Πετυχημένα βήματα πολιτικής σταδιοδρομίας

Οι δρόμοι τους οποίους μπορεί να επιλέξει κάποιος για να ανέβει σκαλοπάτια στην πολιτική σκηνή είναι δεδομένοι. Αν κατάγεσαι από κάποιο πολιτικό «τζάκι» είναι στρωμένοι με ροδοπέταλα. Για έναν «ρούκι», συνήθως ξεκινά από την πολιτική νεολαία ενός κόμματος ή από την προσκόλληση σε κάποιον ενεργό πολιτικό. Έπειτα περιμένει την κατάλληλη στιγμή.

Μέσα από το πολιτικό περιβάλλον και τις δημόσιες σχέσεις ο «μαθητευόμενος» αναπτύσσει το δικό του δίκτυο και έρχεται σε επαφές με κομματικά στελέχη και μηχανισμούς. Την κατάλληλη στιγμή εισέρχεται στο επιτελείο ενός γνωστού και «επώνυμου» στελέχους

αναμένοντας την δική του ευκαιρία για να βγει στο προσκήνιο. Τη σειρά της δικής του γενιάς.

Τα προσόντα, οι ικανότητες και οι δυνατότητες λίγο επηρεάζουν. Βέβαια τυπικά στοιχεία όπως ένα πτυχίο ή μια εξειδίκευση λαμβάνονται υπόψη. Δεν παίζει καμία σημασία αν το έργο του αξιολογηθεί αποτυχημένο. Όσο σοβαρό ή κρίσιμο μπορεί να κρίνεται για τον ίδιο, το κόμμα του ή τη χώρα ολόκληρη. Φτάνει να μην προκαλεί και να μην συγκεντρώνει πάνω του τα βλέμματα των αντίζηλων. Αρκεί να μην τραβήξει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας, σε τέτοιο βαθμό ώστε να αναχθεί σε αποδιοπομπαίο τράγο σε μια ενδεχόμενη κρίσιμη κατάσταση με ολέθριες συνέπειες. Τέτοιες που το σύστημα να μην μπορεί να τον καλύψει και να δημιουργεί μια γραμμή άμυνας θυσιάζοντάς τον.

Η συμμετοχή στο επιτελείο ενός προσώπου με ισχυρή θεσμική εξουσία καταγράφεται στο βιογραφικό και αποτελεί σημείο αναφοράς για την μετέπειτα πολιτική εξέλιξη. Κανέναν δεν απασχολεί η κομματική ταυτότητα. Ποτέ κανείς δεν θα ενδιαφερθεί για το πολιτικό παρελθόν. Άλλωστε στη σύγχρονη πολιτική σκηνή των συνεργασιών και των πολυκομματικών κυβερνήσεων μικρό βάρος φέρει στην λήψη μιας απόφασης που θα συμπεριλαμβάνει τον «εκλεκτό» σε μια θέση εξέχουσας σημασίας.

Η Ελλάδα έχει αναθρέψει πολλούς τέτοιους πολιτικούς. Οι πραγματικά ικανοί ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μες το γάλα. Τους αναδεικνύει το έργο τους και ο απλός κόσμος με την αποδοχή που έχει το όνομά τους διαχρονικά στο πέρασμα του χρόνου. Ένα σχολείο για πολιτικούς έχει υπάρξει η Ελλάδα, αν θέλει να καταλήξει κάποιος σε συμπεράσματα, εξετάζοντας την πολιτική ζωή του τόπου. Το σύστημα δεν ανέχεται ηγετικές φυσιογνωμίες και χαρισματικές προσωπικότητες. Τις καταπνίγει από την αρχή.

Αυτό πληρώνουμε σαν χώρα και σαν λαός. Ας το καταλάβουμε επιτέλους και ας αποδείξουμε έμπρακτα ότι έχουμε μάθει από τα ιστορικά λάθη μας.