Ο Μύθος για τις Μικρές Επιχειρήσεις

Στο «μάτι του κυκλώνα» εξακολουθούν να βρίσκονται οι Μικρές, όπως λέγονται κάποιες από τις Επιχειρήσεις οι οποίες όμως αποδεδειγμένα αποτελούν την ραχοκοκαλιά της κάθε οικονομίας. Εν αντιθέσει με την παγκόσμια αγορά όπου κυριαρχούν αριθμητικά οι Μικρές Επιχειρήσεις, στη χώρα μας πρυτανεύει - με άμεσους ή έμμεσους τρόπους - μία πίεση για συρρίκνωση του αριθμού τους εν μέσω παρατεταμένης μάλιστα κρίσης. Οι απόψεις για την πίεση αυτή διίστανται. Κάποιοι επιχαίρουν γι' αυτήν την πίεση και άλλοι θεωρούν την αριθμητική αυτή κυριαρχία, αιτία για κάποια τουλάχιστον από τα χρόνια

Ωστόσο, κανένα νόημα δεν έχουν οι αριθμητικές συγκρίσεις επιχειρήσεων και πληθυσμών με άλλες χώρες, καθώς τα δεδομένα είναι διαφορετικά και άρα μη συγκρίσιμα. Σίγουρα όμως δεν εξελίχτηκαν τυχαία τόσες μικρές ή πολύ μικρές επιχειρήσεις στο πέρασμα του χρόνου. Θα μπορούσαν να ήταν βέβαια λιγότερες αν κάποιες από αυτές είχαν εξελιχθεί στην πορεία τους σε μεγάλες ή αν είχαν εξ αρχής συσταθεί ως μεγάλες με σημαντικές επενδύσεις και απασχόληση πολυάριθμου προσωπικού. Το σίγουρο πάντως είναι πως το ίδιο το Οικονομικό περιβάλλον που υπήρχε, ευνόησε τη δημιουργία μικρών επιχειρήσεων με απασχολούμενο προσωπικό 9-10 εργαζομένων.

Υπάρχει βέβαια η γνωστή αναφορά, από πλευράς της Πολιτείας, για δυσκολία των ελεγκτικών αρχών να επιβάλουν τη φορολογική και ασφαλιστική νομοθεσία σε όλες αυτές τις επιχειρήσεις - γεγονός που ως ένα σημείο θεωρώ βάσιμο - αλλά αυτό είναι θέμα του Κράτους, που έχει τη γνώση και τα μέσα να επιβάλει το νόμο. Αλίμονο αν δεχτούμε πως δεν μπορεί να το κάνει.

Το θέμα και συνάμα εύλογο ερώτημα είναι αν κρατά ίσες αποστάσεις απ' όλους; Όλοι θα ήθελαν κανόνες ισοπολιτείας γνωστούς και σταθερούς κανόνες ανταγωνισμού. Η φορολογική όμως και η Ασφαλιστική ασφυξία στην οποία βρίσκονται σήμερα οι επιχειρήσεις αυτές, τις αναγκάζει να αναζητούν τρόπους άμυνας για την επιβίωσή τους, αφού η Οικονομική τους αντοχή διαρκώς εξασθενεί και αυτό σίγουρα δεν αποτελεί θετική εξέλιξη ούτε υπέρ του Δημοσίου συμφέροντος. Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η φοροδοτική ικανότητα των περισσοτέρων Μικρών Επιχειρήσεων έχει εξανεμιστεί . Φυσική απόρροια αυτού είναι ότι πια έχει εκλείψει από σημαντική μερίδα εμπόρων ή επιχειρηματιών το αίσθημα ενοχής για την φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή που διαπράττουν.

Από την άλλη, δεν φαίνεται να είναι στο πνεύμα, σε πολλές από τις επιχειρήσεις, οι συμπτύξεις και συνενώσεις για να δημιουργηθούν μεγαλύτερα σχήματα. Σε αυτό συντελεί βέβαια και η ανυπαρξία Τραπεζικών χρηματοδοτήσεων, κινήτρων, ο προσωπικός ή οικογενειακός χαρακτήρας στις περισσότερες επιχειρήσεις, αλλά και η μακρά περίοδος υποστροφής της Οικονομίας λόγω της κρίσης που τους στερεί τα κεφάλαια για να κάνουν νέα βήματα. Η απογοήτευση φαίνεται στους περισσότερους να είναι πιο κοντά τους παρά η δράση και η αντίδραση στο πρόβλημα.

Μπορεί όμως να ορίσει κάποιος τον αριθμό των επιχειρήσεων σε κάθε κλάδο ! ή σε κάθε πόλη! Και οι μεγάλες επιχειρήσεις από μικρές άραγε δεν ξεκίνησαν ! Οι Start Up που όλοι ενδιαφερόμαστε να εξελιχθούν σε ελπίδες της Οικονομίας μας, μικρές δε θα ξεκινήσουν!

Άρα πρωταρχικό μέλημα της Πολιτείας είναι να δει στην πραγματική του διάσταση το έργο που προσφέρουν οι επιχειρήσεις, την κοινωνική τους προσφορά σε απασχόληση και εξυπηρέτηση με τις εργασίες τους, τα προϊόντα τους ή τις υπηρεσίες τους, είτε βρίσκονται σε μεγάλα αστικά κέντρα είτε σε απομακρυσμένες περιοχές. Την ίδια στιγμή πρέπει να περιοριστεί στο δικό της έργο να βάζει δηλαδή τους κανόνες του παιχνιδιού , να τους εφαρμόζει με αυστηρότητα και να ενθαρρύνει την επιχειρηματική δραστηριότητα είτε ατομική, είτε εταιρική, είτε συνεταιριστική ακόμα και την οικοτεχνία.

Συμπερασματικά το κράτος δεν πρέπει να αναλώνετε άσκοπα σε κυνήγι μαγισσών και ας αποφεύγονται συνθήκες που προκαλούν αποενοχοποίηση και τα επακόλουθα της.

Θεωρώ ότι μόνο με συνθήκες ανοιχτής οικονομίας, ελευθερίας και κλίματος εμπιστοσύνης στην αγορά, θα μπορέσει να επιτευχθεί η ταχύτερη επανεκκίνηση της Οικονομίας, προς συμφέρον όλων.

*Ο Ανδρέας Μπεκυράς είναι Οικονομολόγος, μέλος στο Δ.Σ του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (Ε.Β.Ε.Α.)