Υπάρχει ζήτημα ανάπτυξης και “startup” στη χώρα;

Το όνειρο της ανάπτυξης όταν πρέπει να γίνει πραγματικότητα αποκτά άλλες διαστάσεις και θεμέλια. Στην Ελλάδα των μνημονίων, με την ανεργία να καλπάζει και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να αφανίζονται, απαιτείται προσήλωση στο στόχο, διοίκηση και υπευθυνότητα.

H στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης στις εταιρείες «startup» δεν θα είναι αρκετή για να αντιστρέψει το κλίμα σε μια αγορά εργασίας στην οποία πάνω από ένας στους τέσσερις είναι χωρίς δουλειά.

Η Ελλάδα

χρειάζεται μικρές επιχειρήσεις που ειδικεύονται στην “νέα οικονομία” για να βοηθήσουν στην τόνωση της ανάπτυξης, δήλωσε ο πρωθυπουργός.

Τα startups δημιουργούν θέσεις εργασίας, έσοδα για τη χώρα και λειτουργούν ως ένα θετικό υπόδειγμα, ειδικά για τους νέους.

Ενώ η έμφαση στα startups αποτελεί θετική είδηση, δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι οι εταιρείες αυτές θα δημιουργήσουν μόνες τους τις θέσεις εργασίας που χρειάζονται στην Ελλάδα.

Δημοσίευμα του Bloomberg επισημαίνει ότι η Ελλάδα έχασε το ένα τέταρτο του ΑΕΠ της κατά τη διάρκεια μιας εξαετούς ύφεσης, υπό το βάρος των μέτρων λιτότητας που οδήγησαν σε ένα ποσοστό ανεργίας πάνω από 26%. Το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 56% για τους νέους 15 ως 24 ετών.

Τα ελληνικά startups απασχολούν περίπου 1.500 άτομα, σε τομείς που καλύπτουν εφαρμογές για την εύρεση ταξί, μέχρι κοινωνικά δίκτυα και μαγαζιά. Ο αριθμός των νέων startup έφτασε τα 144 το 2013, έναντι 65 το 2012 και 16 το 2010. Τριάντα από τις νέες εταιρείες προσέλκυσαν επενδύσεις 42 εκατομμύρια ευρώ το 2013, έναντι 500.000 ευρώ το 2010, σύμφωνα με την Endeavor.

H εντυπωσιακή επάνοδος της Ελλάδας στις αγορές ομολόγων αποκαλύπτει πολλά για την ψυχολογία των επενδυτών, αλλά πολύ λίγα για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.

Το ισχυρό ενδιαφέρον για την έκδοση δεν είναι ένδειξη πως η Ελλάδα έχει βγει από το τούνελ. Επίσης, σε καμία περίπτωση δεν δικαιώνει τις πολιτικές της τρόικας, οι οποίες ήταν μια παταγώδης αποτυχία που θα μελετώνται από τους ακαδημαϊκούς τα επόμενα χρόνια.

Συνήθως όταν μια χώρα βγαίνει από την τραυματική εμπειρία ενός προγράμματος διάσωσης, έχει τουλάχιστον αποκτήσει ένα ανεκτό επίπεδο χρέους και έχει ανακτήσει την ανταγωνιστικότητα μέσα από την υποτίμηση του νομίσματος. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη στην περίπτωση της Ελλάδας. Παρά το κούρεμα κατά περίπου 70% του ΑΕΠ και τα διαδοχικά πακέτα διάσωσης το δημόσιο χρέος παραμένει στο 178% του ΑΕΠ, επίπεδο μη βιώσιμο για μια χώρα χωρίς δική της κεντρική τράπεζα και νόμισμα.

Όλες οι δυνατές πρωτοβουλίες που θα αναπτύσσονται στη χώρα δε θα έχουν τύχη γιατί δε θα βασίζονται σε στέρεο έδαφος. Θα υπάρχει καχυποψία και αγωνία για τη εξέλιξη των επενδύσεων.

Ο καθηγητής Charles Wyplosz από το πανεπιστήμιο της Γενεύης υποστηρίζει πως οι ηγέτες της ευρωζώνης απλώς έχουν κρύψει την κρίση κάτω από το χαλί. Ο λόγος του χρέους αυξάνεται καθώς υπερισχύει η αποπληθωριστική δυναμική. Τα υφιστάμενα επίπεδα χρέους στην Ελλάδα, στην Ιταλία και στη Πορτογαλία αποτελούν μια συνταγή καταστροφής για την επόμενη ύφεση που θα έρθει, υποστηρίζει ο κ. Wyplosz.

Η Ελλάδα με το φτωχό πολιτικό της προσωπικό επιβάλλεται να καταστρώσει ένα «εθνικό σχέδιο» ανάπτυξης της χώρας, που θα βασίζεται στα νέα δεδομένα της πατρίδας μας που έχουν προκύψει μετά την εφαρμογή των μνημονίων και την έξοδο στις αγορές….. Οι πολίτες επιβιώνουν με πολύ κόπο και μεγάλες θυσίες. Οι αντοχές τελείωσαν. Όλοι μας αξίζουμε μια Ελλάδα περήφανη και ανεξάρτητη.

Κων/νος Σ. Μαργαρίτης

Δημοσιογράφος