Η παγίδα της... επιτυχίας του πλεονάσματος

Η κυβέρνηση έχει στηρίξει μεγάλο μέρος των επιχειρημάτων της απέναντι στους δανειστές στο γεγονός ότι το πρωτογενές πλεόνασμα το 2016 ξεπέρασε κατά πολύ το στόχο, αλλά αυτή η υπέρβαση είχε κόστος στην οικονομία, όπως παραδέχονται σε κατ' ιδίαν συνομιλίες ακόμα και κυβερνητικά στελέχη.

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στις δηλώσεις του μετά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, αναφέρθηκε στην υπέρβαση του πλεονάσματος και υπογράμμισε ότι αυτό

δείχνει την αστοχία των δυσοίωνων προβλέψεων που κάνει συστηματικά το ΔΝΤ.

Ο κ. Τσίπρας είπε ότι το πρωτογενές πλεόνασμα το 2016 θα διαμορφωθεί «πολύ πάνω από το 3%», τη στιγμή που ο στόχος ήταν για 0,5% του ΑΕΠ.

Η υπέρβαση αυτή, όμως, μόνο ως επιχείρημα υπέρ της ελληνικής θέσης ότι ο στόχος του 3,5% για το 2018 είναι εφικτός μπορεί να αξιοποιηθεί, καθώς στην πράξη οικονομικό όφελος δεν υπάρχει ούτε για τον προϋπολογισμό, ούτε για την οικονομία.

Και τούτο διότι το μεγαλύτερο ποσοστό των επιπλέον χρημάτων στο πρωτογενές πλεόνασμα δεν μεταφέρονται στην επόμενη χρονιά, αλλά κατευθύνονται στην εξυπηρέτηση του χρέους και μόνο το 30% μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αναπτυξιακούς ή κοινωνικούς σκοπούς και τούτο εφόσον υπάρξει σχετική συμφωνία με την τρόικα.

Από την άλλη πλευρά, όμως, για να επιτευχθεί η υπέρβαση αυτή, αφαιρέθηκαν από την αγορά τουλάχιστον 3 δισ. ευρώ περισσότερα από το στόχο είτε με τη μορφή φόρων είτε με τη μορφή συγκράτησης των δημοσίων δαπανών, γεγονός που αντικειμενικά είχε επίπτωση στο ΑΕΠ το οποίο ήταν στάσιμο πέρσι.

Όσο για την αξία της υπέρβασης του στόχου ως επιχείρημα απέναντι στο ΔΝΤ, το γεγονός είναι ότι το Ταμείο έπεσε μεν έξω στην πρόβλεψή του, καθώς υπολόγιζε πολύ χαμηλότερο ποσό για το 2016, αλλά αυτό, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν πτοεί τον κ. Τόμσεν ο οποίος επιμένει στις σκληρές του θέσεις και στην άποψη ότι η υπέρβαση του στόχου για το πλεόνασμα το 2016 δεν αποδεικνύει ότι ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί και το 2018 και στη συνέχεια.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ υποστηρίζουν ότι ένα σημαντικό ποσοστό των εσόδων π.χ. προέρχονται από εντατικοποίηση των φορολογικών ελέγχων και της επιβολής προστίμων, για τα οποία πρέπει να προκαταβάλλεται τουλάχιστον το 50%, κάτι που είναι αμφίβολο ότι μπορεί να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο.

Γ. ΣΩΖΟΣ
[email protected]