Ο Τσίπρας τα πήγε καλά αλλά...

Ήταν ένα βήμα προς τα εμπρός. Ένα βήμα για περισσότερη Ευρώπη. Μπορεί κάποιοι να μην το κατάλαβαν, όμως με το ντιμπέιτ για τη θέση του επόμενου Ευρωπαίου προέδρου η Ε.Ε προχώρησε ακόμα πιο μπροστά.
Πάει προς την κατεύθυνση που οφείλει να πάει. Επιτέλους δηλαδή να ψηφίσουμε κάποτε κι εμείς, οι πολίτες αυτής της Ένωσης για τον πρόεδρο μας και γιατί όχι, ενδεχομένως αύριο και για μια ευρωπαϊκή κυβέρνηση. Προς το παρόν θα αρκεστούμε στο να ψηφίσουμε τα ελληνικά κόμματα και δια αυτών να δημιουργηθούν οι ενδοευρωπαϊκές ισορροπίες που θα οδηγήγουν στον επόμενο πρόεδρο. Όμως το ντιμπέιτ είχε πραγματικό

ενδιαφέρον για όσους το παρακολούθησαν (ιδιαίτερα εντός της αίθουσας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου) και έδειξε πως εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε περισότερα να μας ενώνουν παρά να μας χωρίζουν.

Με τον Αλέξη Τσίπρα όσο κι αν κάποιος διαφωνεί, θα πρέπει να ομολογήσουμε πως αποτέλεσε χθες μια φωνή έκφρασης του ελληνικού προβλήματος στο εξωτερικό. Ήταν ξεκάθαρο όπως πολλοί μας είπανε χθες στις Βρυξέλλες πως "ο Αλέξης τα πήγε καλά". Ναι. Όσο κι αν οι πολιτικές διαφωνίες είναι υπαρκτές, ο Τσίπρας ήταν μαζί με τον Φερχόφστανγκ και την Κέλερ πολύ καλύτεροι σε σχέση με τους κουρασμένους Γιούνκερ και Σουλτς. Δεν είναι τυχαίο πως αυτό το παραδέχτηκαν ακόμα και μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας στις Βρυξέλλες με δεξιά λογική και αντισυριζαϊκή χροιά.

Και βέβαια η επισήμανση του περί "πειραματόζωου" δεν βρίσκει σύμφωνους μόνο τους Αριστερούς αλλά και πολλούς από όλο το φάσμα της πολιτικής ζωής. Αν και κακώς δεν απάντησε για το θέμα της χρηματοδότησης του κόμματος του από τις τράπεζες που έξυπνα έθεσε ο υποψήφιος των Φιλελεύθερων Δημοκρατών Γκι Φερχόφστανγκ, ο κ. Τσίπρας κατόρθωσε να ενσαρκώσει την ανησυχία της χώρας μας. Εύστοχα ζήτησε εξηγήσεις για τα παρασκήνια των Καννών από τον κ. Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και πολύ σωστά καταφέρθηκε κατά συγκεκριμένων ευρωπαϊκών πρακτικών. Κια πιστέψτε με επειδή βρέθηκα στις Βρυξέλλες, κέρδισε όντως τις εντυπώσεις.

Όμως ας είμαστε ρεαλιστές.

Η μάχη για τον κ. Τσίπρα δόθηκε αργά και δόθηκε δίχως σχέδιο. Ας μη χειροκροτήσουμε λοιπόν μια και μόνη εμφάνιση. Ας δούμε το θέμα ολιστικά. Ο κ. Τσίπρας, όπως πολλοί τόνισαν στα πηγαδάκια είναι όντως γοητευτικός, δυναμικός, όμως εκφράζει λάθος πράγματα σε λάθος χρόνο. Είναι τίμιος σε αυτά που λέει, όμως η Ευρώπη είναι κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που οραματίζεται. Σαφώς τιμά τη χώρα μας που είναι υποψήφιος στην πρώτη ανοικτή διαδικασία εκλογής άμεσα προέδρου της Ε.Ε. Σαφώς έτυχε πολύ καλής υποδοχής καθώς θεωρήθηκε κάτι "παράξενο" και όχι συνηθισμένο σε σχέση με τους άλλους συνομιλητές τους. Όμως η φάση του αντιμνημόνιου ξεκάθαρα μένει πίσω στην Ευρώπη. Όσοι γνωρίζουν λίγο από Βρυξέλλες και Στρασβούργο, όσοι έχουμε μια καλύτερη ροή πληροφορίας βλέπουμε πως η Ευρώπη πάει σε κάτι άλλο από αυτό που ο κ. Τσίπρας θεωρεί πρωτοπορία.

Η "αντίσταση" πλέον δεν πουλάει. Η Ελλάδα έχει θέσει νέες βάσεις κι έχει άλλες συμαμχίες που είναι πλέον ορατές. Ο κ. Τσίπρας μίλησε λες και βρισκόταν στο 2012. Όμως από τότε και η Ε.Ε. είναι διαφορετική και η Ελλάδα. Κι αυτό είναι το πρόβλημα του. Κι επειδή πρέπει κι εμείς να είμαστε τίμιοι ναι. Ο κ. Τσίπρας ήταν καλός - κάτι που όλοι ομολόγησαν - όμως δεν έδειξε πέραν της καταγγελίας πως έχει άλλη πρόταση. Κι αυτό επίσης το είπαν όλοι όσοι αρχικά τον παραδέχθηκαν για τη θετική εμφάνιση του.

ΥΓ: Αυτό που εντυπωσίασε τους ξένους παρατηρητές ήταν πως ο Αλέξης Τσίπρας έκανε αναφορές εκτός της Ελλάδας και σε θέματα της Ιταλίας (Μαφία) ή της Ισπανίας.

Blogger Δημήτρης Μαρκόπουλος