Δικαστικό «φρένο» στα υπερβολικά πρόστιμα της Εφορίας

Τέλος στις υπερβολικές και συχνά αυθαίρετες φορολογικές επιβαρύνσεις που επιβάλλουν οι αρμόδιες ελεγκτικές Αρχές, βάζει η δικαιοσύνη.

Συγκεκριμένα, με την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών για τη δικαίωση του γνωστού τραγουδιστή, Μιχάλη Χατζηγιάννη, ξεκαθαρίζεται ότι τα τραπεζικά εμβάσματα δεν σημαίνουν αυτομάτως ότι υπάρχει και μία «προσαύξηση της περιουσίας» του φορολογουμένου από «άγνωστη πηγή ή αιτία», όπως συνηθίζει

να δέχεται η Εφορία ώστε να καταλογίσει όσο το δυνατό περισσότερους φόρους.

Η ανωτέρω απόφαση αναμένεται να αποτελέσει «μπούσουλα» για χιλιάδες παρεμφερείς υποθέσεις, καθώς το δικαστήριο δέχθηκε τα στοιχεία που προσκόμισε ο καλλιτέχνης, με τα οποία δικαιολογούσε εμβάσματα από το εξωτερικό

Ως εκ τούτου ανοίγει ο δρόμος για την ακύρωση μεγάλων ποσών φόρων, που έχουν καταλογιστεί με αφορμή εκτεταμένους ελέγχους που έγιναν τα τελευταία χρόνια (κυρίως μετά τον εντοπισμό διακίνησης σημαντικών κονδυλίων μέσω τραπεζικών λογαριασμών με εμβάσματα και προς το εξωτερικό), ώστε να διαπιστωθεί εάν αυτά δικαιολογούνται με βάση τα δηλωθέντα εισοδήματα.

Σημειώνεται ότι η απόφαση του δικαστηρίου εξηγεί ότι κρίσιμος χρόνος για τη φορολόγηση δεν μπορεί να θεωρείται ο χρόνος διενέργειας του εμβάσματος, αλλά αυτό που ενδιαφέρει είναι εάν το συγκεκριμένο ποσό υπήρχε από παλιότερα ως εισόδημα του ενδιαφερομένου που είχε δηλωθεί και φορολογηθεί.

Οι παραδοχές αυτές έχουν τεράστια σημασία για τον τρόπο φορολόγησης, όχι μόνο γιατί δίνουν τη δυνατότητα στον φορολογούμενο να αποδείξει ότι το επίμαχο έμβασμα προέρχεται από εισοδήματα του παρελθόντος που το καλύπτουν, αλλά και επειδή σε περίπτωση που δεν υπερκαλύπτεται, η φορολόγηση θα πρέπει ουσιαστικά να γίνει με παλιότερα (και ευνοϊκότερα) δεδομένα, ενώ είναι παράλληλα πολύ πιθανό (λόγω του διαφορετικού υπολογισμού του κρίσιμου χρόνου) να έχει επέλθει και παραγραφή των σχετικών αξιώσεων του Δημοσίου.

Σημειώνεται ότι, στην περίπτωση του τραγουδιστή το δικαστήριο έκρινε εσφαλμένη τη διαδικασία φορολόγησής του και ακύρωσε τον καταλογισμό σε βάρος του μεγάλου ποσού, καθώς δέχθηκε πως από τα στοιχεία που προσκόμισε από κατά καιρούς κινήσεις των λογαριασμών του, απέδειξε ότι μεγάλο μέρος των εμβασμάτων υπερκαλυπτόταν πλήρως από αμοιβές, προθεσμιακές καταθέσεις, δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας κ.λπ. Ο σε βάρος του έλεγχος προκλήθηκε με αφορμή εμβάσματα συνολικά ύψους 5,3 εκατ. ευρώ το διάστημα 2010-11 προς το εξωτερικό από χρήματα που είχε φέρει παλιότερα από εκεί στην Ελλάδα για επενδύσεις.