Τι σκεφτόταν να παραλείψει ο George R.R. Martin από το Game of Thrones;

Το μόνο πράγμα που είναι πιο συναρπαστικό από το “Game of Thrones” είναι ο άνθρωπος πίσω από τα βιβλία της σειράς “Song of Fire and Ice” που αποτέλεσε την έμπνευση για την υπερ-επιτυχημένη σειρά του ΗΒΟ.

Ο George R.R. Martin μίλησε στο Rolling Stone για δημιούργημά του και τις ιστορικές επιρροές πίσω από τους χαρακτήρες και τα γεγονότα της σειράς. Ανέφερε την αντίθεσή του στον πόλεμο του Βιετνάμ που εξελίχτηκε στα νεανικά του χρόνια, το ταξίδι του στην Αγγλία που

Ακολουθούν τα πιο σημαντικά σημεία της συνέντευξης και μια αποκάλυψη, καθώς ένα πολύ ιδιαίτερο στοιχείο της ιστορίας παραλίγο να μη συμπεριληφθεί σ’ αυτή.

Οι δράκοι σχεδόν απουσίαζαν από τα βιβλία:

“Η βασική μου αμφιβολία ήταν οι δράκοι. Θα βάλω δράκους στη σειρά; Ήθελα οι Targaryens να έχουν το σύμβολό τους, τους δράκους. Οι Lannisters έχουν τα λιοντάρια, οι Starks τους λύκους. Θα έπρεπε αυτά τα σύμβολα να αποκτήσουν υπόσταση; Θα έπρεπε οι Targaryens να έχουν πραγματικά δράκους; Το συζήτησα με μία φίλη, τη συγγραφέα Phyllis Eisenstein στην οποία έχω αφιερώσει το 3ο βιβλίο, κι εκείνη μου είπε ‘George, είναι ιστορία στα πλαίσια του φανταστικού. Πρέπει να βάλεις τους δράκους.’ Με έπεισε και πήρα τη σωστή απόφαση. Τώρα που είμαι τόσο μέσα στην ιστορία δε μπορώ να τη φανταστώ χωρίς τους δράκους.”

Η ιστορική έμπνευση για το Τείχος:

“Η έμπνευση γι’ αυτό πάει πίσω στο 1981. Ήμουν στην Αγγλία επισκεπτόμενος ένα φίλο, και καθώς πλησιάσαμε το σύνορο μεταξύ Αγγλίας και Σκωτίας, σταματήσαμε και κοιτάξαμε το Τείχος του Αδριανού. Στάθηκα εκεί και προσπάθησα να φανταστώ πως ήταν να είσαι ρωμαίος λεγεωνάριος, μπροστά σ’ αυτό το τείχος, κοιτάζοντας τους λόφους. Ήταν ένα πολύ έντονο συναίσθημα. Αλλά όταν γράφεις φανταστικές ιστορίες, όλα είναι μεγαλύτερα και πολύχρωμα. Έτσι, δανείστηκα την ιδέα και έκανα το Τείχος τρεις φορές πιο μακρύ και 700 πόδια ψηλότερο, αποτελούμενο από πάγο.”

Διαφωνεί σε κάποια σημεία με τον J.R.R. Tolkien:

“Το να κυβερνάς είναι δύσκολο. Αυτή θα ήταν μια απάντηση στον Tolkien, τον οποίο όσο θαυμάζω άλλο τόσο διαφωνώ μαζί του. ‘Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών’ είχε μια πρωτόγονη φιλοσοφία: Ότι αν ο βασιλιάς ήταν καλός άνθρωπος, η χώρα θα ευημερούσε. Αν κοιτάξουμε στα βάθη της Ιστορίας, θα δούμε ότι δεν είναι τόσο απλό. Ο Tolkien έλεγε ότι ο Aragorn έγινε βασιλιάς και βασίλεψε για εκατοντάδες χρόνια με λογική και καλοσύνη. Αλλά δεν απαντώνται οι ερωτήσεις: Ποια ήταν η δημοσιονομική του πολιτική; Είχε στρατό; Τι έκανε σε εποχές πείνας ή καταστάσεις πλημμύρας; Στην πραγματική ζωή οι βασιλιάδες έχουν πραγματικά προβλήματα. Το να είσαι απλά ένας εντάξει τύπος δεν είναι η απάντηση. Το να έχεις καλές προθέσεις δε σε κάνει αυτόματα καλό βασιλιά.”

Δυσκολεύτηκε πολύ στη συγγραφή του Κόκκινου Γάμου:

“Ήταν απίστευτα δύσκολο να το γράψω. Προσπέρασα το σημείο, ολοκλήρωσα το ‘A Storm of Swords’ και μετά πήγα πίσω και πίεσα τον εαυτό μου να γράψει αυτό το κεφάλαιο. Αγαπούσα αυτούς τους χαρακτήρες πολύ. Αλλά ήξερα ότι έπρεπε να το κάνω. Ο Γάμος τηλεοπτικά παρουσιάστηκε ακόμα πιο άγρια απ’ ότι στο βιβλίο καθώς οι δημιουργοί της σειράς David Benioff και D.B. Weiss πρόσθεσαν την Talisa, έγκυο στο παιδί του Robb, πράγμα το οποίο δε συνέβη στο βιβλίο.”

Πιστεύει ότι όλοι έχουν δικαίωμα στην εξιλέωση:

“Ένα πράγμα που ήθελα να εξερευνήσω με τον Jaime αλλά και άλλους χαρακτήρες της σειράς, ήταν το θέμα της ηθικής αποκατάστασης. Πότε μπορούμε να εξιλεωθούμε; Είναι δυνατόν; Δεν έχω απάντηση. Πότε συγχωρούμε τους ανθρώπους; Αντιμετωπίσουμε τη διαμάχη συνεχώς στην κοινωνία μας. Για παράδειγμα, είναι ο Woody Allen κάποιος που πρέπει να επαινούμε ή να περιφρονούμε; Ο Roman Polanski; Η Paula Deen; Η κοινωνία μας είναι γεμάτη ανθρώπους που έχουν εκπέσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Πόσες καλές πράξεις ισοσταθμίζουν μια κακή πράξη; Θα ήθελα να υπάρχει μια δυνατότητα εξιλέωσης για όλους μας καθώς όλοι έχουμε διαπράξει άσχημες πράξεις κάποια στιγμή. Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα της εξιλέωσης, τότε τι γίνεται;”