Το δώρο του καλοκαιριού

Αλλο ένα φρούτο - λαχανικό που μας ήρθε από την Αμερική και όπως πολλά άλλα στην αρχή οι Ευρωπαίοι τα αντιμετώπισαν με δυσπιστία ή αδιαφορία. Οταν βέβαια ανακάλυψαν τι νοστιμιές μπορούν να μαγειρέψουν με τα μικρά καλοκαιρινά κολοκυθάκια, είχαν περάσει ήδη αρκετοί αιώνες! Τα κολοκυθάκια έτσι όπως τα ξέρουμε σήμερα αναπτύχθηκαν και καλλιεργήθηκαν στην Ιταλία - κι αυτό ίσως εξηγεί γιατί σε πολλές γλώσσες διατηρήθηκε η ιταλική ονομασία, zucchini.Το κολοκυθάκι αλατίζεται για να φύγει το νερό του και μετά ψήνεται, βράζεται, τηγανίζεται, γεμίζεται ή τρώγεται ωμό. Σχεδόν σε όλο τον κόσμο τρώγονται και τα λουλούδια του - στο Μεξικό τα βάζουν σε σούπες ή τα χρησιμοποιούν ως γέμιση στις καλαμποκένιες πίτες τους, οι Ιταλοί τα τηγανίζουν. Εμείς, και κυρίως στην Κρήτη, συνηθίζουμε να τα γεμίζουμε με ρύζι και να τα κλείνουμε σαν πεντανόστιμους ντολμάδες ή να τα βουτάμε σε χυλό και να τα τηγανίζουμε για ουζομεζέ. Το πρόβλημα είναι ότι οι κολοκυθανθοί δύσκολα μένουν ανοιχτοί και πρακτικά η καλύτερη ώρα για να τους μαζέψεις είναι να βρεθείς στο χωράφι ξημερώματα, πριν βγει ο ήλιος, όταν ακόμη δεν έχουν κλείσει. Επειδή είναι πολύ ευαίσθητοι, το πλύσιμό τους χρειάζεται προσοχή, με νερό που τρέχει χωρίς πίεση.Τώρα γιατί αυτό το δώρο του καλοκαιριού το συνδέσαμε με τόσες απαξιωτικές εκφράσεις - κολοκύθια με τη ρίγανη ή κολοκύθια τούμπανο - παραμένει μυστήριο. Αλλωστε… περί ορέξεως κολοκυθόπιτα!Διατροφική αξίαΜε πολύ λίγες θερμίδες, περίπου 16 στα 100 γραμμάρια, είναι καλή πηγή βιταμίνης Α και C, καλίου και φολικού οξέος. Επειδή αποτελείται κυρίως από νερό, είναι ιδανικό για να κάνει το στομάχι να αισθάνεται γεμάτο!