Οι μηχανικοί που φτιάχνουν χυμούς από φραγκόσυκο

Του Κώστα Τσαούση

Η μικρή ιστορία των αγοριών της οικογένειας Μάγκουρα από την Αρεόπολη της Μάνης είναι απολύτως αντιπροσωπευτική των διεργασιών που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας. Δίχως άσκοπες γενικεύσεις, η στάση και οι επιλογές των νέων ανθρώπων στον χώρο της περιφέρειας -ανεξαρτήτως οικογενειακής καταγωγής, περιουσίας και εισοδήματος- δεν είναι ανεξάντλητες. Σε κάθε περίπτωση είναι αριθμητικά πεπερασμένες. Ο καθείς και τα όπλα του δηλαδή. Αλλοι διαλέγουν τον δρόμο της διαμαρτυρίας και συμμετέχουν στα μπλόκα. Αλλοι επιλέγουν αυτόν της δημιουργίας

- παίρνοντας το ρίσκο να στήσουν εκ του μηδενός μια νέα επιχείρηση στο ευρύ αλλά απολύτως απαιτητικό σε ιδέες και εργασία πεδίο της πρωτογενούς παραγωγής.

Ο πρόλογος νομίζω ότι χρειαζόταν για να κατανοηθεί το εγχείρημα του Γιώργου Μάγκουρα και των δύο αδελφών του, Γιάννη και Αλέξανδρου. Ολοι τους μηχανικοί και ο λόγος προφανής: μια τεχνική οικογενειακή επιχείρηση. Ο 27χρονος Γιώργος Μάγκουρας είναι πολιτικός μηχανικός του ΕΜΠ και έχει προλάβει να δουλέψει για κάποια χρόνια στην τεχνική εταιρεία Μάγκουρας Δ. Ε.Ε. Τέχνεργον. Οπως λέει ο ίδιος, λόγω της κρίσης έκανε από κοινού με τα δύο αδέλφια του, τον Γιάννη, που είναι τελειόφοιτος της Σχολής Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης, και τον Αλέξανδρο, φοιτητή στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, την επιλογή να επεκταθούν στον πρωτογενή τομέα: «Ετσι ξεκινήσαμε τον Οκτώβριο του 2013 να καλλιεργούμε σε μια έκταση 23 στρεμμάτων στη Μάνη αλόη και φραγκόσυκο (10 στρέμματα το ένα και 10 στρέμματα το άλλο). Τον Ιούλιο του 2015 ιδρύσαμε την εταιρεία Αφοί Μάγκουρα ΙΚΕ με διακριτικό τίτλο en Mani και φτιάξαμε μια μικρή μονάδα επεξεργασίας για τα προϊόντα μας».

Κάθε αρχή και δύσκολη - οι τρεις νέοι μηχανικοί της Αρεόπολης δεν το έβαλαν κάτω και συνεχίζουν με αυξανόμενη ένταση προσπαθειών. Πριν από λίγο καιρό βρήκα τα γυάλινα μπουκαλάκια με τον παράξενο για τα ελληνικά γευστικά δεδομένα χυμό στο ψυγείο ενός ενημερωμένου νεο-μπακάλικου στου Μακρυγιάννη. Ζήτησα και έμαθα τις σχετικές πληροφορίες και έτσι, μέσα από μηνύματα στα social media, βρεθήκαμε με τον Γιώργο να μου εξηγεί λεπτομέρειες για την καλλιέργεια, την παραγωγή και την προσφορά των προϊόντων. «Ενα από τα προϊόντα μας είναι ο πουρές φραγκόσυκου τον οποίο και εμπορευόμαστε. Ο πουρές παρασκευάζεται από φρέσκα φραγκόσυκα της περιοχής μας και μετά την επεξεργασία -αποφλοίωση, πολτοποίηση και αφαίρεση κουκουτσιών- καταψύχεται σε βαθιά κατάψυξη ώστε να διατηρεί την απαραίτητη και αναγκαία φρεσκάδα του. Στη συνέχεια, μέσα στη χρονιά και ανάλογα με τη ζήτηση που υπάρχει, παρασκευάζουμε από τον διαθέσιμο πουρέ τρία ξεχωριστά προϊόντα: τους χυμούς μας με γεύσεις φραγκόσυκο, φραγκόσυκο-λεμόνι και φραγκόσυκο-πορτοκάλι. Οι χυμοί μας δεν περιέχουν κανένα χημικό συντηρητικό και, αντί για ζάχαρη, έχει προστεθεί αγαύη. Οι τρεις χυμοί μας είναι σε γυάλινο μπουκάλι των 220 ml. Επιπλέον, παρασκευάζουμε τουρσί από νεαρούς βλαστούς φραγκοσυκιάς, τζελ αλόης, πουρέδες άλλων φρούτων της περιοχής μας και διαθέτουμε και τυποποιημένα φύλλα αλόης».

Τα αδέλφια Μάγκουρα από την Αρεόπολη έκαναν την επιλογή να αναδείξουν μια τοπική καλλιέργεια και να προτείνουν έναν δρόμο αξιοποίησης των πλεονεκτημάτων της. Ταυτόχρονα, από τη στιγμή που δεν έμειναν μόνο στο επίπεδο της καλλιέργειας έστησαν και μια μικρή παραγωγική μονάδα -οικοτεχνία δίχως άλλο- για να πάνε ένα βήμα παρακάτω και να προσφέρουν ένα τελικό προϊόν σε ένα αρκούντως ψαγμένο και ιδιαίτερο γευστικό ακροατήριο.

Με αυτόν τον τρόπο δημιούργησαν έναν πλήρη κύκλο: το φραγκόσυκο, ο χυμός του, το σιρόπι της αγαύης που παράγεται από τα φύλλα της φραγκοσυκιάς, όπου όλα τα μέρη του είναι ενεργά και πλήρως αξιοποιήσιμα. Επιπλέον, είναι και μια παραγωγική και εμπορική διαδικασία που στην προοπτική της μπορεί να στηρίξει την τοπική οικονομία και όλους όσοι εμπλέκονται με κάθε τρόπο σε αυτήν.

ΤΟ ΦΡΑΓΚΟΣΥΚΟ - Μια υπερτροφή από τη Μάνη

Το φραγκόσυκο παρότι έρχεται από μακριά -και συγκεκριμένα πέραν του Ατλαντικού, από τα χώματα του Μεξικού- βρίσκει στη Μάνη έναν ιδανικό τόπο για να μεταφέρει όλες τις χάρες που κρύβει στον καρπό του και στα φύλλα του - κυρίως τις ευεργετικές του ιδιότητες. Για όποιον θελήσει να ενδιαφερθεί για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το φραγκόσυκο, το Διαδίκτυο προσφέρεται. Η θρεπτική και φαρμακευτική αξία του είναι, πάντως, μεγάλη και δεν αμφισβητείται.

Από τα διαβάσματά μου συγκράτησα το εξής: «Το φραγκόσυκο είναι από τα πλέον νόστιμα καλοκαιρινά φρούτα. Εχει τη δυνατότητα να σε ξεδιψάσει, καθώς έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε νερό (87,5%). Το κιτρικό και μηλικό οξύ που περιέχει του προσδίδει φυσική συντήρηση, βοηθά στην καλή πέψη μέσω του μεταβολισμού των σακχάρων (κύκλος Krebs) και αυξάνει τη σωματική αντοχή (μηλικό οξύ). Η θρεπτική και η φαρμακευτική αξία του είναι μεγάλη, καθώς είναι πλούσιο σε μαγνήσιο και αμινοξύ ταυρίνη, ουσίες οι οποίες είναι σημαντικές για την υγεία του εγκεφάλου και της καρδιάς. Είναι επίσης πλούσιο σε φλαβονοειδή, αντιοξειδωτικές ουσίες που δρουν κατά του καρκίνου και των καρδιοπαθειών. Τα φραγκόσυκα περιέχουν ισχυρά αντιοξειδωτικά και δρουν προστατευτικά σε διάφορους ιστούς και όργανα: στις αρτηρίες και τα νεύρα, στους οφθαλμούς και τις αρθρώσεις».