Υπουργείο Οικογένειας, η απάντηση στην υπογεννητικότητα

Η σημερινή μου παρέμβαση ξεκίνησε μέσα από μια φιλική κουβέντα που είχα με μια δραστήρια φίλη από τη Πρέβεζα, με έντονες πολιτικές ανησυχίες και διάθεση για ουσιαστική προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Συζητήσαμε τη σύσταση Υπουργείου Οικογένειας.

Στην Γερμανία υπάρχει Υπουργός Οικογένειας (Federal Ministry of Family Affairs, Senior Citizens, Women and Youth) όπως και σε πολλές άλλες χώρες και αν κάτι η Νέα

Ελλάδα πρέπει να έχει δυνατό στη νέα σελίδα που γυρίζει, αυτό είναι η μάνα, σε όποια ηλικία και σε όποια μορφή, είτε βρίσκεται μέσα σε παραδοσιακή οικογένεια, είτε είναι μόνη της, είτε νεαρή, είτε μεγάλη σε ηλικία.

Επίσης πρέπει να στηριχθούν όσες γυναίκες επιθυμούν να γίνουν μανούλες, να μάθουν με ποιους τρόπους μπορούν αυτό να το κάνουν, να απλοποιηθούν οι διαδικασίες (κόστος εξωσωματικής, γραφειοκρατία υιοθεσίας κ.α.). Όλα αυτά μπορούν να είναι κομμάτι ενός ευρύτερου σχεδίου αντιμετώπισης της υπογεννητικότητας που σημειώνει συνεχώς αύξηση σε ποσοστά στη χώρα μας, σε αντίθεση με γείτονες χώρες.

Η μάνα, η οικογένεια, οφείλει να είναι από τις προτεραιότητες για την κυβέρνηση και πρέπει να βρει στήριξη από το σύνολο των υπουργείων (Οικονομικών, Υγείας, Παιδείας, Πολιτισμού) και από το σύνολο της Βουλής, με πολιτικές συγκεκριμένες, με μακρόπνοο σχέδιο. Δεν αρκούν τα επιδόματα, δεν μπορούν να αποτελούν κοινωνική πολιτική οι ενισχύσεις, αλλά η αλλαγή νοοτροπίας και αντιμετώπισης της μητέρας σε κάθε τομέα κοινωνικής δράσης.

Τη περίοδο της κρίσης δοκιμάζεται ο θεσμός και το κράτος επιβάλλεται να σταθεί αρωγός των προσπαθειών. Τα νέα ζευγάρια αδυνατούν να καλύψουν τις οικονομικές υποχρεώσεις τους, με αποτέλεσμα να συναντούμε πολλά διαζύγια και τεράστιες φοβίες στη δημιουργία οικογένειας. Αναζητούμε τη πολιτεία σε όλες τις βαθμίδες της, αλλά απουσιάζει με περίτεχνες δικαιολογίες.

Μία γυναίκα στον 8o μήνα της εγκυμοσύνης της, την 33χρονη Marianna Madia, επέλεξε ο νέος πρωθυπουργός της Ιταλίας Matteo Renzi, για τη θέση της Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, στη κυβέρνηση του.

Στην Ελλάδα μία γυναίκα – όχι μόνο υπουργός, αλλά κάθε γυναίκα εργαζόμενη – μάλλον αναβάλλει την επιθυμία μιας εγκυμοσύνης, είτε υπό τον φόβο της απόλυσης, είτε υπό τον φόβο του παραμερισμού από θέσεις ευθύνης και αποφάσεων. Η αντίληψη αυτή δεν επικρατεί μόνο εντός του εργασιακού περιβάλλοντος, αλλά και στο μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας που έχει ακόμα ενστάσεις στην τοποθέτηση γυναίκας σε διευθυντική θέση, πόσο μάλλον μιας εγκύου γυναίκας σε θέση ευθύνης.

Δεν ήταν μόνο η κίνηση να επιλέξει μία έγκυο γυναίκα ως υπουργό του ο νέος πρωθυπουργός της Ιταλίας, ήταν και η σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου: ο Matteo Renzi, σε άλλη μια ανατρεπτική κίνηση όρισε τον ίδιο αριθμό γυναικών και αντρών ως υπουργούς του, 8 άντρες και 8 γυναίκες, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά στην ιστορία της Ιταλίας. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που μίλησαν για κινήσεις εντυπωσιασμού από τον Renzi, όμως πού είναι το παράλογο; Έξυπνη κίνηση με κομψό τρόπο και θετικούς συμβολισμούς.

Ο πολιτικός οφείλει να αποτελεί πρότυπο για την κοινωνία, οφείλει να δείξει μέσα από τον τρόπο που ζει και τις επιλογές του «το σωστό και το πρέπον», οφείλει να μεταφέρει στο λαό τις σωστές εικόνες και τα σωστά ερεθίσματα, έχοντας πάντα στο μυαλό του την κοινωνία πολιτών που θέλει να δημιουργήσει.

Ένας ηγέτης οφείλει να πράττει έχοντας το όραμα να δημιουργήσει ένα ανώτερο βιοτικό επίπεδο για το λαό του. Το υψηλό βιοτικό επίπεδο δεν ορίζεται μόνο από τα υλικά αγαθά που απολαμβάνει μία κοινωνία, αλλά κυρίως από τις αξίες, τα ήθη, τα ιδανικά και τους νόμους που εφαρμόζει μια χώρα.

Η κρίση που περνά η χώρα μας τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς συνέβαλε πέρα από την οικονομική εξαθλίωση και στην επιβράδυνση της προόδου σε κοινωνικά θέματα και δομές. Είναι η στιγμή που το κράτος πρέπει να αποκτήσει κοινωνικό πρόσωπο με πολλές ευαισθησίες και να στηρίξει το θεσμό της οικογένειας. Τα θεμέλια κρατούν μια οικοδομή, γι αυτό πρέπει να είναι στέρεα. Η κρίση παρακινεί για δυναμικές πρωτοβουλίες και το υπουργείο οικογένειας καθίσταται επιτακτική ανάγκη.