Η φούσκα της κρατικοδίαιτης Κ.ΑΛ.Ο

Κατακαλόκαιρο του 2002 και το βρετανικό περιοδικό The Economist κάνει χιούμορ με τον πρωθυπουργό των Νέων Εργατικών Tony Blair λέγοντας ότι αν δεν υπήρχε ο όρος «κοινωνική επιχείρηση» εκείνος θα τον είχε εφεύρει.

Μάλιστα, ο συντάκτης του άρθρου «παίζει» και με τις δύο ιδρυτικές συνιστώσες του όρου – την ευρωπαϊκών προδιαγραφών «κοινωνική» και την αμερικανικής εμπνεύσεως «επιχείρηση» και θεωρεί ότι το υβρίδιο επιχειρηματικότητας που σπεύδει να αγκαλιάσει

και να υιοθετήσει ο Blair είναι σαν ένα αναλγητικό για τον πόνο της μεταρρύθμισης στις υπηρεσίες του δημοσίου.

Δεν ξέρω αν όλο αυτό το σκηνικό σας θυμίζει κάτι ... Εμένα κάπου πάει το μυαλό μου. Ειδικά, από την στιγμή που τσέκαρα ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας – με το χαλαρό του στυλ και το χαμόγελο σε πρώτη ζήτηση- επισκέφθηκε και μίλησε στα εγκαίνια της 1ης Έκθεσης Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας στο Γκάζι.

Δεν μπορώ να πω είχαν και οι θεολόγοι του Blair- ισμού τα κωλύματα τους αλλά οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ (ειδικά μετά και τις μεταγραφές από το Ινστιτούτο Levy) δεν παίζονται.

Προκειμένου να διαφοροποιηθούν από την «διαβολική» Σοσιαλδημοκρατία της Δύσης κότσαραν δίπλα στο «κοινωνική» και μια «αλληλέγγυα» και το έκαναν καθαρό το «μαγαζί»...

Το πώς και το γιατί μοιάζουν λεπτομέρειες... Αυτό που μετράει είναι το διαθέσιμο χρήμα. Τον Δεκέμβριο, όπως είπε ο Πρωθυπουργός, ενεργοποιείται το Ταμείο Κοινωνικής Οικονομίας με προίκα 10 εκατομμύρια ευρώ το οποίο «θα υποστηρίξει όλους τους φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας που αποκλείονται μέχρι σήμερα από το τραπεζικό σύστημα».

Δηλαδή, χαρές και πανηγύρια. «Τσοβόλα, δώστα όλα». Επιπλέον, όλων αυτών –όπως ανέφερε - «έχουμε εξασφαλίσει και θα ενεργοποιήσουμε άμεσα τη δράση επιχορήγησης υφιστάμενων φορέων Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας με 28 εκατ., με σκοπό να καλύψουμε ανάγκες σε εξοπλισμό, αρχικό κεφάλαιο και μισθούς εντός των φορέων. Άρα σε πρώτη φάση έχουμε 10 εκατ. και 28 εκατ. για να στηρίξουμε άμεσα αυτή την προσπάθεια». Με άλλα λόγια, ποιος μας πιάνει...

Και όμως σε αυτή την εποχή της γενικευμένης κρίσης με το αδύναμο/ανεπαρκές πολιτικό προσωπικό υπάρχουν και εγχειρήματα κοινωνικής οικονομίας και κοινωνικές επιχειρήσεις με αναφορά και πλαίσιο δράσης την ανοικτή, ανταγωνιστική αγορά και δίχως εξαρτήσεις από το δημόσιο ταμείο και τους κομματικούς λογαριασμούς. Αλλά, μέχρι να αρχίσουν να σκάνε οι φούσκες της κρατικοδίαιτης ΚΑΛΟ (κοινωνική αλληλέγγυα οικονομία) – την επομένη της κάλπης- έχουμε καιρό!