H καλή σοπράνο περνάει από το Photoshop!

Πώς είπατε; Η εποχή των εντυπωσιακά ανορεξικών και επιτηδευμένα ψιλόλιγνων μοντέλων έχει παρέλθει; Λάθος. Η παράδοση, που μετράει όλο και περισσότερους πολέμιους στις πασαρέλες της μόδας, ζει και βασιλεύει στον κόσμο της όπερας. Οχι πως η κλασική μουσική πηγαίνει πίσω.Βέβαια, στη σκηνή όπου τα πράγματα δεν μπορούν να βελτιωθούν παραπάνω από έναν κορσέ και ένα κοστούμι που «κόβει», η πασαρέλα των οπερατικών «μοντέλων» δεν... κρατεί καλά. Η τάση που καθιέρωσε η Ντίβα Μαρία Κάλλας, χάνοντας αρκετά κιλά και ποντάροντας στους σχεδιαστές υψηλής ραπτικής, έχει αποφέρει καρπούς στα χρόνια που ακολούθησαν. Αλλο όμως η «χοντρή κυρία» να έχει δώσει τη θέση της στην απλώς εύσωμη ή ευρύστερνη κυρία και άλλο να θέλεις σώνει και καλά η τραγουδίστρια να μοιάζει στην Κέιτ Μος (δίχως τις περιπέτειες με τα ναρκωτικά και την πάλη με την ανορεξία).Και όμως. Οι στυλίστες των δισκογραφικών εταιρειών μάλλον την Κέιτ Μος, ίσως σε συνδυασμό με την Αντζελίνα Ζολί, άντε και τη Σοφία Λόρεν, έχουν στο μυαλό τους (δεν είναι τυχαίο ότι η γεωργιανή σοπράνο Νίνο Μακάιτζε χαρακτηρίζεται «Αντζελίνα της όπερας» - κι ας μην έχει στην πραγματικότητα καμία σχέση με την πλασαριζόμενη εικόνα της, χώρια τα μερικά παραπάνω κιλάκια της που «εμφανίζονται» στη σκηνή).Ανεξαρτήτως εμφάνισης της νέας τραγουδίστριας που αναλαμβάνουν να «φωτίσουν», το ζητούμενό των «δημιουργών εικόνας» είναι να τη μεταμορφώσουν - οπτικά και μόνο - σε ντίβα που μοιάζει με μοντέλο. Και βεβαίως στο παιχνίδι βάζουν και τις ανάλογες πόζες. Επιστρατεύοντας ανάκλιντρα νωχελικής - και κάποτε λάγνας - αναδίπλωσης, λαμέ εξαιρετικής λάμψης, τούλια, δαντέλες, μετάξια, πέρλες, κρύσταλλα, διαμάντια και δημιουργίες υψηλής ραπτικής. Αν προσθέσετε σε όλα αυτά, πέρα από την επιτηδευμένη λαγνεία, και κάτι σε ξυπόλητο κι ανάλαφρο, έχετε την πλήρη εικόνα. Στα ράφια των - ελάχιστων πλέον - δισκοπωλείων με τις εκδόσεις κλασικής μουσικής και όπερας, αλλά και στα αντίστοιχα στον κυβερνοχώρο, είναι προφανές ότι σοβεί ο «ακήρυχτος» πόλεμος της πασαρέλας. Στον οποίο οι μελαχρινές «καλλονές» κινδυνεύουν να χάσουν τα σκήπτρα από τις «επιθετικές» ξανθές. Οπως η Αμερικανίδα Κάθριν Τζένκινς που δίνει λιγότερη σημασία στη φωνή της - κάτι που συμμερίζεται και το κοινό της! - και μεγαλύτερη στο σεξ απίλ και στην επιθετική αποκαλυπτικότητα των φορεμάτων της. Η Τζένκινς τουλάχιστον έχει σχέση στην πραγματικότητα με την εικόνα που στήνουν οι ίματζ μέικέρ της (αν και η ίδια έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το τελικό αποτέλεσμα). Η Ελίνα Γκαράντσα από την άλλη, η σοπράνο που έχει στο ενεργητικό της τις περισσότερες πόζες νωχελικής κάμψης της κεφαλής... προς τα πίσω, παρασάγγας απέχει από τη «δημόσια» εικόνα της. Και ωριμότερη είναι και τα κιλά της τα έχει και εντυπωσιακά λιγότερο σέξι εμφανίζεται στη σκηνή.Οσο δε το σεξ και η (επιτηδευμένη) πρόκληση μπαίνουν στις σύγχρονες σκηνοθεσίες όπερας, τόσο περισσότερες ντίβες καλούνται να πετάξουν τα πέπλα τους στον χορό, φερ' ειπείν, της «Σαλώμης» του Ρίχαρντ Στράους και να αποδείξουν πως έχει και η όπερα τα δικά