Ματιές Συνεύρεση

Πριν από τρία- τέσσερα χρόνια, τα καλοκαίρια, πηγαίνοντας με το αυτοκίνητο του φίλου μου του Φώτη, από τη Συκαμνιά στην Εφταλού, άκουγα και ξανάκουγα σ΄ όλη τη διαδρομή, ένα τραγούδι της Χαρούλας, λίγο «πρόστυχο», όπως θα το χαρακτήριζε η Μελίνα, το οποίο λέει: «Τα λεφτά μου όλα δίνω για ένα τανγκό/ κι ένα άγγιγμά σου κάτω από το τραπέζι/ αδιάφορα τριγύρω μου να κοιτώ/ στον γυμνό λαιμό μου το χέρι σου να παίζει...». Μεγάλωσα με τανγκό. Στο τέλος της δεκαετίας του ΄40, ζούσε στην αυλή του σπιτιού μου ένας μπογιατζής, που είχε γραμμόφωνο και μπόλικες πλάκες (δίσκους).