Σάντος όπως Παναγούλιας;

Το να χαϊδεύουμε τα αυτιά μας και να δημιουργούμε προσδοκίες για αυτήν την Εθνική ομάδα δεν οδηγεί πουθενά. Η δε καθημερινή παράσταση από τα media στο Καρακατζού έχει καταντήσει φολκλορικό τσίρκο. Ο κ. Σάντος μπορεί να είναι καλός προπονητής, δεν σημαίνει όμως ότι βλέπει γήπεδο τον τελευταίο καιρό.

Τα λέγαμε για τον Κατσουράνη, αλλά φίλε μην μας κοροϊδεύεις

ότι μπορεί ο παίκτης- σύμβολο Γιώργος Καραγκούνης να εγγυηθεί κάτι κόντρα στον Γιάγια Τουρέ, τον Ζερβίνιο και τον Καλού,που έχασαν οριακά από την Κολομβία.

Δεν θα είναι έκπληξη να βάλει αύριο τον Τζιόλη άλλωστε άφησε στην Αθήνα το μέλλον, όπως ο Καρέλης και ο Αθανασιάδης για να πάρει τον Γκέκα! Είναι προτιμότερο κύριε Σάντος όμως να φύγεις αφήνοντας μια παρακαταθήκη, παρά να ταπεινωθούμε αύριο με τους ανήμπορους βετεράνους από την Ακτή.

Εξάλλου και ο ίδιος ο Σάντος δεν έχει να επιδείξει και πολλές νίκες σε τελικές μάχες. Τι να θυμηθώ ένα σιγουράκι-πρωτάθλημα που έχασε, ως ΑΕΚ, από τον Ολυμπιακό,στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας; Η' τις κατά κανόνα ευνοϊκές κληρώσεις που έχουμε χάρις την υψηλή θέση στην διεθνή κατάταξη από το 2004.

Δεν μπορεί να αναιρεθεί βέβαια η προσφορά του Πορτογάλου αλλά κάπου κουράστηκε. Αντί λοιπόν να φορτώσει την Εθνική αύριο με τους αροντάριστους 30άρηδες ας κοιτάξει να ρίξει κανέναν Σάμαρη από την αρχή μήπως και τα βγάλει πέρα με τους Ελέφαντες, που δεν αστειεύονται και πάνε για πρόκριση.

Καλώς ή κακώς η αντιμετώπιση αυτή παραπέμπει στην αποκαθήλωση που υπέστη ο κορυφαίος Αλκέτας Παναγούλιας μετά το Μουντιάλ του 1994. Ο Αλκέτας ήταν αυτός που είχε δημιουργήσει την μεγάλη Εθνική της δεκαετίας του 70, που άλλαξε και την τύχη της στον διεθνή στίβο.Οι δημοσιογράφοι όμως το 94 δεν του χαρίστηκαν.

Ο Σάντος λοιπόν δεν χρειάζεται ασυλία. Ποδόσφαιρο είναι και υπάρχουν πραγματικές λύσεις για να αποφύγει αύριο το ξεβράκωμα.

Blogger Παναγιώτης Μπουσμπουρέλης