Πολιτικά παιχνίδια με την τύχη της ΕΝΚΛΩ

Του Δημήτρη Μαρκόπουλου

Ήταν αρχές της άνοιξης όταν γνωστοί για τις σχέσεις τους με την κυβέρνηση δημοσιογράφοι (όχι δηλαδή του καθ' ύλην αρμόδιου επιχειρηματικού και οικονομικού ρεπορτάζ αλλά πολιτικοί ρεπόρτερς) διαφήμιζαν με κείμενα τους πως «ήλθε η ώρα επαναλειτουργίας της ΕΝ.ΚΛΩ». Της πολύπαθης κλωστοϋφαντουργίας για την οποία ενδιαφερόταν λουξεμβουργιανό fund. Με βαρύγδουπους τίτλους τότε πως το fund αγόρασε καταληκτικά τα τρία εργοστάσια της πάλαι ποτέ κραταιάς βιομηχανίας, πως

έχει επέλθει λύση με τους εργαζόμενους και πως το Μαξίμου είναι ανήμερο και εγκρίνει τη διαδικασία.

Μάλιστα οι ίδιοι φίλα προσκείμενοι δημοσιογράφοι έγραφαν πως «με δείγματα από την επανεκκίνηση της οικονομίας επέστρεψε από την Θεσσαλονίκη ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Αν και ο πρωθυπουργός επέλεξε να μην κάνει συγκεκριμένη αναφορά, στη Μακεδονία και την Θράκη όλοι συζητούν ένα γεγονός: την επαναλειτουργία της ΕΝΚΛΩ».

Και τα ρεπορτάζ συνέχιζαν: «σε πλήρη συνεργασία και συνεννόηση με τους εργαζόμενους ένα επενδυτικό fund με έδρα το Λουξεμβούργο (αλλά και με ελληνικό ενδιαφέρον) αγοράζει την ΕΝΚΛΩ βάζοντας τέλος στην επί δεκαετίες αποβιομηχάνιση της Βορείου Ελλάδος. Για την επαναλειτουργία της ΕΝΚΛΩ ο πρωθυπουργός ήταν ενήμερος, καθώς υπήρξε πλήρης συνεργασία παραγωγικών υπουργών, επενδυτών, εργαζομένων και φορέων. Ο επενδυτής και οι εργαζόμενοι υπέγραψαν μνημόνιο κατανόησης στις αρχές του Απρίλη, διασφαλίζοντας τα μισθολογικά αι εργασιακά δικαιώματα».

Ειδικότερα τονιζόταν πως ο ενδιαφερόμενος επενδυτής κατέθεσε επίσημη πρόταση στο πτωχευτικό δικαστήριο για την εξαγορά του υπολοίπου της πτωχευτικής περιουσίας της ΕΝΚΛΩ. Η ιδιοκτησία της νέας εταιρίας θα ήταν κατά 80% στο επενδυτικό κεφάλαιο και κατά 20% στους πρώην εργαζομένους και οι μισθοί θα ξεκινούσαν από 751 ευρώ.

Η πρόταση αφορούσε τις τρεις εργοστασιακές μονάδες, σε Μαρωνεία (Κομοτηνή), Ροδόπη (Κομοτηνή) και Στενήμαχο (Νάουσα) και από πίσω, παρασκηνιακά υποστηριζόταν από πρόσωπο της προηγούμενης διοίκησης, με σχέσεις με το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Να όμως που αυτή η πρόταση που προφανώς ακούστηκε κι έπαιξε επικοινωνιακά για να συνοδεύσει το ταξίδι του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη Μακεδονία, τελικά δεν προχωράει. Το fund από το Λουξεμβούργο έχει γίνει άφαντο, ο δήθεν επενδυτής και γνωστός έμπορος αυτοκινήτων έχει εξαφανιστεί από προσώπου γης και όσοι επένδυσαν επάνω του αυτή τη στιγμή είναι σαφώς εκτεθειμένοι.

Κύκλοι δε της Νάουσας μιλάνε για ένα πολύ περίεργο παιχνίδι που έχει στηθεί γύρω από το κουφάρι της ΕΝ.ΚΛΩ καθώς δεν αποκλείεται το ενδιαφέρον funds και προσώπων για την τύχη της εταιρείας και των παγίων στοιχείων της να είναι προσχηματικό με στόχο να ροκανίζουν το χρόνο, να μπλοκάρουν άλλες διαδικασίες αξιοποίησης της περιουσίας της εταιρείας με αποτέλεσμα με το πέρασμα του χρόνου, να έλθουν να πάρουν κυριολεκτικά μπιρ παρά μια βιομηχανία με ειδικό βάρος και σημαντική περιουσία.

Θα πρέπει να θυμίσουμε πως το λουξεμβουργιανό fund είχε δεσμευτεί πως στις 30 Ιουνίου, προ 5 ημερών δηλαδή, θα αγόραζε τα εργοστάσια και τον εξοπλισμό. Πιο πριν το χρονικό όριο που είχε τεθεί ήταν η 10η Μαρτίου 2017. Όμως τελικά τίποτα δεν προχώρησε και κάποιοι προφανώς παίζουν τα δικά τους παιχνίδια. Πολιτικά παιχνίδια που σύμφωνα με πηγές μας έχουν να κάνουν με άλλου τύπου επιδιώξεις και σχέσεις με κομματικούς μηχανισμούς.

Ενδιαφέρον στοιχείο επίσης είναι πως μια στενή ομάδα πρώην εργαζόμενων της ΕΝ.ΚΛΩ κινεί τη διαδικασία δίχως να συγκαλεί με τον δέοντα τρόπο την Επιτροπή Πιστωτών και λαμβάνοντας αποφάσεις χωρίς να ενημερώνει – ως οφείλει το τρίτο μέλος της.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι με το συγκεκριμένο θέμα έχουν ασχοληθεί ενεργά όχι μόνο οι τοπικοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άτομα που βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία του κόμματος (π.χ. Πάνος Ρήγας) και κοντά στον πρωθυπουργό (π.χ. Αλέκος Φλαμπουράρης).