Οι σωστοί συνεταίροι δεν τσακώνονται μπροστά στους πελάτες

Μπορεί όπως υποστηρίζουν οι δυο κυβερνητικοί εταίροι του Σαμαρά, η κυβέρνηση να έχει ορίζοντα τετραετίας και πως δεν βλέπουν πρόωρες εκλογές αλλά για να μας πείσουν, πρέπει και τα τρία κόμματα μαζί, να μας δείξουν και το σοβαρό τους πρόσωπο.

Η εικόνα που εκπέμπουν στο τελευταίο διάστημα οι κυβερνητικοί εταίροι δυστυχώς απέχει πολύ από μια σταθερή και σοβαρή κυβέρνηση.

Υπουργοί ετοιμάζουν νομοσχέδια τα οποία απορρίπτουν στη Βουλή,

πότε η Ν.Δ και πότε το ΠΑΣΟΚ με τη ΔΗΜΑΡ. Γκρίνιες και παράπονα από Βενιζέλο, Κουβέλη σε καθημερινή βάση και όχι σε κάποιο τραπέζι συσκέψεων αλλά μπροστά στις κάμερες και στα κομματικά ακροατήρια.

Αιφνιδιασμοί με διάφορα νομοθετήματα ή αποφάσεις εκτός μνημονιακών υποχρεώσεων και οι μισοί υπουργοί δεν μιλιούνται με τους άλλους μισούς ενώ οι βουλευτές των τριών κομμάτων με απόψεις και διαφοροποιήσεις όσες και ο αριθμός τους.

Αγωνιώδη ταξίδια και επαφές του πρωθυπουργού να πείσει ξένους επενδυτές να συμμετάσχουν στο ιδιωτικοποιήσεις που είναι προγραμματισμένες και ξαφνικά οι άλλοι δύο εταίροι ανακαλύπτουν πως δεν είναι σύμφωνοι με τις ιδιωτικοποιήσεις της ΕΥΑΘ του ΟΛΠ και ποιος ξέρει αύριο με τι άλλο.

Την ίδια ώρα οι εκκρεμότητες του κυβερνητικού έργου δεν έχουν τέλος. Από το φορολογικό νομοσχέδιο με τον ενιαίο φόρο ακινήτων, τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, την κινητικότητα επίσης δημοσίων υπαλλήλων, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, την κατάργηση οργανισμών, τα εργασιακά με κατώτερους μισθούς, πρόσληψη 2000 φοροελεγκτών και κύριος οίδε τι άλλο.

Αντί λοιπόν οι 3 εταίροι να τσακώνονται περί όνου σκιάς, δεν κάθονται να κάνουν ένα δράμι δουλειά ! ‘Η νομίζουν ότι αυτές τις ενέσεις αισιοδοξίας και τα success stories, τα καταπίνουμε αμάσητα και δεν βλέπουμε τι γίνεται γύρω μας.

Έχει πολύ δρόμο ακόμα αυτό το τούνελ και καθημερινά μας εγκαταλείπουν οι δυνάμεις και τα αποθέματα υπομονής.

Αρκετά λοιπόν με τους αλληλλοεκβιασμούς σας, τα κομματικά σας αριθμητήρια και τις αλ α καρτ ευαισθησίες πότε για τους μετανάστες και τον ρατσισμό, πότε για τους πλειστηριασμούς των σπιτιών και πότε για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, δηλαδή για όλους μας.

Διαφωνήστε μεταξύ σας όσο θέλετε αλλά στο τέλος καταλήξτε σε μια κοινή απόφαση και στηρίξτε την όλοι μαζί , χωρίς να προσπαθεί ο ένας να ρίξει το κόστος στον άλλον και τα (όποια) κέρδη για τον εαυτό του.

Διαφορετικά, το κακό δεν αργεί να γίνει όσο κι αν λέτε πως θα εξαντλήσετε την τετραετία.

Blogger Βασίλης Στεφανακίδης