Το SPD ξεσηκώνεται κατά του Στάινμπρουκ

Η ειλικρίνεια κατατάσσεται ανάμεσα στις σημαντικότερες αρετές. Όταν όμως πρόκειται για πολιτικό, πόσο μάλλον για υποψήφιο για την Καγκελαρία, η υπερβολική δοσολογία της μπορεί να εκληφθεί ως ανελαστικότητα και να αποξενώσει κοινό, το οποίο προτιμά να ακούει τα γνώριμα και ευχάριστα.

Αυτό το τελευταίο ισχύει και στην περίπτωση του υποψήφιου των Σοσιαλδημοκρατών για το σημαντικότερο αξίωμα στην Γερμανία, Peer Steinbrück, ο οποίος βλέπει να χάνει πλέον

Το τελευταίο σίριαλ στην αντιδημοφιλή καμπάνια του Steinbrück εκτυλίσσεται μετά τη γνωστή του θέση στην ερώτηση αν θεωρεί τον μισθό του/της Καγκελαρίου υψηλό ή χαμηλό. Η ειλικρινής απάντηση του Σοσιαλδημοκράτη υποψηφίου καθόλου δεν χαροποίησε τα κοινωνικά ευαίσθητα αυτιά του αριστερού του ακροατηρίου και προκάλεσε την αντίδραση πολλών στελεχών του κόμματος, που βλέπει το όνειρο της ανακατάληψης της εξουσίας από θέση ισχύος να απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο.

Ούτε καν ο Πρόεδρος του SPD, Sigmar Gabriel, δεν φρόντισε να κρύψει την δυσφορία του. Ως εκ της θέσης του απέφυγε να τον «κρεμάσει» («οι δηλώσεις του Steinbrück δεν ήταν σκανδαλώδεις»), πρόσθεσε όμως με νόημα, μιλώντας στο SPIEGEL, ότι η «έμφαση της συζήτησης θα πρέπει να επιστρέψει στους μισθούς και τις συντάξεις των μέσων εργαζομένων στη Γερμανία και όχι στους κορυφαίους μισθούς στην πολιτική και οικονομία».

Η σαφής τήρηση αποστάσεων από τον Gabriel αποτελεί το διακριτικότερο μόνο μέρος της αυξανόμενης εσωκομματικής κριτικής που ασκείται στον Peer Steinbrück. Η αδυναμία του να προσαρμοστεί στο απαιτούμενο επικοινωνιακό παιχνίδι και να ικανοποιήσει τα αυτιά της κομματικής του βάσης, είτε λόγω ασυμβίβαστης και «ξεροκέφαλης» φύσης είτε λόγω εγγενούς ιδεολογικής διαφορετικότητας, αρχίζει να γίνεται για το SPD τόσο σε δημοσκοπικό – πραγματικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο εσωτερικής συνοχής, ιδιαίτερα επώδυνη. Και η Angela Merkel, που βλέπει τον έναν μετά τον άλλο τους αντιπάλους της να αυτοκαταστρέφονται, δικαιούται να κάνει ήδη σχέδια για την επόμενη, τρίτη κατά σειρά, θητεία της, έστω και με την συντροφιά ενός νέου εταίρου.