Σπίτι μου είναι ο δρόμος

Είχε δουλειά, σπίτι, οικογένεια, φίλους και ένα πιάτο ζεστό φαγητό κάθε ημέρα στο τραπέζι. Εχει ένα παγκάκι για κρεβάτι, χαρτόκουτα για μαξιλάρι, αδέσποτους σκύλους για συντροφιά, τρώει στα συσσίτια και μιλάει μόνο με τους λοιπούς «απόκληρους» της πόλης. Ο Μιχάλης ήταν ένας από εμάς. Ενας «κανονικός», ό,τι λέμε μέσος άνθρωπος, εργαζόμενος και οικογενειάρχης, στα 60 πια. Δείγμα επί χρόνια για τις εταιρείες μετρήσεων, δείκτης στα «greek statistics», καταναλωτής. Εγινε και αυτός απόκληρος και τριγυρνά στα στενά της πόλης, συχνότερα στα σκοτεινά και ελάχιστα στα λαμπερά.