Επιτέλους, πάτησαν πόδι στη Μέρκελ

Για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια οι ηγέτες δύο μεγάλων χωρών πάτησαν πόδι στην Ανγκελα Μέρκελ και μάλιστα με διαφορά λίγων ημερών. Στη Γαλλία παρουσιάστηκε ο προϋπολογισμός, ο οποίος μεταθέτει τη συμμόρφωση με τα όρια του ελλείμματος. Ο Ιταλός πρωθυπουργός έσπευσε να δηλώσει ότι είναι στο πλευρό του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ, σχολιάζοντας

μάλιστα ότι ουδείς μπορεί να συμπεριφέρεται στις ηγεσίες των άλλων χωρών σαν να είναι μαθητούδια, δίνοντας ένα σαφές μήνυμα προς το Βερολίνο ότι θα υπάρξει και συνέχεια.

Δεν πρόκειται, βέβαια, για επανάσταση, αλλά είναι μια σημαντική εξέλιξη, καθώς δείχνει ότι η οικονομική πίεση που αισθάνονται οι χώρες αυτές παράγει πολιτικό αποτέλεσμα.
Η συζήτηση για χαλάρωση της λιτότητας και μέτρα υπέρ της ανάπτυξης διεξάγεται εδώ και καιρό, αλλά είναι η πρώτη φορά που μεταφράζεται σε συγκεκριμένες πολιτικές κινήσεις.
Ολα δείχνουν ότι κυοφορείται μια δυναμική που ευνοεί την αλλαγή των συσχετισμών.

Αλλωστε στην ίδια κατεύθυνση βρίσκεται πλέον και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία λαμβάνει έκτακτα μέτρα για τη ρευστότητα, ενώ και ο νέος πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, θέλει να εγκαινιάσει τη θητεία του παρουσιάζοντας ένα σχέδιο για την ανάπτυξη και την απασχόληση στην Ευρώπη.

Είναι λογικό οι εξελίξεις αυτές να δημιουργούν θετικές προσδοκίες και στην Ελλάδα.

Η κυβέρνηση ελπίζει ότι μπορεί να χαλαρώσει έστω λίγο το αυστηρό πρόγραμμα που εφαρμόζεται. Στην πράξη, όμως, βρίσκεται να παλεύει με τη σκληρή στάση της τρόικας, ενώ και τα μηνύματα από τους εταίρους είναι ότι αντί για χαλάρωση μας ετοιμάζουν νέο πρόγραμμα με όρους και προϋποθέσεις.

Ενα από τα προβλήματα της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου είναι ότι μέχρι σήμερα έχει ταυτιστεί με την πολιτική που επιβάλλει η Γερμανία. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός την έχει υπερασπιστεί δημοσίως, περιμένοντας ότι με τον τρόπο αυτό θα λάβει ως ανταμοιβή για τη συμμόρφωσή του στήριξη και ελαστικότητα από την πλευρά των εταίρων. Μέχρι σήμερα όμως οι προσδοκίες αυτές δεν επιβεβαιώνονται.

Η αξιωματική αντιπολίτευση από την πλευρά της εκτιμά ότι αν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, οι ευρωπαϊκοί συσχετισμοί θα της επιτρέψουν να δώσει τη μάχη από καλύτερη θέση. Ελπίζει επίσης ότι εάν μια ελληνική κυβέρνηση προβάλει την ευρωπαϊκή διάσταση του ελληνικού προβλήματος, αυτό θα λειτουργήσει ως καταλύτης για να δρομολογηθούν πολιτικές εξελίξεις που θα αλλάξουν τα πράγματα και σε άλλες χώρες.

Οι συσχετισμοί πράγματι δείχνουν να αλλάζουν, αλλά το ευρωπαϊκό σύστημα κινείται αργά και με μικρά βήματα. Οι ισορροπίες δεν αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη.
Ο Φρανσουά Ολάντ και ο Μάριο Ρέντσι μπορεί να δείχνουν σήμερα κάποια δείγματα συσπείρωσης απέναντι στην Ανγκελα Μέρκελ, αλλά δεν αμφισβητούν τον πυρήνα της λογικής η οποία κατευθύνει την Ευρωζώνη τα τελευταία χρόνια.

Ο Μάριο Ντράγκι από τη μια κηρύσσει την ανάγκη για αναπτυξιακά μέτρα και από την άλλη δηλώνει ότι δεν θα δώσει ρευστότητα στις ελληνικές τράπεζες εάν δεν υπάρχει πρόγραμμα επιτήρησης.

Ωστόσο, στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Τα ζητήματα πρέπει να τεθούν και θα χρειαστεί σκληρή διαπραγμάτευση. Είναι τελικά κάτι που το απαιτεί η κοινωνία η οποία μετά από τόσο μεγάλη πίεση έχει φτάσει στα όριά της και το δείχνει.

Εφόσον οι εταίροι και κυρίως η Γερμανία δεν δείχνουν να έχουν πάρει το μήνυμα και δεν αφήνουν τα πράγματα να χαλαρώσουν, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η πίεση θα εκτονωθεί στο πολιτικό πεδίο, καθώς οι πολίτες θέλουν αλλαγές και δεν πείθονται πλέον από τα διλήμματα του παρελθόντος.

Blogger Γιώργος Χ. Παπαγεωργίου