[ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ] Μία ελλιπής µερίδα

Η συνάδελφος από τα παλιά, εκπαιδευτικός, συνταξιούχος πλέον, µού τηλεφώνησε στο γραφείο και µού έβαλε φωτιά µεγάλη. «Και πώς δεν είσαι σπίτι τέτοιαν ώρα;», άρχισε την πλάκα και λόγο στον λόγο ξεκινήσαµε µια κολοκυθιά που µε έστειλε στα τάρταρα. - Σπίτι; Από τώρα; Πλάκα µου κάνεις; - Καλά εσείς πότε κλείνετε για διακοπές; - Τι διακοπές; - Χριστουγέννων. Το ξέχασες, µου φαίνεται, το σχολείο... Οχι δεν το ξέχασα. Μια χαρά το θυµάµαι κι ας...