Σκλήρυνση (εργοδοσίας) κατά πλάκας

ΠΟΛΙΤΕΣ και εργαζόμενοι δεύτερης κατηγορίας λογίζονται στη χώρα μας τα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας. Παρά το γεγονός ότι η εξέλιξη της νόσου είναι σε γενικές γραμμές απρόβλεπτη και σε μεγάλο ποσοστό δεν έχει ραγδαίες και δυσμενείς συνέπειες, οι ασθενείς που μπορούν και συνεχίζουν να εργάζονται αντιμετωπίζονται ως άτομα εν δυνάμει ανίκανα να εργαστούν, να προσφέρουν και, όπως συνεπάγεται, να ανταμειφθούν. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις εξωθούνται από την εργοδοσία στην παραίτηση ή τους ανακοινώνεται απλώς η λύση της συνεργασίας, θέτοντάς τους έτσι στο κοινωνικό και εργασιακό περιθώριο. Σε αυτή τη θέση βρέθηκε προσφάτως μια διευθύντρια Προώθησης Προϊόντων, η Μαρία Τ., σε πολυεθνική εταιρεία, η οποία, όντας ασθενής, απολύθηκε και κατόπιν διεκδίκησε την ηθική και υλική της αποκατάσταση στα αστικά δικαστήρια, κερδίζοντας σε πρώτη φάση μια εύλογη αποζημίωση.