Το προσωπικό αρχείο του Orson Welles βγαίνει σε δημοπρασία

Η Beatrice Welles, κόρη του θρυλικού σκηνοθέτη Orson Welles, ανακάλυψε απομεινάρια του παρελθόντος του διάσημου πατέρα της, συμπεριλαμβανομένων δύο προσχέδιων του “The Magnificent Ambersons”, μία κάμερα, σενάρια και φωτογραφίες από τα γυρίσματα του Πολίτη Κέιν, και φέρεται διατεθειμένη να τα προωθήσει στα κινηματογραφικά στούντιο.

Η νεότερη κόρη του Welles εντόπισε τον “θησαυρό” πέρυσι σε κουτιά και μπαούλα και αποφάσισε να τον βγάλει σε δημοπρασία. Η ίδια είπε ότι ο πατέρας της θα προτιμούσε να γίνουν διαθέσιμα όλα αυτά τα ενθύμια στο κοινό παρά να σταλούν σε κάποιο μουσείο.

“Θα

ήταν το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε. Δεν πίστευε στην εκπαίδευση ούτε στις ακαδημαϊκές γνώσεις” ανέφερε η Welles και συνεχίζει “Και τα μουσεία έχουν μια συνάφεια με όλα αυτά. Δε θα ήταν σωστό για εκείνον”

Ως εκ τούτου θα διαθέσει πάνω από 70 αντικείμενα σε δημοπρασία στις 26 Απριλίου στο Heritage Auctions.

Η Margaret Barrett, διευθύντρια των δημοπρασιών για αντικείμενα από τον κόσμο του θεάματος, αρνήθηκε να κάνει εκτίμηση για τα πιθανά ποσά που θα ακουστούν στη διαδικασία αλλά φαίνεται να περιμένει έντονη συμμετοχή από τα κινηματογραφικά στούντιο.

“Ο κόσμος ακόμα μιλάει για εκείνον, δεκαετίες ολόκληρες μετά το θάνατό του. Μία από τα αδιαμφισβήτητες ενδείξεις φήμης παγκοσμίως είναι όταν νέοι άνθρωποι γνωρίζουν την προσωπικότητα και το έργο κάποιου παρόλο που μπορεί να έχει πεθάνει ακόμα και πριν γεννηθούν” υποστηρίζει η Barrett.

Η ίδια εκτιμά ότι η κινηματογραφική κάμερα Bell & Howell του Welles θα αποτελέσει ένα από τα best-sellers. Σύμφωνα με την κόρη του, τη χρησιμοποιούσε για “σπιτικές” ταινίες.

Άλλα αντικείμενα της συλλογής υπενθυμίζουν μια από τις πιο επώδυνες εμπειρίες του Welles στο Hollywood. Δύο σενάρια του “The Magnificent Ambersons”, ένα φιλμ του 1942 που έγραψε και σκηνοθέτησε ο ίδιος, αποκαλύπτουν δύο διαφορετικά φινάλε που είχε υπόψη ο δημιουργός και όμως κανένα από αυτά δε συμπεριλήφθηκε στην τελική κόπια. Η ταινία, που αναφέρεται στην προσπάθεια ενός κακομαθημένου κληρονόμου να αποτρέψει τη μητέρα του από το να παντρευτεί τον πρώτο της έρωτα, είναι ευρέως γνωστό ότι υπέστη επεξεργασία από κάποιον άλλον.

“Επέμεναν να αλλάζουν τη ροή της ιστορίας, τις σκηνές και δεν τον άφηναν να τελειώσει τις ταινίες όπως ήθελε. Αυτό τον πλήγωσε πολύ. Η μόνη που είχε τη δική του πινελιά εξ ολοκλήρου από την αρχή μέχρι το τέλος είναι ο Πολίτης Κέιν” αναφέρει η Beatrice Welles.

Ο Πολίτης Κέιν του 1941 που θεωρείται το αριστούργημά του χάρις στις καινοτομίες στο μοντάζ και την κινηματογράφηση, ακολουθεί τη ζωή του μεγιστάνα του τύπου Charles Foster Kane. Ανάμεσα στα προς δημοπρασία αντικείμενα δε βρίσκεται κάποιο που να παραπέμπει στο Rosebud.

Rosebud ήταν το όνομα του έλκηθρου, ανάμνηση από την παιδική ηλικία του Cane, που καίγεται στο τέλος της ταινίας. Σύμφωνα με τη Beatrice, ένα αντίγραφο του Rosebud πωλήθηκε επίσης σε δημοπρασία το 1982 στον Steven Spielberg αλλά η αυθεντικότητά του αμφισβητήθηκε αργότερα από τον πατέρα της.

“Ο πατέρας μου και ο Spielberg γευμάτιζαν και του είπε ‘Λυπάμαι που στο λέω αλλά υπήρχε μόνο ένα έλκηθρο στα γυρίσματα του Πολίτη Κέιν. Και θυμάσαι το τέλος της ταινίας…’ ”

Σχεδόν 30 χρόνια από το θάνατο του Welles το 1985, η κόρη του λέει ότι είναι πια συναισθηματικά δυνατή να ταξινομήσει το υλικό που άφησε ο πατέρας της. Η μητέρα της, η Ιταλίδα ηθοποιός Paola Mori, πέθανε κι εκείνη μόλις ένα χρόνο μετά.

“Όταν τους έχασα, δεν είχα τη δύναμη ούτε να κοιτάξω τα πράγματά τους” παραδέχεται η Beatrice.

Σε ηλικία 3 χρόνων, η ίδια είχε την τύχη να λάβει μια εκπαίδευση που θα ζήλευαν όλοι οι φοιτητές κινηματογραφικών σπουδών. Ο πατέρας της την κρατούσε αγκαλιά ενώ επεξεργαζόταν τις ταινίες του στο δωμάτιο του μοντάζ. Και όταν μεγάλωσε, συνεισέφερε με τον τρόπο της.

“Έπαιρνα δύο κομμάτια του φιλμ, έκοβα όπου μου έλεγε τα αποσπάσματα που ήθελε και τα τοποθετούσα όπως μου υποδείκνυε” διηγείται και παραδέχεται ότι ο πατέρας της δεν ένιωθε και πολύ άνετα με τον τίτλο της ιδιοφυίας που του είχαν αποδώσει.

“Συνήθιζε να λέει ότι ‘Έχουν υπάρξει πιθανότατα τρεις ιδιοφυίες, ένας από τις οποίες ήταν ο Einstein. Δε θα με έβαζα στην ίδια κατηγορία’ ”