Γιατί οι επενδυτές ξέχασαν τα... απλά μαθηματικά

Ο βασικός κανόνας λέει: «Σου δανείζω χρήματα και εσύ μου τα επιστρέφεις με τόκο». Αυτό ισχύει στην καθημερινότητα, στις τραπεζικές συναλλαγές, αλλά όχι στις αγορές. Ή τουλάχιστον κάποιοι επενδυτές δεν το θεωρούν και τόσο απαραίτητο.

Απτή απόδειξη η πολύ καλή πορεία κρατικών ομολόγων με αρνητικά επιτόκια. Δηλαδή υπάρχουν επενδυτές οι οποίοι δανείζουν μία χώρα και είναι πρόθυμοι ακόμη και να χάσουν μέρος του αρχικού τους κεφαλαίου!

Τελευταίο παράδειγμα αποτελεί η Τράπεζα της Ιαπωνίας, η οποία προχώρησε

στην πολιτική των αρνητικών επιτοκίων, αλλά τα ομόλογα της χώρας εξακολουθούν να βρίσκονται στην κορυφή των επενδυτικών προτιμήσεων.

Το ίδιο «αγαπητά» είναι και τα ομόλογα χωρών που διαθέτουν αρνητικά επιτόκια, όπως Σουηδία, Ελβετία και Δανία, αλλά και ορισμένα (κυρίως βραχυχρόνιας ωρίμανσης) ομόλογα της Γερμανίας.

Όσο περίεργο και εάν φαίνεται το γεγονός ότι οι επενδυτές προτιμούν να πληρώσουν κάποιον προκειμένου να τον... δανείσουν, στην πραγματικότητα, τουλάχιστον των αγορών, δεν είναι παραλογισμός. Ο λόγος; Ο αποπληθωρισμός που είτε πλήττει ή απειλεί να πλήξει ορισμένες οικονομίες.

Ούτως ή άλλως τα χρήματα που μπορείς να λάβεις από ένα ομόλογο είναι συγκεκριμένα. Σε περιβάλλον αποπληθωρισμού, όμως, μπορείς να βγεις κερδισμένος ακόμη και από ομόλογα που διαθέτουν αρνητικό επιτόκιο.

Παράλληλα αποτελεί και μία ένδειξη σχετικά με το ποιες οικονομίες οι επενδυτές θεωρούν απίθανο να χρεοκοπήσουν. Προτιμούν να πληρώσουν μία χώρα όπως η Γερμανία προκειμένου να τη δανείσουν, αλλά τουλάχιστον είναι σίγουροι ότι το μεγαλύτερο μέρος του αρχικού τους κεφαλαίου θα ανακτηθεί όταν φθάσει η στιγμή η Γερμανία να πληρώσει τα χρέη της...