Θανάσης Σαββάκης: O βιομήχανος που τόλμησε μέσα στην κρίση

Του Στέλιου Μορφίδη

Πήγε κόντρα στο κύμα της αποεπένδυσης που επικράτησε στην κορύφωση της κρίσης. Αν και θα μπορούσε να κρατήσει τα λεφτά που έδωσαν στην οικογένειά του οι Πορτογάλοι της Ardagh Metal Packaging όταν το 2011 εξαγόραζαν τη National Can Hellas, εντούτοις ο κ. Θανάσης Σαββάκης, βλέποντας τους πανικόβλητους Πορτογάλους να θέλουν να αποχωρήσουν από τη χώρα, θα κινητοποιήσει ομάδα επενδυτών για την επαναγορά της. Ηταν δύσκολα χρόνια, παραδέχεται στο «business stories».

O κ. Σαββάκης τα κατάφερε

όμως και πλέον με τον πατέρα του Ιωάννη, που ήταν και η αφετηρία της οικογενειακής παράδοσης στη συσκευασία τροφίμων, και τον αδερφό του Κωνσταντίνο έβαλαν δύο νέα στοιχήματα: το ένα ακούει στο όνομα SavvyCan-Hellenic Metal Packaging, μια νέα εταιρεία μεταλλικής συσκευασίας που ξεκίνησε τη λειτουργία της μόλις φέτος, και το δεύτερο λέγεται Biosolids, εταιρεία στον τομέα της διαχείρισης φυτικών οργανικών αποβλήτων.

Προσωπικά όμως για τον κ. Σαββάκη, που επί τρεις διαδοχικές θητείες κατέχει τη θέση του Προέδρου του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ), υπάρχει και ένα τρίτο μεγάλο στοίχημα. Αυτό της μετεξέλιξης του θεσμικού οργάνου και της μετατροπής του σε Σύνδεσμο Βιομηχάνων Ελλάδος που θα αγκαλιάσει όλους τους βιομηχάνους της μεταποίησης που το επιθυμούν χωρίς γεωγραφικό προσδιορισμό. Και αυτό με άρμα, όπως εξηγεί στο «b.s.», την πρόσφατη αναβάθμιση του συνδέσμου σε κοινωνικό εταίρο.

SavvyCan: Η SavvyCan-Hellenic Metal Packaging είναι μια επένδυση με ίδια κεφάλαια ύψους 3,9 εκατ. ευρώ στις εγκαταστάσεις κυτιοποιίας του βιομηχανικού συγκροτήματος της ΔEΛTA στο Πλατύ Hμαθίας για την παραγωγή μεταλλικών συσκευασιών όλων των μεγεθών που θα κατευθύνονται στις εταιρείες τροφίμων. «Η ΔΕΛΤΑ μάς παραχώρησε τις εγκαταστάσεις του κυτιοποιείου της στο Πλατύ, που είναι και οι εγκαταστάσεις του εβαπορέ γάλακτος. Παράλληλα με την εξαγορά του υπάρχοντος εξοπλισμού από τη SavvyCan με ένα κλειστό συμβόλαιο ώστε να υπάρξει η προμήθεια της μεταλλικής συσκευασίας στο εργοστάσιο γάλακτος με πιο ανταγωνιστικούς όρους και παράλληλα να έχει εξέλιξη της συσκευασίας με χαρακτηριστικά πιο ποιοτικά και μάρκετινγκ. Εγκαταστήσαμε άλλες δύο γραμμές παραγωγής και σύντομα θα ενεργοποιηθεί τρίτη που θα προμηθεύει συμβατικές συσκευασίες και τρίτων στο πλαίσιο της δραστηριότητας της SavvyCan στη μεταλλική συσκευασία», όπως εξηγεί ο κ. Σαββάκης που ήδη πέραν της ΔΕΛΤΑ έχει ξεκινήσει συνεργασίες με εταιρείες ντομάτας. «Εκεί θα ολοκληρωθεί η πρώτη φάση ώστε να αξιοποιήσουμε τα δεδομένα για τις επόμενες επενδυτικές κινήσεις μας», προσθέτει ο ίδιος, που με το ισχυρό πελατολόγιο που έχει χτίσει η οικογένειά του όλα αυτά τα χρόνια με όχημα τη National Can, όπου διατηρεί πλέον ένα 25%, αισιοδοξεί για τις προοπτικές.

«Αυτό που κάναμε με τη ΔΕΛΤΑ είναι μία win-win συμφωνία. Η γαλακτοβιομηχανία αποκτά ένα συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της. Αντίστοιχα και εμείς παίρνουμε υψηλή τεχνογνωσία σε προϊόντα που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα, όπως τα παιδικά γάλατα, που είναι επίσης σημαντικό», τονίζει.

Ο ίδιος πιστεύει πολύ σε αυτό: «Πιστεύουμε γενικά στη δυναμική του κλάδου μας, στα υλικά συσκευασίας τροφίμων. Είναι ένας κλάδος με μεγάλη διάρκεια. Δυναμικός, ειδικά στο ροδάκινο όπου ως χώρα αποτελούμε τον μεγαλύτερο εξαγωγέα στον κόσμο. Υπάρχουν πολλές προοπτικές», σημειώνει. Στο νέο οικογενειακό εγχείρημα απασχολούνται ήδη 35 άτομα, οι περισσότεροι πτυχιούχοι». Το 2019 θα είναι σε πλήρη λειτουργία, ενώ έχει τεθεί στόχος ο τζίρος της SavvyCan να φτάσει τα 20 εκατ. ευρώ εντός της τριετίας. Πολύ κοντά δηλαδή στα περίπου 25 εκατ. που έχει ως κύκλο εργασιών η National Can Hellas.

Biosolids: Πέντε χρόνια νωρίτερα, είχε ξεκινήσει δειλά το στοίχημα της Biosolids με αντικείμενο την επεξεργασία των οργανικών αποβλήτων της βιομηχανίας τροφίμων και την παραγωγή εδαφοβελτιωτικών προϊόντων. «Είναι κάτι που διασυνδέεται με τον βασικό μας κλάδο, τη συσκευασία τροφίμων, στο πλαίσιο της κυκλικής οικονομίας. Αν το σκεφτείτε, με τη μία εταιρεία είμαστε προμηθευτές της βιομηχανίας τροφίμων και με την Biosolids συγκεντρώνουμε τα οργανικά της απόβλητα, που, αφού τα επεξεργαστούμε, δημιουργούμε ένα εδαφοβελτιωτικό προϊόν, που το προμηθεύουμε στους αγρότες για να παραγάγουν την πρώτη ύλη για τη βιομηχανία τροφίμων. Ετσι κλείνει απόλυτα ο κύκλος!» εξηγεί ο κ. Σαββάκης.

Η ιδέα, όπως λέει, προέκυψε από ένα ταξίδι στο εξωτερικό: «Ενας συνεργάτης μας πήγε σε μια μονάδα αντίστοιχη. Καταλάβαμε περί τίνος πρόκειται και είδαμε τη συνάφεια που μπορεί να έχει στην ελληνική αγορά. Είναι ένα τεράστιο πεδίο με προοπτική για ανάπτυξη, είτε ως εναλλακτική ενέργεια ή λίπασμα είτε ως νέα προϊόντα μαζί με τους "δορυφόρους" του κλάδου».

Από τη διαχείριση των υλικών ο τζίρος της εταιρείας δεν ξεπερνά το 1 εκατ. ευρώ σήμερα. Ωστόσο ο κ. Σαββάκης επιδιώκει την ανάπτυξη νέων, καινοτόμων οργανικών προϊόντων πάνω σε αυτά που κατά κύριο λόγο εισάγονται στη χώρα, όπως την τύρφη και το κομπόστ που, όπως λέει, εισάγεται από τη Γερμανία.
Αν και εταιρείες του κ. Σαββάκη δραστηριοποιούνται κυρίως στην εγχώρια αγορά, μια και το αντικείμενό τους δεν επιτρέπει ουσιαστικά τις εξαγωγές, ο ίδιος λέει ότι πάντα υπάρχουν πλάνα και σχέδια για επέκταση που αφορούν κυρίως τις βαλκανικές χώρες. «Το βλέπουμε τόσο στον τομέα που ξέρουμε και δραστηριοποιούμαστε όσο και σε συναφή αντικείμενα», λέει ο κ. Σαββάκης.

Με πατέρα στην ΑΓΕΤ και θητεία στην Hellas Can

Η επιχειρηματική ιστορία της οικογένειας και η ενασχόληση με τις μεταλλικές συσκευασίες ξεκινά από τον πατέρα του, Ιωάννη. Ο κ. Σαββάκης εξιστορεί: «Ο πατέρας μου μετά την αποφοίτησή του από το Πολυτεχνείο ξεκίνησε να εργάζεται στην ΑΓΕΤ. Ωστόσο, στα τέλη του '70 η National Can Greece, όπως λεγόταν τότε η θυγατρική της -τότε- αμερικανικής πολυεθνικής, έψαχνε για μηχανικούς στη Βόρεια Ελλάδα. Πήγε εκεί και έτσι κόλλησε με το αντικείμενο. Αργότερα πήγε στην Hellas Can ενώ περί το '99, διατηρώντας τις γνωριμίες που είχε κάνει στην προηγούμενη εταιρεία, ξεκίνησε μαζί με Ιταλούς συνεργάτες τη National Can Hellas αφού στο μεταξύ το brand της αμερικανικής μητρικής είχε χαθεί μέσω εξαγορών και συγχωνεύσεων».

Ο ίδιος ο κ. Σαββάκης ασχολείται με τον χώρο της μεταλλικής συσκευασίας από το 1995. Σπούδασε στην Αγγλία, στο Σάρεϊ (Business Studies & Economics) και έκανε μεταπτυχιακά στη Σκοτία, στο Πανεπιστήμιο του Στέρλινγκ. Ολοκληρώνοντας και τη στρατιωτική του θητεία, επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη και εντάχθηκε στην οικογενειακή επιχείρηση κάνοντας παράλληλα και εκπαίδευση σε αντίστοιχες μονάδες συσκευασίας της Ιταλίας. «Από τότε που ήμουν παιδί, πάντα υπήρχε η οικογενειακή τριβή με αυτό το αντικείμενο. Φανταστείτε ακόμα και το φαγητό της οικογένειας συνδεόταν με αυτό! Ο πατέρας μας πάντα θα συζητούσε τα τεκταινόμενα στη δουλειά στο τραπέζι του φαγητού και μας έκανε συμμέτοχους σε αυτό», θυμάται.

Ο ίδιος πάντως δεν το κάνει αυτό. Εχει δύο κορίτσια του Δημοτικού με τα οποία προσπαθεί να περνά όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο μαζί αν και οι υποχρεώσεις της δουλειάς αλλά και της θεσμικής του θέσης στον ΣΒΒΕ τού αφήνουν λιγοστά περιθώρια. Οπως μας εκμυστηρεύεται: «Προσπαθώ πάντα τα Σαββατοκύριακα να αναπληρώνουμε λίγο από τον χαμένο χρόνο μαζί».

Κοινωνικός εταίρος και εθνικός Σύνδεσμος ο ΣΒΒΕ

Το μεγάλο στοίχημα -αλλά και πάγιο αίτημα 40 και πλέον ετών- του Θανάση Σαββάκη είναι η αναβάθμιση του ΣΒΒΕ σε κοινωνικό εταίρο, κάτι το οποίο και πέτυχε επί της θητείας του. Αλλωστε, όπως τονίζει, η μετεξέλιξη του ΣΒΒΕ σε εθνικό Σύνδεσμο είναι από τις βασικές επιδιώξεις του. «Δεν πρέπει να μένουμε παρατηρητές και αυτό ήταν που κινητοποίησε το Σύνδεσμο να ξεκινήσει μια πιο εξωστρεφή κίνηση. Αξιοποιήσαμε τις θέσεις που είχε ο Σύνδεσμος και όλα αυτά κατέληξαν στο τιμητικό γεγονός της αναβάθμισής μας σε κοινωνικό εταίρο. Ετσι θα μπορούμε πλέον να συνδιαμορφώνουμε σε κάποιο βαθμό όλα αυτά που θα διέπουν τη λειτουργία των επιχειρήσεών μας», λέει.

Αποκαλύπτει μάλιστα στο «b.s.» ότι λόγω αυτής της αναβάθμισης έπεται αλλαγή του Καταστατικού του Συνδέσμου με διεύρυνση του σκοπού λειτουργίας.

Ο ίδιος απορρίπτει τα περί κόντρας και ρήξης με τον ΣΕΒ. «Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Ολοι το καλό της επιχειρηματικότητας θέλουμε. Η πολυφωνία μόνο καλό κάνει. Ο ένας είναι ένας Σύνδεσμος διευρυμένος με μεγάλη βάση, ενώ εμείς είμαστε περιφερειακός στον οποίο είναι ενταγμένες περισσότερο μικρομεσαίες βιομηχανίες αποκλειστικά από τον χώρο της μεταποίησης». Ηδη για το ζήτημα του κατώτατου μισθού που θέτει η κυβέρνηση, η θέση του κ. Σαββάκη πλησιάζει με εκείνη του ΣΕΒ: «Η αύξηση του κατώτατου μισθού έχει πολλαπλά θετικά αλλά πρέπει να διαφυλάξουμε την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεών μας. Το κλειδί δεν είναι απλώς να αυξηθούν οι μισθοί, αλλά το διαθέσιμο εισόδημα. Στο πλαίσιο αυτό μπορούμε να δούμε το πορτογαλικό μοντέλο. Μπορούμε, για παράδειγμα, να αυξήσουμε τους μισθούς, αλλά παράλληλα να μειώσουμε τις εργοδοτικές εισφορές», σημειώνει.

Η κριτική που εν μέρει δέχεται ο κ. Σαββάκης έχει να κάνει με το γεγονός ότι η κυβέρνηση και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας έχει αγκαλιάσει κάθε πρωτοβουλία του ΣΒΒΕ κατατάσσοντάς τον μάλιστα στους «καλούς βιομήχανους» σε αντίθεση με τον ΣΕΒ που κατατάσσεται στους «κακούς». Γι' αυτό και ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ, έχοντας επιτύχει την ικανοποίηση ενός αιτήματος 40 ετών του Συνδέσμου, που είναι το να περιληφθεί στους κοινωνικούς εταίρους, χαρακτηρίστηκε από αρκετό κόσμο «φιλοσυριζαίος».

Ο ίδιος πάντως, διατηρώντας εδώ και χρόνια προσωπικές σχέσεις με τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη (πρόσφατα αποκάλυψε ότι βολιδοσκοπήθηκε για να θέσει υποψήφιος για δήμαρχος Θεσσαλονίκης), απορρίπτει την κριτική. «Την κριτική που κάναμε διαχρονικά για τα κακώς κείμενα στις κυβερνήσεις συνεχίζουμε και την κάνουμε. Ο ΣΒΒΕ πάντα είχε την ίδια στάση στις κυβερνήσεις. Δεν ασκούμε πολιτική. Κάνουμε μόνο κριτική στις πολιτικές», σημειώνει ο κ. Σαββάκης, ο οποίος δεν διστάζει να εκφράσει τους φόβους του για τους κινδύνους που ελλοχεύουν στην προεκλογική περίοδο που έχει ήδη ξεκινήσει.