Τα φέουδα κράτησαν. Το κάστρο αντέχει;

Τα αποτελέσματα των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών εξ ορισμού δεν προσφέρονται για την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με τους ευρύτερους πολιτικούς συσχετισμούς. Οι πολιτικές τάσεις διαχέονται και υποχωρούν μπροστά στα τοπικά διακυβεύματα που επικρατούν. Στις τοπικές εκλογές δεν κυριαρχεί το γενικό πολιτικό κριτήριο, αλλά οι τοπικοί συσχετισμοί και τα επιμέρους συμφέροντα σε κάθε περιοχή.

Πολύ δε περισσότερο που οι ψηφοφόροι είχαν στην πίσω πλευρά του μυαλού τους ότι υπάρχει η επόμενη αναμέτρηση στην οποία θα

έχουν την ευκαιρία να στείλουν το πολιτικό μήνυμα και επομένως μπορούσαν να ψηφίσουν “τοπικά” την πρώτη φορά επιφυλασσόμενοι να στείλουν το μήνυμα την επόμενη.

Υπό αυτήν την έννοια, η αξιωματική αντιπολίτευση, κέρδισε σημαντικούς πόντους στην Αττική και την Αθήνα, αλλά δεν αξιοποίησε σωστά τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Όχι μόνο διότι ήταν το λάθος γήπεδο για να δώσει τη μάχη της συνολικής αναμέτρησης, αλλά και επειδή έχασε την ευκαιρία να διεκδικήσει με αξιώσεις δήμους και περιφέρειες, εφόσον βέβαια υιοθετούσε μια πιο ευέλικτη πολιτική ως προς την επιλογή των προσώπων, υποστηρίζοντας προσωπικότητες με υψηλό βαθμό αναγνώρισης και αποδοχής και συνάπτοντας συμμαχίες.

Η μη αξιοποίηση αυτής της δυνατότητας δεν είχε μόνο συμβολική σημασία, αλλά και ουσιαστική, αφού οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης διαθέτουν σημαντική εξουσία, επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την οικονομική και κοινωνική ζωή κάθε περιοχής και από αυτή την άποψη η διεκδίκησή τους έχει μεγάλη στρατηγική αξία.

Στο πλαίσιο μιας προοδευτικής διαχείρισης των πραγμάτων, η αναβάθμιση της τοπικής διακυβέρνησης και των αποκεντρωμένων εξουσιών θα έπρεπε να ήταν κεντρικός στόχος. Πολύ περισσότερο που τις τελευταίες δεκαετίες η έννοια της αποκέντρωσης εκφυλίστηκε με τη δημιουργία τοπικών φέουδων και διαπλεκομένων συστημάτων που πολλές φορές ξεπέρασαν σε διαφθορά και την κεντρική εξουσία.

Όλα αυτά βέβαια ίσως να ακούγονται ουτοπικά εν μέσω της γενικευμένης κατάρρευσης που ζει ή ελληνική κοινωνία, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.

Στο επίπεδο των εντυπώσεων, πάντως, οι καλές επιδόσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Αττική και την Αθήνα, οι οποίες δεν ήταν και αναμενόμενες αποτέλεσαν ένα σημαντικό κέρδος.

Άλλωστε η πραγματική μάχη θα δοθεί την επόμενη Κυριακή, όπου οι αναλογίες είναι αντίστροφες: Το διακύβευμα είναι καθαρά πολιτικό ενώ η πραγματική εξουσία των ευρωβουλευτών είναι εξαιρετική μικρή, έως αμελητέα.

Για το λόγο αυτό αυτό, άλλωστε, δεν μπορεί να θεωρηθεί και πρόκριμα για την επόμενη Κυριακή η πορεία των κυβερνητικών κομμάτων στις αυδιοικητικές εκλογές. Η επιρροή των τελευταίων στις τοπικές κοινωνίες, βασισμένη στα τοπικά συστήματα εξουσίας που έχουν οικοδομήσει επί δεκαετίες, δεν κλονίστηκε σε γενικές γραμμές, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν και τα καλύτερα δυνατά.

Οι απώλειες στην Αθήνα και την Αττική -όπου ο “τοπικός” χαρακτήρας της αναμέτρησης είναι λιγότερο έντονος λόγω των μεγάλων πληθυσμιακών μεγεθών- πιθανόν να είναι ενδεικτικές μια ευρύτερης αμφισβήτησης και επιφύλαξης που διαπνέειΤα τους πολίτες.

Φαίνεται ότι ο κόσμος δεν πείθεται από τις ιστορίες επιτυχίες και τα εύσημα των δανειστών, καθώς οι πραγματικές συνθήκες ζωής συνεχίζουν να υποβαθμίζονται.

Το ερώτημα είναι, βέβαια, πόσο αποφασισμένος είναι να δείξει με την ψήφο του τη δυσαρέσκεια.

Blogger Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου