Εκλογές των εντυπώσεων και του star system;

Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου, αλλά 25 μέρες πριν τις ευρωεκλογές και για το μόνο που δεν συζητάμε, είναι η Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Ο δημόσιος διάλογος, περιδινείται γύρω απ' όλα τα άλλα θέματα εκτός από το ποια Ευρώπη θέλουμε και πως μπορούμε(αν μπορούμε) να αλλάξουμε κάποια πράγματα. Ανακατεύουμε ξανά και ξανά μια εθνική μιζέρια που δεν είναι απότοκος μόνο της οικονομικής κατάρρευσης. Περνάμε από μικροσκόπιο υποψηφίους των κομμάτων και ό,τι αυτοί έχουν πει και κάνει από γενέσεως, χωρίς να εξετάζουμε αν οι εκατοντάδες υποψήφιοι, μπορούν να ενεργήσουν στην Ευρώπη για το καλό της χώρας με γνώση, επιστημοσύνη και παιδεία. Ξεθάβουμε όλους τους σκελετούς των εθνικών θεμάτων, χωρίς καμιά προσοχή, ευαισθησία και μελέτη και τα ρίχνουμε στο χωνευτήρι του φθηνού εντυπωσιασμού. Ζυμώνουμε όλα τα προσωπικά μίση και πάθη στο όνομα δήθεν της πλήρους διαφάνειας και στο τέλος , το μόνο που καταφέρνουμε είναι να κάνουμε τους πολίτες να στρέψουν την πλάτη σ' αυτού του τύπου τον πολιτικό διάλογο που εν τέλει ελάχιστους αφορά. Τα δε κόμματα, επιχειρούν να μας πλησιάσουν για άλλη μια φορά, όχι με τις θέσεις τους αλλά με τις αντιθέσεις τους και υποψήφιους κράχτες λες κι αν κάποιος, ήταν κάποτε καλός ποδοσφαιριστής, ηθοποιός, τραγουδιστής ή δημοσιογράφος, αυτό τον καθιστά αυτόματα και κατάλληλο να προασπιστεί τα συμφέροντα της χώρας στο Ευρωκοινοβούλιο. Χώρια δε που οι περισσότερο ανάθεμα κι αν ξέρουν τι γίνεται στο Στρασβούργο και τις Βρυξέλλες. Και μπορεί μέσα στα ευρωψηφοδέλτια να υπάρχουν υποψήφιοι αξιόλογοι που θα μπορούσαν να εκπροσωπήσουν τη χώρα επάξια και με πλήρη επάρκεια, πλην όμως πολύ φοβούμαι πως αυτούς δεν θα τους μάθει ποτέ το εκλογικό σώμα γιατί δεν ανήκουν στο εγχώριο star system. Δεν έχουν την απαραίτητη αναγνωρισιμότητα για να τους σταυροδοτήσει ο ψηφοφόρος και πολύ φοβούμαι πως όταν δούμε τελικά ποιοι θα επιλεγούν να μας εκπροσωπήσουν στην Ευρώπη, θα τρίβουμε τα μάτια μας. Είναι βλέπετε αυτή η παγίδα του νεοεισαγόμενου θεσμού του σταυρού . Όχι πως στο προηγούμενο σύστημα δεν υπήρχαν φαινόμενα απίθανων τύπων που διορίζονταν ουσιαστικά από τους αρχηγούς των κομμάτων. Υπήρχαν όμως και κάποιοι αξιολογότατοι συμπολίτες μας που έκαναν δημιουργικά αισθητή την παρουσία τους στο Ευρωκοινοβούλιο και οι παρεμβάσεις τους βοήθησαν τα εθνικά συμφέροντα. Έστω και τώρα λοιπόν, πρέπει να ανοίξει ένας ουσιαστικός διάλογος για τα πραγματικά διακυβεύματα της συμμετοχής της χώρας στην ΕΕ και τους εθνικούς στόχους. Να μάθουμε τι πρεσβεύει και τι επιδιώκει το κάθε κόμμα μέσα από τη συμμετοχή του σ' αυτές τις εκλογές, πόσο φιλοευρωπαϊκό, ευρωσκεπτικιστικό ή αντιευρωπαϊκό είναι, για να μπορούμε κι εμείς να αποφασίσουμε για την τύχη της ψήφου μας. Κυρίως δε να καταλάβουμε αν η ψήφος μας αφορά την Ευρώπη ή αν αποσκοπεί κυρίως σε εσωτερική κατανάλωση και έμμεσο τρόπο για εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις. Και τούτο γιατί τουλάχιστον μέχρι τώρα, αυτό που διαφαίνεται είναι ότι όλα τα κόμματα που συμμετέχουν στις εκλογές έχουν τελείως διαφορετική ατζέντα και στόχους και απλώς οι ευρωεκλογές είναι η αφορμή να μετρηθούν στην κοινωνία στον Προκρούστη μνημονίου-αντιμνημονίου. Blogger Βασίλης Στεφανακίδης