Μανουέλ Βαλς: Ο Καταλανός σωτήρας των Γάλλων σοσιαλιστών;

Ο Φρανσουά Ολάντ απεχώρησε... Ο Μανουέλ Βαλς έρχεται. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας ενδέχεται να βρει στο πρόσωπο του Βαλς τον άνθρωπο που έχει τη δύναμη όχι μόνο να ενώσει ένα κατακερματισμένο εκλογικό σώμα αλλά και να σώσει την υπόληψη ενός από τα πάλαι ποτέ πιο κραταιά κόμματα της γαλλικής πολιτικής ιστορίας.

Χθες ο Βαλς ανακοίνωσε την παραίτησή του από την γαλλική πρωθυπουργία και την υποψηφιότητά του για να λάβει το χρίσμα των Γάλλων Σοσιαλιστών για τις επικείμενες προεδρικές

εκλογές τον Μάιο του 2017. Η προκριματική διαδικασία για το χρίσμα θα γίνει τον Ιανουάριο του 2017, με τον Βαλς να διαθέτει θερμούς υποστηρικτές αλλά και φανατικούς αντιπάλους στο εσωτερικό των Σοσιαλιστών.

Στα 54 του χρόνια, διαθέτει ένα πλούσιο πολιτικό βιογραφικό, όντας επί δύο χρόνια υπ. Εσωτερικών της Γαλλίας, ενώ το 2014 ανήλθε στη θέση του πρωθυπουργού. Θεωρείται άνθρωπος που «δεν μασάει τα λόγια του», ενώ δεν έχει διστάσει να στηρίξει πολιτικές ή μεταρρυθμίσεις που θα φαίνονταν αδιανόητο να προωθηθούν από ένα Γάλλο σοσιαλιστή. Κλασσικό παράδειγμα η «ιερή γαλλική αγελάδα» των 35 ωρών εβδομαδιαίας εργασίας, ενώ έχει εμφανιστεί εξίσου επιθετικός σε ζητήματα που άπτονται της προσφυγικής κρίσης, της τρομοκρατίας αλλά και του τρόπου αντιμετώπισης των Μουσουλμάνων.

Διαθέτει, ακόμη, μία ιδιότυπη καταγωγή. Ο πατέρας του είναι Ισπανός, η μητέρα του από Ισπανό-Ελβετίδα και ο ίδιος έχει γεννηθεί στη Βαρκελώνη. Η οικογένειά του εγκατέλειψε την Ισπανία στα χρόνια του δικτάτορα Φράνκο, ενώ ο ίδιος έλαβε τη γαλλική υπηκοότητα σε ηλικία 20 ετών! Τρία χρόνια πριν είχε γίνει μέλος του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως ερευνητής στο γαλλικό κοινοβούλιο σε ηλικία 23 ετών, όντας συνεργάτης τόσο του Μισέλ Ροκάρ όσο και του Λιονέλ Ζοσπέν. Το 2001 έγινες δήμαρχος στο γαλλικό προάστιο του Εβρί, ενώ ένα χρόνο μετά έγινε βουλευτής.

Εάν εκλεγεί πρόεδρος της Γαλλίας -κάτι που αυτή τη στιγμή και βάσει των δημοσκοπήσεων μοιάζει αδύνατον- θα είναι ο πρώτος πολιτικός που κατακτά τον προεδρικό θώκο, χωρίς να έχει γεννηθεί στη Γαλλία.

Σοφ. Ζαφ.