Review - Tom Clancy's Splinter Cell: Blacklist

You Can't Stop The Blacklist!

Λίγο-πολύ όλοι οι gamers γνωρίζουν το franchise Splinter Cell, ένα από τα ποιοτικότερα περιουσιακά στοιχεία της Ubisoft. Οι περιπέτειες του πράκτορα Sam Fisher έχουν αποδειχθεί από τις καλύτερες stealth εμπειρίες στην αγορά μαζί με το ‘’θηρίο’’ που ακούει στο όνομα Metal Gear

Solid και τον Agent 47 στο Hitman.

Για όσους δεν γνωρίζουν, το Tom Clancy’s Splinter Cell πρωτοκυκλοφόρησε το 2002 στα συστήματα έκτης γενιάς (PS2, Xbox κτλ) και η ιστορία του είναι βασισμένη σε μία σειρά βιβλίων από διαφόρους συγγραφείς. Φέρει τον τίτλο Tom Clancy’s καθώς κυκλοφόρησε υπό τις ευλογίες του συγγραφέα Tom Clancy, αφού η συν-εκδότρια εταιρία του Clancy, Red Storm Entertainment, εξαγοράστηκε το 1996 από τους Γάλλους της Ubisoft.
Στα του τίτλου τώρα, το Splinter Cell: Blacklist το οποίο αποκαλύφθηκε στην Ε3 2012, αποτελεί sequel του αμέσως προηγούμενου παιχνιδιού της σειράς, Splinter Cell: Conviction. Ο Sam Fisher, λοιπόν, επέστρεψε για την τελευταία περιπέτεια του στις κονσόλες έβδομης γενιάς. Ας δούμε τι κατάφερε να κάνει η Ubisoft στον απόηχο της γενιάς αυτής.

Σαν άλλη Χεζμπολλάχ... ή μήπως όχι; - Ιστορία

Όλα ξεκινούν όταν ο Sam Fisher μαζί με τον καλό του φίλο Victor Coste, οι οποίοι δουλεύουν για την στρατιωτική εταιρία Paladin 9, ετοιμάζονται να απογειωθούν από την αεροπορική βάση Andersen. Τότε, άγνωστη εχθρική επίθεση ανατινάζει τη βάση. Λίγο αργότερα την ευθύνη της επίθεσης αναλαμβάνει η τρομοκρατική οργάνωση, αποκαλούμενη ‘’The Engineers’’, δηλώνοντας πως αυτή ήταν μόνο η πρώτη από μία σειρά θανατηφόρων επιθέσεων στις ΗΠΑ, στις περιοχές που η ίδια αποκαλεί ‘’The Blacklist’’. Ανακοινώνει πρόθυμη να σταματήσει τις επιθέσεις μόνο αν η Αμερικανική Κυβέρνηση απέσυρε τις στρατιωτικές δυνάμεις της από τις 150 περίπου χώρες όπου βρίσκονται εγκατεστημένες, πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η απάντηση των ΗΠΑ έρχεται με την πρόεδρό τους, Patricia Caldwell, που μόλις είχε θέσει εκτός λειτουργίας της προηγούμενη ομάδα του Fisher , Third Echelon, να δημιουργεί την νέα ειδική αντιτρομοκρατική ομάδα ‘’Fourth Echelon’’. Με βάση επιχειρήσεων το εξοπλισμένο -με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας- αεροπλανοφόρο ‘’Paladin’’, επικεφαλής τίθεται ο Fisher και με την βοήθεια παλιών γνώριμων και νέων μελών, αυθεντία στις ειδικότητές τους, αναλαμβάνει την αποστολή να σταματήσει τους ‘’The Engineers’’. Για να το πετύχει αυτό θα χρειαστεί να ταξιδέψει σε HΠΑ, Ιράν και Ευρώπη.

Οι επιλογές είναι πολλές - Gameplay

Ξεκινώντας το παιχνίδι θα αντιληφθείτε πως όλες οι επιλογές δεν βρίσκονται σε κάποιο αρχικό μενού αλλά μέσα στο περιβάλλον του ίδιου του παιχνιδιού. Τις αποστολές του κύριου Campaign, τις side missions και το Multiplayer Mode τα επιλέγετε μέσα από το αεροπλάνο στο SPI, το τραπέζι-ταμπλο προηγμένης τεχνολογίας όπου η ομάδα του Fisher οργανώνει τα σχέδιά της.

Στις αποστολές στηρίζεστε κυρίως στα gadgets σας για να τις ολοκληρώσετε με επιτυχία. Από φορητές μικροκάμερες μέχρι αεροπλανοειδή τηλεκατευθυνόμενα και φυσικά κλασσικά όπλα αυτόματα-ημιαυτόματα. Tα ‘’παιχνίδια’’ σας, η στολή σας και το ίδιο το αεροπλάνο μπορούν να αναβαθμιστούν αναλόγως τις ανάγκες σας. Οι επιλογές είναι πολλές, κάνοντας τη ζωή σας πιο εύκολη και το playthrough διασκεδαστικότερο. Τα περισσότερα gadgets, βέβαια θα χρειαστεί να τα ξεκλειδώσετε και να τα αγοράσετε πρώτα πριν τα χρησιμοποιήσετε. Τα χρήματα για αναβαθμίσεις θα τα βρείτε ολοκληρώνοντας τις αποστολές σας. Όσο αποτελεσματικότερα ολοκληρώσετε μία αποστολή τόσους περισσότερους πόντους και χρήματα θα αποκτήσετε.
To Franchise έχει εξελιχθεί από τις πρώτες κυκλοφορίες της σειράς και το gameplay του δεν βασίζεται αποκλειστικά στην ‘’αθόρυβη’’ κίνηση στον χώρο. Πλέον, έχουν προστεθεί αρκετά στοιχεία δράσης τα οποία δίνουν ταχύτητα στον ρυθμό του παιχνιδιού και ανεβάζουν την αδρεναλίνη. Ένα από τα καλύτερα στοιχεία του Blacklist είναι το γεγονός του ότι μπορείτε να παίξετε τις αποστολές σας με τρεις διαφορετικές προσεγγίσεις, από την ασφαλή πλέον αθόρυβη μέχρι την ‘’σκληρή’’ βίαια. Οι τρεις αυτές προσεγγίσεις κατηγοριοποιούνται σε Ghost, Panther και Assault.

Παίζοντας ως Ghost στόχος σας είναι να ολοκληρώσετε τις αποστολές σας όσο πιο αναίμακτα γίνεται. Μην σκοτώσετε κανέναν και περάστε απαρατήρητος. Σε αυτή την προσέγγιση θα βρείτε την απόλυτη Stealth εμπειρία. Ως Panther μπαίνετε στον ρόλο του σιωπηλού εκτελεστή. Κρυφτείτε στο σκοτάδι και περιμένετε την κατάλληλη στιγμή για να εκτελέσετε τους εχθρούς σας. Αν προτιμήσετε να κινηθείτε με την πιο Action προσέγγιση Assault, τότε δεν έχετε παρά να αρχίσετε να εκτελείτε κατά βούληση όποιον βρεθεί μπροστά σας. Κάτι που δεν θα είναι εύκολο, αφού μην ξεχνάμε πως πρόκειται για παιχνίδι βασισμένο στο Stealth στοιχείο και στα υψηλότερα επίπεδα δυσκολίας η εχθρική A.I. αποδεικνύεται έξυπνη και επικίνδυνη. Εννοείται, πως μπορείτε να συνδυάσετε όλους τους τρόπους παιχνιδιού, αναλόγως την κατάστασή σας εκτός ελάχιστων περιπτώσεων που θα σας ζητηθεί να ακολουθήσετε συγκεκριμένη τακτική. Για κάθε προσέγγιση υπάρχουν τα κατάλληλα όπλα και εξοπλισμοί. Αναλόγως τον τρόπο παιχνιδιού λαμβάνετε τους αντίστοιχους πόντους μετά από την ολοκλήρωση κάθε αποστολής, με την Stealth προσέγγιση να προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα.

Εκτός από τον τρόπο προσέγγισης, πολλές είναι και οι πιθανές διαδρομές για να ολοκληρώσετε μία αποστολή, αφού μπορείτε να σκαρφαλώσετε σε σωλήνες, παράθυρα να μπείτε σε αεραγωγούς και όχι μόνο. Γενικότερα, η αλληλεπίδραση με τις επιφάνειες του περιβάλλοντος έχει αυξηθεί προσφέροντας μεγαλύτερη ποικιλία. Συνδυάζοντας τα πολλά διαφορετικά όπλα και gadgets οι επιλογές σας είναι πάμπολλες.

Σε μερικά σημεία του παιχνιδιού, αναπόφευκτα όπως συμβαίνει με τα περισσότερα stealth παιχνίδια, θα έχετε την εντύπωση πως πρόκειται περισσότερο για θέμα αναζήτησης της σωστής διαδρομής μετά από μερικές αποτυχημένες προσπάθειες παρά για πρόκληση.

Στα του χειρισμού τώρα, η κίνηση του Fisher έχει γίνει πιο ελεύθερη και ευκολότερη. Όσων αφορά την κάλυψη, μπορείτε εύκολα να ενσωματωθείτε στις επιφάνειες με το πάτημα ενός κουμπιού, να αλλάξετε σημείο κάλυψης αλλά και να το εγκαταλείψετε απλά αλλάζοντας κατεύθυνση. Δύο λειτουργίες που επέστρεψαν στο Splinter Cell είναι αυτή του Mark, του μαρκαρίσματος των εχθρών και του Execute, της ομαδικής εκτέλεσής τους. Με το Mark μπορείτε να προσθέσετε ένα σημάδι πάνω από τους εχθρούς σας για να τους επιβλέπετε, ακόμη και όταν είναι πίσω από τοίχους, με την βοήθεια πάντα των ειδικών Goggles του Fisher. Με την λειτουργία του Execute μπορείτε με το πάτημα ενός κουμπιού να εκτελέσετε σε δευτερόλεπτο μαζικά εχθρούς που έχετε μαρκάρει και βρίσκονται εντός πεδίου. Οι δύο αυτές λειτουργίες φαίνονται πολύ χρήσιμες σε καταστάσεις ανάγκης, στην δύσκολη αντιμετώπιση των σκύλων που εντοπίζουν τον Fisher από απόσταση αλλά και απέναντι στους ‘’βαρύτερους εχθρούς’’ που χρειάζονται ιδιαίτερη προσέγγιση.

To δικό μας κύριο Campaign στο Realistic επίπεδο δυσκολίας ολοκληρώθηκε σε περίπου δέκα ώρες. Πιθανότατα, στο Easy και το Normal να χρειαστείτε ακόμη λιγότερο χρόνο. Αν αναλογιστείτε όμως και τις δευτερεύουσες αποστολές που προσφέρουν τα μέλη της ‘’Fourth Echelon’’η βιωσιμότητα του single player αυξάνεται. Κάτι που μας ενόχλησε ελαφρώς ήταν οι -παραπάνω του φυσιολογικού- χρόνοι φόρτωσης.

Η επιστροφή και η προσθήκη - Multiplayer και Co-op

Οι 14 Side Missions του Blacklist μπορούν να παιχθούν συνεργατικά με ένα ακόμη άτομο διαδικτυακά ή τοπικά μέσω split-screen. Οι τέσσερις από αυτές είναι καθαρά co-op αποστολές. Μόνο καλή θα μπορούσαμε βρούμε την προσθήκη του Co-op. Ποιος δεν θέλει να περπατήσει στην σκιά και να εμπλακεί σε μυστικές αποστολές παρέα με τον καλύτερό του φίλο;

Στο Blacklist έχουμε την επιστροφή και του ανταγωνιστικού Multiplayer στο franchise με το mode Spies vs Mercs. Η ομάδα των Spies αποτελείται από παίκτες στο στυλ του Fisher σε κάμερα τρίτου προσώπου, ενώ οι Mercs είναι οι βαρύτερα οπλισμένοι με την κάμερα πρώτου προσώπου να ξεχωρίζει. Στόχος είναι να χακάρετε ή να προστατέψετε αντίστοιχα τρεις περιοχές στον χάρτη σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, πριν αλλάξουν οι ρόλοι. Νικήτρια είναι η ομάδα που θα τα πάει καλύτερα και στους δύο γύρους, με βασικό κριτήριο της φορές που επιτεύχθηκε το χακάρισμα.

Στο’’ Classic Mode’’ βρίσκεστε σε αναμετρήσεις 2 εναντίων 2. Εκεί μετράει καταλυτικά η εμπειρία του συμπαίκτη. Αντίθετα, στο ‘’Blacklist Mode’’ ο αριθμός ανεβαίνει σε τέσσερις παίκτες για κάθε ομάδα και πραγματοποιείται ένας μικρός χαμός με τους μεν να θέλουν να χακάρουν τους στόχους και τους δε να προσπαθούν να τους σταματήσουν.

Στο ‘’Team Deathmatch’’ υπάρχει κάποια σύγχυση αφού στην ίδια ομάδα μπορούν να μπουν Spies και Mercs, κάτι που κάνει την αναγνώριση του εχθρού δυσκολότερη.

To ‘’Uplink Control’’ είναι το αντίστοιχο ‘’Capture The Flag’’ των γνωστών FPS. Τρεις παίκτες από κάθε ομάδα παλεύουν για να φέρουν στην βάση τους το Uplink συλλέγοντας πόντους, ενώ στο ‘’Extraction Mode’’ οι ομάδες ανταγωνίζονται για να φέρουν στη βάση τους την πολυπόθητη βαλίτσα.

Δεν έγινε η υπέρβαση - Τεχνικός τομέας

Στον οπτικό τομέα η Ubisoft δεν κατέβαλε την καλύτερη δυνατή προσπάθεια. Τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι αρκετά λεπτομερή, με αυτό του Sam Fisher φυσικά να ξεχωρίζει. Δεν μπορούμε όμως να πούμε το ίδιο και για τα textures του τίτλου. Οι περιβάλλοντες χώροι έχουν παραμείνει στην προηγούμενη διετία σε σχέση με άλλες μεγάλες πρόσφατες κυκλοφορίες που έδωσαν το κάτι παραπάνω. Επίσης, σε ελάχιστες ευτυχώς περιπτώσεις και κυρίως όταν η οθόνη γέμιζε από χαρακτήρες και η δράση ήταν έντονη, παρατηρήθηκε πτώση των καρέ.

Στο κομμάτι του ήχου δεν είχαμε κάποιο παράπονο. Οι ηθοποιοί απέδωσαν με επαγγελματισμό και πειστικότητα τις φωνές των πρωταγωνιστών ενώ και στα εφέ υπήρξε αρκετός ρεαλισμός. Αξίζει να σημειωθεί πως για πρώτη φορά στον ρόλο του Sam Fisher δεν είχαμε τον Michael Ironside. O ‘’νέος’’ Eric Johnson έβαλε τα δυνατά του και παρά τις κριτικές που δέχθηκε για τον όχι αρκετά ώριμο τόνο στη φωνή του, εμείς πιστεύουμε πως στάθηκε αντάξιος των περιστάσεων.

Αποστολή εξετελέσθη - Συμπέρασμα

Ναι, το Splinter Cell: Blacklist είναι ένα από τα ποιοτικότερα μέλη του franchise, χωρίς όμως να εντυπωσιάζει τεχνικά. Κατάφερε να συνδυάσει με επιτυχία την Stealth προσέγγιση με αυτή της δράσης, ενώ με τις πολλές πιθανές επιλογές που δίνει για να παιχτεί σίγουρα αξίζει ένα δεύτερο playthrough. Το Multiplayer Mode, το οποίο επέστρεψε στη σειρά, δεν φαίνεται να ξεχωρίζει αλλά υπόσχεται να κρατήσει αρκετές ώρες ενασχόλησης στους ενδιαφερόμενους. To Splinter Cell, απλά, έχει επιστρέψει στο σωστό μονοπάτι.

{youtube}DMmYciETGdY{/youtube}

Κώστας Νικολούζος

Θετικά:Πολλές επιλογές στον τρόπο παιχνιδιούΣχεδόν τέλεια ισορροπία μεταξύ Stealth και Action στοιχείωνΜεγάλη ποικιλία Gadgets και όπλωνΕπιστροφή του Multiplayer ModeΠροσθήκη Co-opΑρνητικά:Στάσιμος τεχνικός τομέαςΤο Campaign θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη διάρκειαΠεριστασιακή πτώση των καρέΣχετικά μεγάλοι χρόνοι φόρτωσης

{tab Πληροφορίες:}

Εταιρία ανάπτυξης: Ubisost
Studio ανάπτυξης: Ubisost Toronto, Ubisoft Sanghai (Wii U)
Διάθεση: CD Media
Είδος: Action/Stealth
Κυκλοφορία: 23/8/2013
Κυκλοφορεί για: PS3 (Review), Xbox 360, Wii U, PC

Official SiteΣυζήτηση στο Forum

{/tabs}

Το παιχνίδι μας παραχωρήθηκε από την επίσημη αντιπροσωπία της Ubisoft στην χώρα μας, CD Media, για τις ανάγκες του Review.