[ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ ] Τίποτα δεν πάει χαμένο

Μετά το Καρατεπέ πηγαίνοντας για Μόρια θυμάμαι τα κύματα που σκαρφάλωναν, σκέπαζαν και σκούριαζαν με το αλάτι τους τα φτερά του Ντεσεβό. Με ανοιχτά παράθυρα και διπλωμένο τον μουσαμά της οροφής το τραγούδι μας πριν από 25 χρόνια στη Λέσβο, ακουγόταν μέχρι πέρα στο Αϊβαλί. Ο Μάνος κρατούσε το τιμόνι και η παρέα το ίσιο. Εποχή της μεταπολίτευσης με τον Σοφό Τιμονιέρη να μετατρέπει κάθε τι προσωπικό σε πολιτικό. Την περίοδο του Πολυτεχνείου, ο Μάνος άφησε τη Σχολή Ικάρων και ξανακάθησε στα θρανία για να περάσει από τους πρώτους στη Σχολή Ναυπηγών.