Ποικιλία επιλογών ή εκμετάλλευση της πολιτικής ευκαιρίας;

Μια μικρή διαπίστωση για τις επόμενες εκλογές, όταν και όποτε αυτές έρθουν, είναι ότι την ψήφο μας θα ζητήσουν πολλά καινούρια κόμματα, με «μπροστάρηδες» γνωστά πρόσωπα, πρωταγωνιστές, της πολιτικής σκηνής. Το παράδειγμα της τρικομματικής κυβέρνησης άνοιξε την όρεξη σε φιλόδοξους πρωταγωνιστές της πολιτικής επικαιρότητας που δεν θέλησαν να συστρατευτούν πίσω από κάποιον άλλο και επιχειρούν να βγουν στο προσκήνιο ως αρχηγοί.

Το γεγονός ότι ΝΔ

και ΠΑΣΟΚ απώλεσαν τα μεγάλα ποσοστά του παρελθόντος, ότι στην Αριστερά εκφράζονται πολλές διαφορετικές απόψεις αλλά και η συμπεριφορά των ψηφοφόρων έχει αλλάξει προσανατολισμό, ανοίγει νέες προοπτικές σε ορισμένους. Το παράδειγμα της ΔΗΜΑΡ, που με μικρό ποσοστό ασκεί, σε ένα βαθμό, εξουσία δελεάζει.

Έτσι εκτός απροόπτου, στις επόμενες εκλογές θα έχουμε εκτός από τους παραδοσιακούς κομματικούς σχηματισμούς (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ) τη ΔΗΜΑΡ, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, τη Χρυσή Αυγή, τους Οικολόγους Πράσινους, πιθανόν το ΛΑΟΣ, το νεοσυσταθέντα κόμμα «Συμφωνία για την Ελλάδα» του Ανδρέα Λοβέρδου, το «ΣΧΕΔΙΟ Β» με αρχηγό τον Αλέκο Αλαβάνο, ίσως κάποιον νέο φορέα προερχόμενο πάλι από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ (σενάρια για Διαμαντοπούλου) και φυσικά όλα τα υπόλοιπα, ή και άλλα καινούρια, κόμματα που δεν κατάφεραν να περάσουν το κατώφλι της βουλής στις τελευταίες αναμετρήσεις.

Το ζήτημα βέβαια είναι άλλο. Ο τόπος έχει ανάγκη από νέα κόμματα ή από νέες πολιτικές; Από ανακύκλωση προσώπων στην εξουσία, με όποια μορφή συνεργασίας, ή πρόσωπα νέα, άφθαρτα, με καινούριες ιδέες και διαφορετικούς στόχους; Πόσο έτοιμος είναι ο Έλληνας ψηφοφόρος να απαγκιστρωθεί από δυσλειτουργίες του συστήματος και παλαιολιθικές αντιλήψεις και νοοτροπίες; Πόσο αποφασισμένος είναι να αναδείξει προσωπικότητες με προσόντα και διάθεση για ανιδιοτελή προσφορά; Υπάρχουν τέτοια;

Κάθε βήμα αυτοκάθαρσης του πολιτικού συστήματος με υλικά του παρελθόντος δεν θα βρει αντίκρυσμα στην κοινωνία, όπως αυτή διαμορφώνεται στα χρόνια της κρίσης. Το όραμα για ένα καλύτερο αύριο δεν μπορεί να βασίζεται σε δεδομένα βιογραφικά. Σε άτομα που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση και τώρα μας προτρέπουν να συμμετάσχουμε μαζί τους στην προσπάθεια αντιστροφής της. Η οργή του κόσμου δεν έχει εξαληφθεί. Κοχλάζει και συντηρείται στα εσώψυχά του. Οι αγνές προθέσεις θα φανούν και θα αξιολογηθούν. Στην πράξη και όχι στα λόγια.

Το μόνο που εύχομαι είναι να κυριαρχήσει η ψυχραιμία και η σύνεση. Όχι ο παρορμητισμός και η εκδικητικότητα που μπορεί να αναδείξει πρόσωπα και σχήματα που θα μας κάνουν να ντρεπόμαστε και ακόμη χειρότερα να το μετανιώσουμε πολύ πικρά στο μέλλον. Γιατί αυτό που προέχει είναι το καλό της πατρίδας μας. Η αναγέννηση της Ελλάδας μας.