Μεταξουργείο: Η urban περιοχή του κέντρου ζει μεγάλες στιγμές

Εστιατόρια υψηλής γαστρονομίας βραβευμένα με αστέρια Michelin δίπλα σε οίκους ανοχής, γκαλερί και μπεργκεράδικα που σερβίρουν κρέας κροκοδείλου πλάι σε μεζεδοπωλεία που τρυπώνουν στις λίστες του Buzzfeed και ένα εξαιρετικό ασιατικό εστιατόριο που προσφέρει εργασία σε άτομα με ψυχοκοινωνικά προβλήματα ανάμεσα σε ανεπιτήδευτα μπαράκια που δεν συγκεντρώνουν «trendy φατσούλες», αλλά οργανώνουν τα πιο ψαγμένα πάρτυ της πόλης. Στην περιοχή του Μεταξουργείου/Κεραμεικού συμβαίνει κάτι μαγικό που δεν μπορεί να ειπωθεί με μια λέξη.

Το

Μεταξουργείο δεν είναι πλέον ένα από τα καλά κρυμμένα μυστικά της πόλης, μια περιοχή όπου συχνάζουν τα ανήσυχα παιδιά του κέντρου. To «Bios» και το θρυλικό «Nixon» (που κατέβασε τα ρολά του για να γίνει άλλο ένα μαγαζί της ελληνικής Chinatown και ξανάνοιξε πριν από λίγες μέρες στο Κολωνάκι) υπήρξαν οι προπομποί μιας τάσης για gentrification σε κακόφημες περιοχές που απέφευγαν οι Αθηναίοι.

Το εστιατόριο «Aleria» και το βραβευμένο με Michelin αστέρι «Funky Gourmet» πλέον είναι γαστρονομικοί προορισμοί των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών της Αθήνας. Τα «Κανάρια», ο «Ανθρωπος», το «Κεραμείο» έγιναν αγαπημένα στέκια για ποτό. Η πλατεία Αυδή πλέον έχει σήμα κατατεθέν τον «Μπλε Παπαγάλο», το «Tamarind» και τις «Σεϋχέλλες». Τα σάντουιτς του «Σαν Φρανσίσκο» και τα καλαμάκια του «Ελβις» απλώς προκαλούν ρίγη συγκίνησης στους μυημένους foodies της πόλης. Το Μεταξουργείο δεν μπήκε στον χάρτη της διασκέδασης το 2017. Είναι όμως πλέον η μοναδική «αντισυστημική» γειτονιά της Αθήνας, δηλαδή αυτή που κρατά τον χαρακτήρα της και δεν δέχεται μαζικά κύματα επισκεπτών του ΠΣΚ (Παρασκευή – Σάββατο – Κυριακή), ενώ σε τακτά χρονικά διαστήματα ενισχύει το ρόστερ των μαγαζιών με νέες αφίξεις που έχουν κάτι διαφορετικό να προτείνουν στον μέσο Αθηναίο ή τουρίστα.

Στις "Σεϋχέλλες" πρέπει να έχεις το Θεό σύμμαχο για να βρεις τραπέζι, κι αυτό όχι για το ντεκόρ, που θυμίζει απλό ταβερνάκι του '80.

Οι πρώην «Μπαχάμες», νυν «Σεϋχέλλες» είναι πλέον σημείο αναφοράς για τους καλοφαγάδες της πόλης. Το πρώην καφενείο στα χέρια των Φώτη Φωτεινόγλου και της Αννας Πίγκου-Ρεπούση μεταμορφώθηκε από το 2013 σε ένα από τα πλέον λαοφιλή μεζεδοπωλεία της πόλης. Ποιος δοκίμασε το αρνάκι Κιμώλου με χυλοπίτες και δεν επέστρεψε με παρέα στο εστιατόριο; Ο κατάλογος αλλάζει τέσσερις φορές τον χρόνο, αλλά οι μόνιμοι θαμώνες ορκίζονται στα μοσχαρίσια μάγουλα που σιγομαγειρεύονται για ώρες στη γάστρα και στα μαυρομάτικα φασόλια με τον παστουρμά. Οι εννέα μάγειρες (με βάρδιες) μαζεύονται από τις 9 το πρωί για να κάνουν την απαραίτητη προετοιμασία και η κουζίνα (ανοιχτή στη σάλα) δουλεύει μέχρι τα μεσάνυχτα. Αδιάκοπα.

Ποιοι αγαπούν περισσότερο από τους γείτονες και τους Αθηναίους τις Σεϋχέλλες; Οι τουρίστες που έκαναν τις βόλτες τους στα αξιοθέατα της Πλάκας και του Συντάγματος και ζητούν κάτι πιο ποπ, κάτι πιο urban και αυθεντικό. Οι ιδιοκτήτες είναι τρομερά φιλόξενοι και ειλικρινείς. Ξέρουν ότι υπάρχουν παράπονα για την εξυπηρέτηση, αλλά «προσαρμοζόμαστε γιατί δεν περιμέναμε ποτέ ότι θα φιλοξενούμε τόσο κόσμο – βελτιωνόμαστε συνεχώς. Ναι, φυσικά κάποιες τιμές άλλαξαν από το ξεκίνημά μας, τότε βέβαια είχαμε 13% ΦΠΑ και σήμερα είναι στο 24%. Εμείς στηρίζουμε τους μικρούς παραγωγούς, το νιώτικο τυροκομείο, αγοράζουμε από τον Αντώνη τη φημισμένη χλωρομανούρα της Κιμώλου, κατσικίσιο κεφαλοτύρι Ιου, αερομάνουρο Βλάστη (Γρεβενά) και λικουρίνο (πελαγίσιο ψάρι) Κομοτηνής».

Λίγα βήματα πιο κάτω στον πεζόδρομο, μέσα στο θέατρο της Αννας Βαγενά, μόλις «γεννήθηκε» η «Μπέμπα». Ο Στέφανος Γαγγλίας και η Πέτρα Αδρακτά στις 30 Γενάρη προσκάλεσαν τους πελάτες τους στον νέο χώρο του παλιού τους εστιατορίου «Sixtie's Dinner». Τι να πάρεις; Για αρχή τις παπαρδέλες με καβουρμά και το ριζότο που θα σου προτείνει η σεφ. Στα must, τα παλαιωμένα τυριά από τον Κουφόπουλο, τα κρασιά από την οινοποιία Δασακλή και ο τραχανάς από τα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Το καλό με το Μεταξουργείο είναι οι τιμές του. Με 15 ευρώ θα φας σίγουρα καλά. Το πιάνο ανάμεσα στα τραπέζια ανήκε στον αείμνηστο Λουκιανό Κηλαηδόνη.

Η Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι ένας δρόμος-μια ιστορία στο Μεταξουργείο. Δεν υπάρχει πιθανότητα να μη βρεις το μαγαζί που σε εκφράζει ανάμεσα στα μοντέρνα καφενεία, τα underground μπαράκια, τα καφέ, τα μεζεδοπωλεία, τα εστιατόρια ακόμη και τα έθνικ σούπερ μάρκετ. Από το Πάσχα του 2016 στο «Rever» γίνονται πάρτυ όπου περνάς καλά και δεν είσαι στημένος για το check in στα κοινωνικά δίκτυα. Το μαγαζί πήρε το όνομά του από την αγαπημένη συνήθεια του ιδιοκτήτη να φοράει τα παντελόνια του γυρισμένα στο ρεβέρ. Είναι ένα μπαρ από αυτά που θα χαρακτήριζες «χύμα με άποψη» και σου θυμίζουν αντίστοιχα μπαράκια πριν από καμιά δεκαριά χρόνια στο Κρόιτσμπεργκ. Θα δεις άτομα από 18 ετών ως 50, και με φόρμες και με τακούνια, να χορεύουν -έκπληξη!-, ενώ παίζουν live funk και jazz ελληνικά συγκροτήματα. Στο μαγαζί παίζει DJ που είναι περιζήτητος στα ηλεκτρονικά φεστιβάλ της Ινδίας. Γιατί γεμίζει με κόσμο η Μεγάλου Αλεξάνδρου όποτε κάνει πάρτυ το «Rever»;

«Δεν ξέρουμε. Ενα απλό μπαρ έχουμε που έλειπε από την περιοχή. Δεν σερβίρουμε ρακί και δεν παίζουμε μπουζούκια», λένε οι μπάρμαν. Αν πάλι ακούτε ρεμπέτικο και η καρδιά σας ηρεμεί, ακριβώς απέναντι είναι το νεοκαφενείο «Don Vito». Εγγύηση σύμφωνα με τα παιδιά του «Rever». Αλλο ένα γνώρισμα του Μεταξουργείου είναι η παντελής έλλειψη ανταγωνισμού των μαγαζιών. Περνάνε καλά στη γειτονιά κι αυτό βγαίνει στις «καλημέρες» που ανταλλάσσονται.

Διαβάστε περισσότερα στο olivemagazine.gr