Το blitzkrieg του Πούτιν και ο ευρωπαϊκός γίγαντας που γίνεται νάνος

Η κρίση στην Ουκρανία μπορεί να μην οδηγείται σε κλιμάκωση, τουλάχιστον προς το παρόν, αλλά φέρνει στην επιφάνεια τις τεκτονικές αλλαγές που βρίσκονται σε εξέλιξη και διαμορφώνουν νέες παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες, σε βάρος της "Δύσης". Το χειρότερο είναι ότι η Γηραιά Ήπειρος δείχνει να βρίσκεται στην πλέον μειονεκτική θέση στο καινούριο περιβάλλον που διαμορφώνεται.
Η Ευρώπη εμφανίζεται διστακτική να προχωρήσει σε αντίποινα απέναντι στη Ρωσία, καθώς είναι μεγάλη η αλληλοσύνδεση των οικονομιών και η ενεργειακή

Επιπλέον, όταν τα πράγματα φτάνουν στο παρά πέντε της σύρραξης, γίνεται εμφανές ότι η Ευρώπη δεν έχει στρατιωτικό ισοδύναμο να αντιπαρατάξει στην καλοκουρδισμένη ρωσική μηχανή, τη στιγμή που το ΝΑΤΟ διανύει, με τους πιο επιεικείς όρους, κρίση ταυτότητας.
Πέραν αυτών, όμως, η Ευρώπη εμφανίζεται σήμερα αποδυναμωμένη σε πολλά πεδία.

Η συνοχή της Ε.Ε. σε διπλωματικό επίπεδο είναι ανύπαρκτη, ενώ την ίδια στιγμή η ευρωπαϊκή οικονομία είναι ο πιο ευάλωτος από τους τρεις μεγάλους πόλους.
Η ευρωζώνη αγωνίζεται να ξεφύγει από την ύφεση και σέρνεται πίσω από τις ΗΠΑ οι οποίες ανέκαμψαν πιο γρήγορα, αφού εφάρμοσαν από την αρχή επιθετικές πολιτικές (τύπωμα χρήματος) οι οποίες αποδείχθηκαν αποτελεσματικές.

Από πρότυπο που ήταν κατά το πρόσφατο παρελθόν, η “ενωμένη Ευρώπη” πλέον προκαλεί επιφυλάξεις στις τρίτες χώρες, ενώ το ευρώ, αντί για το ισχυρό όπλο στο γεωπολιτικό παιχνίδι εξελίσσεται σε πρόβλημα, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Μια από τις αιτίες -όχι η μόνη- είναι η πολιτική που επιβάλει η Γερμανία στην ευρωζώνη και η προσπάθειά της να ηγεμονεύσει επί των υπολοίπων. Η μονοδιάστατη και κοντόφαλθμη πολιτική της λιτότητας σε συνδυασμό με το σκληρό ευρώ έχει γονατίσει συνολικά την οικονομία και θέτει την ίδια τη συνοχή της ευρωζώνης σε διαρκή δοκιμασία.

Η επιμονή των Γερμανών και ο "άτσαλος" χαρακτήρας των παρεμβάσεων φέρνουν στο μυαλό την περίφημη ρήση του Θ. Πάγκαλου πριν από σχεδόν 20 χρόνια, όταν παρομοίασε τη Γερμανία με "γίγαντα που έχει πήλινα πόδια και μυαλό νάνου".
Δεν είναι και λίγοι εκείνοι που βλέπουν με κάποια δόση ικανοποίησης την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ να έχει βρεθεί παγιδευμένη μετά τον... αναίμακτο "κεραυνοβόλο πόλεμο", το blitzkrieg του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Η ανάδειξη νέων παικτών στη διεθνή σκηνή αυξάνει τις δυνατότητες άσκησης μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, για χώρες όπως η Ελλάδα, η οποία παρά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει διαθέτει κάποια σημαντικά γεωπολιτικά πλεονεκτήματα.
Βέβαια, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος: Όλα δείχνουν ότι διεθνής σκηνή θα χαρακτηρίζεται από αυξημένη αστάθεια. Η εξελισσόμενη παγκόσμια οικονομική κρίση θα οξύνει τους ανταγωνισμους και τις αντιπαραθέσεις. Σήμερα η Κριμαία, αύριο ποιος ξέρει τι...

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η συμμετοχή στην Ε.Ε. και στην ευρωζώνη, προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα για μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα.
Υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι οι σχέσεις της χώρας μας με την "ευρωπαϊκή οικογένεια" θα τεθούν σε νέα βάση μακριά από τη λογική της "αποικίας χρέους" και της επικυριαρχίας μέσω των μνημονίων.