Μαύρη επέτειος και νέα σελίδα;

Σήμερα, συμπληρώνονται 4 χρόνια από εκείνη την αποφράδα ημέρα του διαγγέλματος από το Καστελόριζο. Χρόνια που μοιάζουν με αιώνες, αν αναλογιστεί τι έχει περάσει η χώρα αλλά κυρίως οι πολίτες της. Σ' αυτό το διάστημα, ελάχιστα πράγματα έμειναν ίδια καθώς όλα αυτά με τα οποία μάθαμε να ζούμε και τα οποία τα θεωρούσαμε δεδομένα, έχουν κατακρημνιστεί. Ήταν τότε που η χώρα βρέθηκε αντιμέτωπη με τη χρεοκοπία ,καθώς οι αγορές σταμάτησαν να τη δανείζουν με επιτόκια λογικά κι ήταν σχεδόν μονόδρομος η προσφυγή στο ΔΝΤ και στην ΕΕ προκείμενου να συνεχίσει το κράτος να πληρώνει μισθούς,συντάξεις και να αποληρώνει τα δάνεια του. Συνακόλουθο όμως αυτού του νέου τύπου δανεισμού, και τα μνημόνια τα οποία στην ουσία εξασφάλιζαν τους δανειστές ότι θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους και θα σταματήσουν οι κρατικές και ιδιωτικές σπατάλες οι οποίες και δημιούργησαν το πρόβλημα. Τις επιπτώσεις που είχαν οι όροι και οι απαιτήσεις των δανειστών στο βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού, δεν τις έλαβαν καν υπόψη καθώς μας θεώρησαν και μας θεωρούν μέχρι σήμερα όλους συνυπεύθυνους. Κι είναι αλήθεια για να λέμε και του στραβού το δίκιο τα λεφτά που μας δάνεισαν είναι πρωτοφανή σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν έχει ξαναγίνει ούτε με το σχέδιο Μάρσαλ. Περισσότερα από 300 δισεκατομμύρια για να μη χρεοκοπήσουμε άτακτα και κυρίως γιατί ουδείς μπορούσε να προβλέψει τις συνέπειες σε όλη την Ευρωζώνη. Τέσσερα χρόνια μετά κι ενώ δεν έμεινε πέτρα στην πέτρα, σύμπτωση κι αυτή(!) η Eurostat επικυρώνει σήμερα το πρωτογενές πλεόνασμα της χώρας ( αλήθεια πότε είχαμε άλλη φορά πλεόνασμα στο προϋπολογισμό ίσως να μη θυμάται και κανείς) και ανοίγεται μια νέα σελίδα χωρίς όμως να ξέρουμε πόσες ακόμα ακολουθούν. Αν αναρωτηθεί κανείς τι μπορεί να σημαίνει η σημερινή μέρα για τις ζωές μας, η πιθανότερη απάντηση είναι τίποτα. Ακόμα και για αυτούς τους συμπολίτες μας που θα πάρουν το 500άρικο είναι σαφές και αυτονόητο πως κανείς δεν σώζεται γιατί οι ανάγκες και οι υποχρεώσεις τους είναι πολλαπλάσιες. Ναι, η πιθανότητα χρεοκοπίας τώρα είναι μικρή. Ναι, η θέση μας στο ευρώ λιγότερο επισφαλής. Ναι, η εικόνα της χώρας σε καλύτερη κατάσταση. Ναι , οι αγορές δειλά-δειλά επανοτοποθετούνται στην Ελλάδα. Όμως η ισορροπία τρόμου είναι ακόμα υπαρκτή και όλες οι κινήσεις μας είναι διαρκώς στο μικροσκόπιο τόσο της Ευρωζώνης όσο και των αγορών. Και η παραμικρή απόκλιση από τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει με τα μνημόνια μπορεί να αποτελέσει την αφορμή για να βγουν από τα συρτάρια τα μαύρα σενάρια. Τυχαίο είναι μήπως που προχθές βγήκε ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Deutshebank κι είπε πως μόλις πάρουν και την τελευταία δόση οι Έλληνες , θα αρχίσουν πάλι να κάνουν του κεφαλιού τους; Αυτός είναι ο κρυφός τους φόβος σε συνάρτηση βέβαια με την πολιτική αστάθεια. Κι όσο απλό φαίνεται για μας του ψηφοφόρους το σκεπτικό, “εντάξει τούτη δω η κυβέρνηση έκανε τη βρωμοδουλειά και όλα τα χατίρια της τρόικας, καιρός να δοκιμάσουμε και κάποιους άλλους που υπόσχονται παροχές” άλλο τόσο σύνθετο και περιπλεγμένο γίνεται ένα τέτοιο σενάριο, για τους δανειστές. Γι αυτό και έχουν φροντίσει να μας δέσουν νομικά χειροπόδαρα και να μην αφήσουν περιθώρια για μαγκιές και δημαγωγίες. Γι αυτό επίσης μας υπενθυμίζουν με κάθε ευκαιρία τις υποχρεώσεις μας κι αυτά που πρέπει ακόμα να κάνουμε γιατί διαφορετικά νίπτουν τα χείρας! Τουτέστιν η σημερινή επέτειος του Καστελόριζου και η επικύρωση του πλεονάσματος ,κάθε άλλο παρά προοιωνίζονται και οριστική έξοδο από την κρίση. Μια μικρή ανάσα με τη βοήθεια και της προεκλογικής περιόδου, η οποία λειαίνει τις γωνίες όλων αυτών των μέτρων που είμαστε υποχρεωμένοι να εφαρμόζουμε για πολλά-πολλά χρόνια. Blogger Βασίλης Στεφανακίδης