«Με το βλέμμα στον άνθρωπο» - 2ο Φεστιβάλ Άνδρου, 16 Ιουλίου με 3 Σεπτεμβρίου

Αν υπάρχει ένας Ελληνας κινηματογραφιστής τις ταινίες του οποίου έχω λατρέψει, αυτός είναι ο Παντελής Βούλγαρης. Αγαπώ το σινεμά που κάνει. Στέρεα αφηγηματικό με βαθιά συναισθηματική δύναμη και τον άνθρωπο σταθερά στο κέντρο του. «Πάντα αυτό που με ενδιαφέρει προσπαθώ να το διηγηθώ μέσα από πρόσωπα που με έχουν συγκινήσει, είτε τα ξέρω είτε τα φαντάζομαι», μου λέει.

Η συνάντησή μας γίνεται με αφορμή το 2ο Φεστιβάλ Ανδρου, το οποίο θα διεξαχθεί από τις 16 Ιουλίου μέχρι τις 3 Σεπτεμβρίου και στο οποίο ο ίδιος έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση. Αναπόφευκτα λοιπόν η

συζήτησή μας ξεκινάει με το νησί που εδώ και 25 χρόνια αποτελεί «τη δεύτερη αναφορά καταγωγής» του. «Εχω αγαπήσει τις ομορφιές της, αλλά κυρίως τους ανθρώπους της», ομολογεί. Και είναι αυτοί οι άνθρωποι που στην τελευταία του ταινία, τη «Μικρά Αγγλία», συμμετείχαν ενεργά και βοήθησαν με την καρδιά τους στην παραγωγή, πίσω και μπροστά από τις κάμερες. Γιατί την αγάπη όταν τη δίνεις, σου επιστρέφεται.

«Για μένα η Ανδρος έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία τον χειμώνα. Το καλοκαίρι έχει τον τουρισμό, έχει τα μουσεία της, το Φεστιβάλ... Τον χειμώνα όμως;» παρατηρεί και θυμάται μία βραδιά ερωτικής ποίησης, που είχαν διοργανώσει πριν από μερικά χρόνια με τη συμμετοχή του Παράβα, της Μπαζάκα, του Δεληβοριά, του Τάρλοου και άλλων καλλιτεχνών. «Είχε μαζευτεί όλος ο κόσμος με κεριά. Ηταν σαν Πάσχα».

«Γίνονται πολιτιστικές δράσεις τον χειμώνα στην Ανδρο;» αναρωτιέμαι. «Αυτό που λειτουργεί με συνέπεια είναι η Κινηματογραφική Λέσχη της Ανδρου με υπεύθυνο τον Βαγγέλη Λουκίσα. Κάθε εβδομάδα μαζεύονται παρέες με φαγητά που φτιάχνουν και βλέπουν ταινίες. Κι έτσι συντηρείται μία αίσθηση πολιτισμού και συντροφικότητας. Επίσης, από την άνοιξη και μετά παρουσιάζουν τις δουλειές τους τα δύο τοπικά θεατρικά σχήματα. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι γενικά τα νησιά στερούνται πολιτισμού κατά τη διάρκεια του χειμώνα», παραδέχεται.

Η ανάληψη της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του Φεστιβάλ ήταν μία πρόταση των αρχιτεκτόνων που έφτιαξαν το πανέμορφο υπαίθριο θέατρο στη Χώρα της Ανδρου, της Κυριακής Κονδυλάτου και του Κωνσταντίνου Λούκου. «Στην αρχή αρνήθηκα, λέγοντάς τους να βρουν κάποιον που να ξέρει πραγματικά αυτή τη δουλειά», μου αποκαλύπτει. «Επειδή, όμως, είναι φίλοι μου και επέμειναν, δέχτηκα τελικά. Φυσικά, η όλη προσπάθεια στηρίχτηκε με θέρμη και από τον δήμο».

Φέτος το Φεστιβάλ μεγαλώνει και παρουσιάζει ένα πολύ πιο ευρύ πρόγραμμα, με μουσικές, θεατρικές, κινηματογραφικές και εικαστικές εκδηλώσεις σχεδόν κάθε ημέρα. Τον ρωτάω τι είναι αυτό που θα κρίνει την επιτυχία του Φεστιβάλ στο τέλος της φετινής διοργάνωσης. «Ενα τέτοιο φεστιβάλ δεν βγαίνει μόνο από τα εισιτήρια. Βγαίνει και από τις χορηγίες. Το πρώτο και βασικό, λοιπόν, είναι και τον επόμενο χρόνο να υπάρξει η επιθυμία της τοπικής κοινωνίας να υποστηρίξει το Φεστιβάλ. Σίγουρα φέτος επιχειρούμε ένα μεγαλύτερο άνοιγμα. Μένει να δούμε την ανταπόκριση του κόσμου σε αυτό το πλήθος εκδηλώσεων. Πιστεύω ότι θα πάμε καλά, αλλά και λόγω της κρίσης και λόγω της αύξησης του ΦΠΑ στα νησιά θα πρέπει να περιμένουμε για να δούμε στο τέλος αν θα μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε ένα τόσο μεγάλο φεστιβάλ», μου εξομολογείται.

Στο μυαλό του πάντως ήδη στροβιλίζονται σκέψεις και ιδέες για την επόμενη διοργάνωση. «Εμένα μου αρέσουν τα φεστιβάλ που έχουν πολύ συγκεκριμένο χαρακτήρα. Η επιθυμία μου του χρόνου είναι να δώσουμε μεγαλύτερο βήμα σε νέους ανθρώπους. Υπάρχουν ας πούμε οι πτυχιακές παραστάσεις των Δραματικών Σχολών του Εθνικού Θεάτρου ή του Θεάτρου Τέχνης. Θα ήθελα να τις δούμε στην Ανδρο», μου λέει, δίνοντας ένα πρώτο στίγμα των προθέσεών του.

Διαβάστε περισσότερα στο metropolispress.gr