Ο ταλαντούχος κύριος Ντράγκι…

Όταν την 1η Νοεμβρίου 2011 αναλάμβανε τα ηνία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), κάποιοι έκαναν λόγο για μία «συμβατική επιλογή», που απλά «διατηρούσε τις ισορροπίες στο εσωτερικό της Ευρωζώνης». Πέντε χρόνια αργότερα, ο Μάριο Ντράγκι, μοιάζει να τους διαψεύδει και να χαράζει έναν δικό του δρόμο, προσπαθώντας να βγάλει την Ευρωζώνη από τη στενωπό της στασιμότητας, παραμένοντας παράλληλα πιστός στους κανόνες που διέπουν τη λειτουργία της ΕΚΤ.

Η

ΕΚΤ είναι ένας χώρος που ο Ντράγκι γνώριζε πολύ καλά και πριν αναλάβει τα ηνία της. Ως πρόεδρος της Τράπεζας της Ιταλίας (2005-2011) είχε συμμετάσχει σε πληθώρα συνεδριάσεων της ευρωτράπεζας και σαφώς είχε κατανοήσει τις λεπτές ισορροπίες δυνάμεων που τη διέπουν.

Ισορροπίες που δεν δίστασε να διαταράξει στις αρχές του 2015, όταν ανακοίνωσε την εφαρμογή του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης (QE), ερχόμενος σε ευθεία σύγκρουση με τις επιταγές της Γερμανίας. Άλλωστε ο επικεφαλής της γερμανικής Bundesbank, Γενς Βάιτμαν, δεν διστάζει, όποτε του δοθεί ευκαιρία, να εκφράσει δημοσίως την αντίρρησή του για την ύπαρξη του QE.

Επί προεδρίας Ντράγκι, όμως, η ΕΚΤ μοιάζει να μετατρέπεται και σε έναν οργανισμό που μπορεί να λάβει αποφάσεις που δεν στηρίζονται μόνο στα στεγνά οικονομικά δεδομένα. Πέραν του QE, αμιγώς πολιτική απόφαση -έστω και εάν σε αυτή είχε τις ευλογίες του Βερολίνου- ήταν η δημιουργία, η άρση και ακολούθως η επαναφορά του περίφημου waiver για τα ελληνικά ομόλογα. Εάν η ΕΚΤ σκέφτονταν με αμιγώς οικονομικούς όρους σε καμία περίπτωση δεν θα δημιουργούσε έναν τέτοιο μηχανισμό και κυρίως δεν θα επέτρεπε να γίνονται δεκτά ως «ενέχυρα» ομόλογα που θεωρούνται ως «σκουπίδια» από πλευράς πιστοληπτικής αξιολόγησης και μάλιστα μίας χώρας που σε καμία περίπτωση -τουλάχιστον μέχρι πρότινος- δεν θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «καλός μαθητής» στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων με τους πιστωτές της.

Μπορεί, όμως, ο Μάριο Ντράγκι να σώσει μόνος του την Ευρωζώνη; Σίγουρα όχι, όπως άλλωστε τονίζει σε κάθε ευκαιρία. «Μόνο η νομισματική πολιτική δεν φθάνει», είναι μία από τις μόνιμες δηλώσεις του στις συνεντεύξεις Τύπου που παραχωρεί μετά το πέρας των συνεδριάσεων της ΕΚΤ. Ακόμη και η πολυαναμενόμενη επέκταση του QE πέραν του Μαρτίου 2017, αν και θα διατηρήσει «ζωντανό» το τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης, δεν είναι παρά μία πρόσκαιρη ανάσα ζωής. Και αυτό ο «ταλαντούχος κύριος Ντράγκι» το γνωρίζει καλά, αρκεί να το κατανοήσουν και οι «αμιγώς» πολιτικοί παράγοντες της ζώνης του ευρώ...

Σοφ. Ζαφ.