να συνεχίσει να υπάρχει, με δεδομένη την υφεσιακή συνταγή του μνημονίου, θα πρέπει αυτές οι θυσίες, όχι μόνο να συνεχιστούν αλλά και να γίνουν μεγαλύτερες. Και δεύτερον, γιατί η χώρα χρειάζεται τη χρηματοδότηση από την τρόικα για να πληρώσει το υπέρογκο χρέος της και άρα έχει πάντα την ανάγκη της, εφόσον δεν έχει επιλογή να συγκρουστεί ολοκληρωτικά μαζί της. Όσον αφορά τις… μονομερείς ενέργειές της όπως είναι η ψήφιση του προϋπολογισμού: Εάν θέλει η κυβέρνηση να κάνει μονομερείς ενέργειες ας τις κάνει εκεί που πρέπει: Ας μειώσει το φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης για να ζεσταθεί ξανά ο κόσμος και να μην καίγονται άνθρωποι και σπίτια. Ας παγώσει κάθε διαδικασία ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, αφού η ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό – αλλιώς τα περί κοινωνικού τιμολογίου που διαφημίζει τώρα η κυβέρνηση θα είναι κούφια λόγια με την πώληση της Επιχείρησης. Ας πράξει το ίδιο και με το νερό. Ας μειώσει το ΦΠΑ για να βάλει μπρος στην οικονομία. Κι ας ψηφίσει την παράταση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας με την αντιπολίτευση, εάν θέλει να έχει όντως ισχυρό μέτωπο έναντι της τρόικας. Φοβάμαι όμως ότι πρόκειται απλά για μία ακόμη θεατρική παράσταση, όπως πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις: Η τρόικα πιέζει για πολλά, η κυβέρνηση δήθεν αντιστέκεται σθεναρά και στο τέλος γίνεται αυτό που ουσιαστικά θέλει η τρόικα. Απλά, όσο πιο πολλά ζητάει η τρόικα, τόσο πιο πολύ θέατρο παίζεται… Και για εξηγούμαστε: Διαπραγμάτευση δεν γίνεται χωρίς να έχεις όπλα. Και όπλο δεν είναι το λεγόμενο πρωτογενές πλεόνασμα. Είναι η θέση ότι η Ελλάδα μπορεί να πάρει το καπελάκι της και να φύγει από το ευρώ – όχι επειδή το θέλει σώνει και καλά, αλλά γιατί δεν πάει άλλο η κατάσταση. Αυτή η διαπραγμάτευση – η κανονική και μοναδική διαπραγμάτευση – θέλει σχέδιο, αποφασιστικότητα και τόλμη. Και ετοιμότητα για θυσίες. Ώστε να γίνεις πιστευτός ότι το εννοείς. Η Μέρκελ και η τρόικα ξέρει ότι δεν υπήρχαν αυτά τα στοιχεία μέχρι τώρα και γι’ αυτό δεν αναγνώριζε στην Ελλάδα διαπραγματευτική δύναμη. Γι’ αυτό επέβαλαν ό,τι ήθελαν στη χώρα μας. Τα επέβαλαν όχι γιατί θέλαν και μπορούσαν να βγάλουν την Ελλάδα από το ευρώ. Αλλά γιατί ήξεραν εκ των προτέρων ότι η Ελλάδα δεν έχει διαμορφώσει κανένα εναλλακτικό σχέδιο. Εκεί ήταν και παραμένει το κρίσιμο σημείο… Blogger Γιάννης Μακρυγιάννης