Ολοταχώς προς πλήρη βαλκανοποίηση

Όλοι θυμόμαστε πως από την αρχή σχεδόν του έτους είχε μπει ένα χρονικό ορόσημο για θετικές εξελίξεις αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές. Στο κυβερνητικό στρατόπεδο εξόρκιζαν το ενδεχόμενο «ατυχήματος» μέχρι τον Σεπτέμβριο επειδή θεωρούσαν ότι μετά η αντιμετώπιση της κατάστασης θα ήταν ευχερέστερη, καθώς η Μέρκελ με νωπή εντολή για άλλα τέσσερα χρόνια δεν θα μας άφηνε στην τύχη μας.

Και όντως, οι ευχές έπιασαν τόπο, ήρθε ο Σεπτέμβρης, μπήκε ο Οκτώβρης,

αλλά η κατάσταση όχι μόνο δεν φαίνεται να βελτιώνεται, αντίθετα πύκνωσαν πάλι τα μαύρα σύννεφα πάνω από την πολύπαθη πατρίδα μας. Η τρόικα, που ήρθε την επομένη των γερμανικών εκλογών, αντί για ελαστικότερη, όπως είχε καλλιεργηθεί, εμφανίστηκε ακόμα σκληρότερη και άκαμπτη από τις προηγούμενες φορές. Μας έτριψε στη μούρη το περίφημο πλεόνασμα, που είναι βασική προϋπόθεση για να αρχίσουν να συζητούν τρόπους αντιμετώπισης των νέων χρηματοδοτικών ελλειμμάτων που προέκυψαν για το 2014, και το περιόρισε σε επίπεδα οριακά.

Από την ίδια μώρα διαπνέεται η έκθεση του ΔΝΤ, αφού θεωρεί πως δεν υπάρχει πλεόνασμα και επιπλέον ανεβάζει τις «τρύπες» για την περίοδο 2014-2016 στα 6,8 δισ. ευρώ από 4,3 που ξέραμε, απαιτώντας νέα μέτρα ύψους 2 και πλέον δισ. για το 2014!

Τα κακά νέα, όμως, δεν τελειώνουν εδώ. Ο Σταϊκούρας μαζί με το προσχέδιο προϋπολογισμού που απέστειλε στην Ε.Ε. για έγκριση κατέθεσε και αίτημα μείωσης του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης κατά 15% (διίστανται οι απόψεις αν αυτό το γνώριζε ο Στουρνάρας). Αντί για απάντηση στο αίτημα, όμως, ήρθε μια άλλη απανταχούσα από την Κομισιόν, η οποία θεωρεί πως για λόγους περιβαλλοντικούς πρέπει να αυξηθεί ο φόρος στο πετρέλαιο κίνησης, η τιμή του οποίου είναι εξισωμένη στην Ελλάδα με αυτή του θέρμανσης για λόγους λαθρεμπορίου!

Παράλληλα, χωρίς ουσιαστική εξέλιξη βρίσκονται μια σειρά από εκκρεμότητες-υποχρεώσεις έναντι της τρόικας - αυτές ήταν η αιτία της εσπευσμένης αποχώρησής τους και αυτές πρέπει να έχουν εξαλειφθεί μέχρι το τέλος του μήνα, οπότε και θα επανέλθουν για διαπραγματεύσεις και ελέγχους. Είναι οι περίφημες διαθεσιμότητες που προχωρούν με τον αραμπά, αλλά και το κλείσιμο των ΕΑΣ, ΛΑΡΚΟ και ΕΛΒΟ όπως απαιτούν οι δανειστές.

Το μείγμα όλων αυτών είναι εκρηκτικό και πλέον η κυβέρνηση πρέπει να θεωρεί κέρδος την κάθε μέρα που παραμένει στην εξουσία. Αυτό βέβαια ελάχιστη σημασία έχει για όλους εμάς αν στο μεταξύ ξέραμε τι μας περιμένει την επαύριον. Αν ήμασταν σίγουροι, ίσως και να ήταν προτιμότερη η πτώση της, αφού επί των ημερών της όχι απλώς δεν είδαμε καμιά βελτίωση, αλλά τουναντίον βυθιστήκαμε κι άλλο στην ανέχεια και την εξαθλίωση. Δεν είδαμε καμιά επί της ουσίας διαπραγμάτευση και αλλαγή των όρων παρά μόνο νέους φόρους και νέα χτυπήματα στο βιοτικό επίπεδο της συντριπτικής πλειονότητας του ελληνικού λαού.

Όμως, αυτό που επιτρέπει ακόμα στην κυβέρνηση να βρίσκεται στη θέση της είναι ο φόβος πως με ένα άλλο κυβερνητικό σχήμα, από τη σημερινή αντιπολίτευση, θα δούμε όλα αυτά τα οποία πασχίζει να αποφύγουμε η σημερινή: την απόλυτη καταστροφή με άλλου τύπου πειράματα, τα οποία δεν πρόκειται να αποδεχτεί ούτε η Ε.Ε., ούτε η διεθνής κοινότητα.

Έτσι πιστώνεται και με άλλη ανοχή, ενώ όλοι μας είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτά που λέει το ΔΝΤ για νέα μέτρα είναι και αυτά που θα εφαρμοστούν - όσο κι αν διαψεύδονται από Σαμαρά, Βενιζέλο και Στουρνάρα.

Προσωπικά θεωρώ βέβαιο ότι δεν θα αποφύγουμε νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, ενώ δεν θεωρώ απίθανο ένα κούρεμα στις όποιες αποταμιεύσεις έχουν μείνει στις τράπεζες. Μακάρι να διαψευστώ, αλλά όλες αυτές οι εκθέσεις, οι δηλώσεις, οι εκτιμήσεις και οι συμβουλές των δήθεν φίλων και εταίρων μας σίγουρα δεν είναι για καλό, αλλά μέρος του αρχικού σχεδίου για οικονομική -πέραν της γεωγραφικής- βαλκανοποίηση της Ελλάδας.

Blogger Βασίλης Στεφανακίδης