Οι πιστωτές έσονται εις σάρκα μιαν

Λίγο ως πολύ όσα την προηγούμενη εβδομάδα κατέγραφε η άποψη για την επικράτηση της ευρωπαϊκής γραμμής με υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και ουσιαστικό ξεκαθάρισμα μετά τις γερμανικές εκλογές για τη μεγάλη εικόνα επιβεβαιώνονται από τις εξελίξεις. Δύο είναι τα σημαντικότερα στοιχεία από την τελευταία εξέλιξη.

Πρώτον, ότι η επιστροφή στη διαπραγμάτευση και η αποδοχή κάποιων γενικών όρων δημιουργούν την αίσθηση ότι η οικονομία δεν θα οδεύσει προς ένα δραματικό 2015 και οι μεγάλες ανησυχίες κάμπτονται. Αυτά βέβαια μέχρι

νεωτέρας γιατί τίποτε δεν αποκλείει να οδηγηθούμε εκ νέου στο κλασικό παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι, ειδικά αν τα αποτελέσματα των ολλανδικών και γαλλικών εκλογών δημιουργήσουν τις αντίστοιχες προϋποθέσεις.

Δεν αποκλείεται, δηλαδή, να δούμε την κυβέρνηση να αντιδρά με τον γνωστό τρόπο κατά τη νέα διαπραγμάτευση, καθώς και τα νέα μέτρα είναι βαριά.

Δεύτερον, ότι η οριστικοποίηση της αξιολόγησης έχει πολύ δρόμο όσον αφορά την τελική μορφή της συμφωνίας. Διαφαίνεται, όμως, μια σημαντική αν όχι ολική απώλεια του πακέτου νομισματικής χαλάρωσης, που αφαιρεί από τη σταθεροποίηση της οικονομίας αλλά και από τη βελτίωση των προσδοκιών που θα βοηθούσε το κλίμα σε μια δύσκολη συγκυρία.
Συνολικά, για ακόμα μία φορά η κυβέρνηση καθυστέρησε και καθυστερεί πολύ χωρίς να καταγράφει κέρδη αλλά επιβαρύνοντας την κατάσταση.

Αν όλα είχαν τελειώσει από τον Δεκέμβριο, σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα, χωρίς ουσιαστικές διαφοροποιήσεις. Οσον αφορά τα μέτρα, μείωση του αφορολογήτου, μελλοντικές μειώσεις στις συντάξεις και ομαδικές απολύσεις είναι στο τραπέζι.

Τα αντίμετρα χρήζουν ερμηνείας. Αυτό που καταλαβαίνει κανείς μιλώντας με πηγές στις Βρυξέλλες είναι ότι τα αντίμετρα θα υλοποιούνται εφόσον διασφαλίζεται ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% θα επιτυγχάνονται.

Τι καταλαβαίνει κανείς ότι ισχυρίζεται η κυβέρνηση;

Οτι εφόσον με τα τρέχοντα δεδομένα και τις ήδη υπάρχουσες προϋποθέσεις θα εξασφαλίζει τα πρωτογενή πλεονάσματα, όπως το 2016, θα προκύπτει από την εφαρμογή των επιπλέον μέτρων υψηλότερο πλεόνασμα που θα δικαιούται να μοιράσει.

Είτε υπό τη μορφή μείωσης του ΕΝΦΙΑ με αλλαγές υπέρ των πιο αδύναμων κοινωνικά τάξεων είτε με άλλους τρόπους.

Για τον λόγο αυτό και ακούστηκε το εξής: ότι θα μπουν νέοι φόροι με κοινωνική στόχευση. Δηλαδή εδώ ανοίγει το εξής νέο αφήγημα: μια νέα υπερμετρολογία με στόχο ένα πρωτογενές πλεόνασμα-μαμούθ για να μοιραστεί ό,τι περισσεύει στη συνέχεια, στα πρότυπα των επιδομάτων που δόθηκαν στους χαμηλοσυνταξιούχους τον Δεκέμβριο του 2016.

Ολα αυτά, όμως, είναι εξαιρετικά ασαφή ακόμα και αποτελούν υποθέσεις που μόνο η δυναμική της οικονομίας μπορεί να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει.

Συμπερασματικά, ας συγκεντρωθούμε στα νέα μέτρα. Τα μηνύματα που παίρνει η κυβέρνηση είναι πολύ συγκεκριμένα: οι πολιτικές είναι δεδομένες και όσο πιο αργά προσαρμόζεται τόσο χειρότερα για την οικονομία αλλά και για το πολιτικό της εκτόπισμα στην κοινωνία.

Οι ατελέσφορες διαπραγματεύσεις ήδη έχουν πληρωθεί ακριβά και ουδείς γνωρίζει τι θα γίνει και τώρα.

Ας προχωρήσει, λοιπόν, επί το έργον γιατί πλέον οι πιστωτές έσονται εις σάρκα μιαν και καθίστανται πολύ συγκεκριμένοι.

*Αναδημοσίευση από το business stories της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ (26-2-2017)